Τίτλος βιβλίου: Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε
Συγγραφέας: Anthony Doerr
Εκδοτικός Οίκος: Εκδόσεις Πατάκη
Η ιστορία του βιβλίου του Anthony Doerr με τίτλο Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε, εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια μίας εκ των μελανότερων σελίδων της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ιστορίας, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι ένα συγκινητικό, αλλά όχι μελοδραματικό, μυθιστόρημα το οποίο δεν μοιάζει με την πλειοψηφία των βιβλίων που αναφέρονται σε αυτή την ιστορική περίοδο.
Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι δύο μικρά παιδιά που βρέθηκαν στην δίνη του πολέμου. Αναγκάστηκαν να ενηλικιωθούν πρόωρα και να βιώσουν συνθήκες δύσκολες και απάνθρωπες, από εκείνες που δεν θα έπρεπε να βιώνουν ποτέ τα παιδιά. Γύρω από αυτούς αναδεικνύονται και άλλοι χαρακτήρες οι οποίοι παρά τις αντιξοότητες των συνθηκών που βιώνουν, έχουν μετατρέψει τις αδυναμίες τους σε ικανότητες και προσπαθούν για το καλό.
Η Μαρί ΛορΛεμπλάν, είναι ένα κορίτσι που έχει χάσει την όραση του και ζει με τον πατέρα της στο Παρίσι. Μετά την εισβολή των Ναζί στη πόλη του Φωτός, καταφεύγουν στο πατρικό σπίτι του πατέρα της, στην πόλη St. Malo, στην Βρετάνη. Η Μαρί Λορ βιώνει τον πόλεμο χωρίς να τον βλέπει.ΟDoerr καταφέρνει να πλάσει εικόνες με τέτοια μαεστρία ώστε να μας φέρει, έστω και για λίγο, στη θέση της. Η μικρή Μαρί Λορ μπορεί να χαρακτηρίζεται από αυτή την «αδυναμία», ωστόσο, η αγάπη που παίρνει από τον πατέρα της, τον θείο της, την πιστή τους οικονόμο αλλά και η περιέργεια της και η δίψα της για μάθηση, την καθιστούν ικανή να ανταπεξέλθει σε όλες αυτές τις αντιξοότητες,αλλά και να ανακαλύψει το φως που κρύβει μέσα της.
Από την άλλη, ο Βέρνερ Πφέννιχ είναι ένα ορφανό αγόρι που ζει μαζί με την μικρή του αδερφή στο ορφανοτροφείο μιας επαρχιακής πόλης της Γερμανίας. Είναι ιδιαίτερα οξυδερκής, χαρακτηριστικό το οποίο δεν αργεί να πέσει στην αντίληψη της ναζιστικής ηγεσίας. Έτσι, κερδίζει μία θέση σε μία από τις καλύτερες στρατιωτικές ακαδημίες, έτοιμος να κυνηγήσει το όνειρο του. Όμως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και πολύ πιο σκληρή από αυτό που φανταζόταν ο Βέρνερ. Μεγαλώνει προσπαθώντας να διατηρήσει την αθωότητα στην ψυχή του ενώ ταυτόχρονα είναι αναγκασμένος να «σκληρύνει» για να επιβιώσει μέσα σε ένα καθεστώς όπως ήταν το Τρίτο Ράιχ.
Οι δύο ιστορίες εκτυλίσσονται παράλληλα και κάποια στιγμή οι δρόμοι των πρωταγωνιστώνσυναντιούνται στη πόλη του St. Malo. Όμως, όχι με τον τρόπο που θα φανταζόταν κανείς. Το βιβλίο αυτό είναι ιδιαίτερο σε όλα του. Καταρχάς, ο δεξιοτεχνικός τρόπος με τον οποίο είναι δομημένο (είναι χωρισμένο σε δεκατρία μέρη που εναλλάσσονται ανάμεσα στο μυθιστορηματικό παρόν – Αύγουστος 1944 – και το παρελθόν με σύντομα κεφάλαια τα οποία αφορούν την Μαρί Λορ και τον Βέρνερ εναλλάξ) δημιουργεί την απαραίτητη ένταση στην εξέλιξη της ιστορίας και σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερα ζωντανές περιγραφές του Doerrσυνθέτεται ένα κινηματογραφικό σκηνικό.
Το Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε είναι από εκείνα τα βιβλία που θέλεις απεγνωσμένα να τελειώσουν ώστε να δεις ποια ήταν τελικά η εξέλιξη της ιστορίας.Εντούτοις, μόλις φτάνεις στην τελευταία σελίδα νιώθεις μια μικρή θλίψη καθώς θα ήθελες να ζήσεις για λίγο ακόμα μέσα από τις σελίδες του.
Τελειώνοντας την ανάγνωση αυτό που ένιωσα αρχικά ήταν τύχη. Τύχη γιατί γεννήθηκα σε μία εποχή και σε μία χώρα χωρίς πόλεμο. Στην συνέχεια έκανα μία ευχή να μην ξανά βρει την ανθρωπότητα τέτοιο κακό ενώ αναλογιζόμουν όλους εκείνους που βρέθηκαν στην δίνη αυτού του αποτρόπαιου πολέμου. Ακόμη και τους Γερμανούς. Υπάρχουν κάποιοι ήρωες στο βιβλίο, στρατιώτες του Τρίτου Ράιχ, για τους οποίους είσαι σίγουρος πως δεν ήθελαν να προκαλέσουν όλο αυτό το κακό. Βρέθηκαν όμως σε μία κατάσταση χωρίς επιλογή, ωστόσο, προσπάθησαν, όσο οι συνθήκες το επέτρεπαν, να διατηρούν το φως στην ψυχή τους.Αυτό τους κατέστησε συμπαθείς στα μάτια μου.Επίσης, η ανάγνωση του βιβλίου μου δημιούργησε την ανάγκη να πιστέψω λίγο παραπάνω στη καλοσύνη των ανθρώπων. Όντως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι κρύβουν καλό μέσα τους, παλεύουν γι’ αυτό και το επιζητούν ακόμα κι όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν κάτι τέτοιο.Ακόμα κι όταν τα περιθώρια στενεύουν. Ακόμα κι όταν γύρω τους επικρατεί το σκοτάδι. Το Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε είναι ένα μυθιστόρημα που αξίζει να διαβάσει κανείς και να έχει μία θέση στις βιβλιοθήκες μας.
“Να μη σταματήσεις ποτέ να πιστεύεις. Αυτό είναι το σημαντικότερο απ’ όλα.”
