[dropcap]Π[/dropcap]άντα αναρωτιόμουν αν η έμπνευση ανήκει μονάχα στους χαρισματικούς. Πάει και φωλιάζει κάθε φορά μέσα σε μια ψυχή που επιλέγει αυτή. Έπειτα της επιτρέπει να εκφράζεται με τρόπο μοναδικό και αξιοζήλευτο, συμπαρασύροντας μαζί της αμέτρητες άλλες. Μεγάλη ευλογία να διατυπώνεις στο χαρτί τα εσώψυχα σου, τις σκέψεις του μυαλού σου, τα συναισθήματα σου, τα βιώματα σου και όχι μόνο να τα ντύνεις με τις κατάλληλες λέξεις αλλά να τα κάνεις και τραγούδια. Τραγούδια πολλών καρατίων. Διαχρονικά. Είναι ο τρόπος του μουσικοσυνθέτη και τραγουδοποιού να περνάει εντέχνως στην ιστορία και στην αιωνιότητα. Ο Κώστας Λειβαδάς είναι ένας από αυτούς, από τους σημαντικότερους που έχει να επιδείξει η ελληνική μουσική σκηνή και δισκογραφία. Οι δισκογραφικές δουλειές του πολλές, οι συνεργασίες του με αξιόλογους καλλιτέχνες αμέτρητες, τα χρόνια του σε αυτόν τον χώρο 20.
Με αφορμή την τελευταία δισκογραφική του δουλειά αλλά και την επανασύσταση του πρώτου του γκρουπ, αποδεικνύει πως μπορεί να παντρέψει με μαεστρία το παλιό με το νέο. Στον δίσκο «Χαμένη διαδρομή» με συνοδοιπόρους τους Υπνοβάτες, το πρώτο ηλεκτρικό γκαράζ γκρουπ που έφτιαξαν ο ίδιος και ο Κώστας Καββαδίας, περιέχονται 4 τραγούδια γραμμένα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν και ήταν ενεργοί οι Υπνοβάτες με ατόφιες τις τότε ενορχηστρώσεις τους, συν 4 που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, όταν ξαναβρέθηκε με τον Κώστα Καββαδία, τον Μανώλη Ελισαίο και τον Μάκη Πεκτζιλίκογλου. Από τα 10 τραγούδια του δίσκου ξεχωρίσαμε το «Λες να μην ξέρω», «Πέρασα πάλι χθες το βράδυ», «Χωρίς εσένα» κ.ά.
Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο; Θυμάστε το τραγούδι που πρωτογράψατε στο χαρτί;
Πολύ δύσκολα ….θα πρέπει να ήταν σε πολύ μικρή ηλικία κάποια παιχνιδιάρικα ή αστεία στιχάκια που έγραφα συνήθως για τα σκυλιά η τα γατιά που ζούσαν μαζί μας. Μετά βέβαια στο σχολειό και κυρίως προς το τέλος του, θυμάμαι ένα πρώτο τραγούδι που λεγόταν “η σκιά” και ήταν και από τις πρώτες φορές που μου άρεσε κάτι, όπως και στους συμμαθητές μου και φίλους …κάτι που μου άρεσε χωρίς να είναι απλά έξυπνο ή αστείο. Ο χρόνος; Πάντα ένοιωθα και πολύ μεγάλος και πολύ μικρός σε ηλικία και διαδρομή, από μικρός. Σε γενικές γραμμές, ήταν άριστη και έχοντάς τον ταυτόχρονα ξεφορτωθεί από την πλάτη μου μέσα στο άχρονο και την ομορφιά που κυνηγάμε όλοι .…μέσα στον καθαρό χρόνο της ζωής μας που αυτός είναι που μετράει, όμως, η δουλειά και οι αμείλικτες συνθήκες κάθε τόσο φυσικά τα χαλάνε όλα.
Τι είναι έμπνευση για σας; Πως την ορίζεται; Συνήθως ποιες ώρες σας επισκέπτεται;
Δεν υπάρχουν ώρες. Δεν ξέρουμε από πού προέρχονται όλα ούτε ποιες στιγμές επιλέγουν αυτά και πότε είμαστε έτοιμοι εμείς και να δεχτούμε αλλά και να εκφράσουμε πια μια ιδέα η απλά μια πρώτη αντίδραση που μπορεί να έρθει από ένα ερέθισμα. Μπορεί να είναι το οτιδήποτε …απλά όσο πιο ανοιχτή έχεις την κάρδια σου και την ψυχή σου και όσο πιο συντονισμένο το κανάλι σου σε αυτό που εκπέμπεις ή σε αυτό που σε ενδιαφέρει τόσο πιο κοντά σε μια αλήθεια και την συγκίνηση της θα είσαι.
Ομολογουμένως, έχετε γράψει υπέροχα τραγούδια τέτοια που αγγίζουν την ψυχή και την καρδιά. Αλήθεια είναι τα τραγούδια οι ιστορίες σας, τα βιώματα σας; Eχετε ζήσει τον κάθε σας στίχο;
Κατά κάποιο τρόπο ναι! Σε μένα ειδικά αυτό έπαιζε ρολό πάντα και σχεδόν πάντα, από εκεί ξεκινούσα να πω την ιστορία μου, αυτό που με καίει …. και τα λίγα τραγούδια που έκανα σε στίχους άλλων και κορυφαίων στιχουργών ήταν στιγμές που ξεκλείδωνα βρίσκοντας στα κείμενα τους κάτι πολύ δικό μου.
Μέσα από τα τραγούδια μεταξύ άλλων εξυμνείτε τον έρωτα. Ποιο ρόλο παίζει στην ζωή σας; Δυσεύρετος ή απομυθοποιημένος στις μέρες μας;
Πολύ βασικό, αν και άντεξα και χωρίς το ντοπάρισμα του μια πολύ δύσκολη περίοδο, κάτι που δεν το φανταζόμουν παλιά …ούτε το ένα ούτε το άλλο …και υπερβολικοί είμαστε αλλά και ανάξιοι ..και πολύ απασχολημένοι ..και μετά όλα μας φταίνε …. και να’ρθει δεν τον βλέπουμε δεν έχουμε την υπομονή ή τον χρόνο και τη διαύγεια να τον αναγνωρίσουμε ή να δούμε πόσες μάχες χρειάζεται για να δώσει τα καλυτέρα του δώρα, τους πιο πολύτιμους καρπούς του. Μυστήρια εποχή, γιατί όλο ζητάμε τον έλεγχο ενώ όλα αυτά που συζητάμε λειτουργούν και αναπνέουν εκτός έλεγχου.
Ο στίχος είναι η πιο προσωπική σύνθεση έκφρασης, δεν υπάρχουν όρια σε αυτή την διαδικασία ολοκλήρωσης. Εν τέλει, μπαίνει σε επαγγελματικό καλούπι όλο αυτό;
Ε άμα θέλεις και αν έχεις και ταλέντο αλλά ξέρεις και να σώζεις στιγμές καρδιάς ναι, εδώ οι κλασσικοί σύνθετες όλο έργα με ανάθεση και χορηγούς συνέθεταν, απλά εγώ δεν γραφώ ποτέ έχοντας στο μυαλό μου αποκλειστικά μια φωνή ή τον χρόνο κυκλοφορίας ενός δίσκου. Γραφώ και ασκούμαι και εκφράζομαι καθημερινά, έξαλλου ποιο επάγγελμα; που είναι η ρέουσα δισκογραφία; οι αμοιβές της;
Kαι βέβαια είναι υπέροχο να δοκιμάζεις τα όρια σου και να τολμάς και να κάνεις τον κόσμο να έρθει προς το μέρος σου με επίμονη και συνέπεια και όχι να πηγαίνεις όλο εσύ προς αυτούς, αυτό είναι και ο καλλιτέχνης …..αλλοίμονο.
Πως νιώθετε όταν ακούτε τον κόσμο να σιγοτραγουδάει με ακρίβεια κάθε στίχο σας; Να κρατά ζωντανά τα τραγούδια σας στο πέρασμα των χρόνων;
Ε εντάξει…. τις περισσότερες φορές είναι η μεγαλύτερη συγκίνηση και ανταμοιβή, ευγνωμοσύνη και το κουράγιο και η δύναμη που παίρνω για να συνεχίζω να βρίσκομαι και επαγγελματικά εκεί. Κάποια τραγούδια είναι πολλών χρονών πια και όμως μέσα και από τις επανεκτελέσεις των τελευταίων ετών πιο φρέσκα από ποτέ. Ευλογία! Βλέπεις με ενδιέφερε και η συνάντηση πάντα αυτού του υλικού με τον κόσμο και την απέναντι πλευρά, μόνο αν συναντηθούμε, καλλιτέχνες και κοινό που χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον μπορούμε τις περισσότερες φορές να πάμε σε περιοχές που δεν θα πηγαίναμε μόνοι. Είναι πολύ μεγάλη ιστορία και θεραπεία το τραγούδι και δυστυχώς η κυρίαρχη αισθητική της πίστας το έχει για κιμά συνήθως.
Μετά την επιτυχία τι; Έχετε μηδενίσει το κοντέρ σας και πάλι απ’την αρχή;
Μα είναι πολύ πιο περίπλοκα τα πράγματα στη Ελλάδα, εκτός από το τραγούδισμα και τις αντιδράσεις του κόσμου σε λίγο (ή ήδη) δεν θα ξέρει κανείς τι συνεπάγεται και τι σημαίνει να πετύχεις… έτσι και αλλιώς αν είσαι από μικρός σε αυτό το χώρο και έχεις δει όλα τα έργα ξέρεις ότι μόνο η δουλειά και η επανεκκίνηση είναι ο σταθερός δρόμος, η δημιουργικότητα και η επικοινωνία βέβαια με τον κόσμο το cd με τους Υπνοβάτες ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ και έπρεπε να γυρίσω στη βάση μου 20 χρόνια πριν για να το κάνω και αυτό τα λέει όλα.
Και ο τίτλος του καινούργιου δίσκου «χαμένη διαδρομή» τα λέει όλα. Ποτέ δεν είναι αργά για μια δεύτερη ευκαιρία σε ένα όνειρο.
Συνθέσατε τη μουσική για την παράσταση «TerrAnima», η οποία παρουσιάστηκε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Κυριακή στις 8 Οκτωβρίου. Μια εμπνευσμένη παράσταση από μια ομάδα που αποτελείται από άτομα με αναπηρία. Πείτε μας για την συμμετοχή σας σ’αυτή την ξεχωριστή παράσταση.
Μια μοναδική και μεγαλειώδης στιγμή. 15 χρόνια Δαγίπολη! Το χοροθέατρο του Γιώργου Χρηστάκη, με πυρήνα ατόμων με κινητικά προβλήματα, για τους οποίους γραφώ μουσική χρόνια, από το 2007 έργα για πιάνο και λύρα μιας και καταγόμαστε κι οι δυο μας από την Κρήτη. Πρεσβευτής σε όλον τον κόσμο από την Αμερική ως την Κωνσταντινούπολη, το χοροθέατρο παρουσίασε τις καλύτερες στιγμές της πορείας του με καλεσμένους τον Αντώνη Καφετζόπουλο, τον Κώστα Γραμματικάκη, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, την Μέλινα Ασλανίδου, την Ανδριάννα Μπάμπαλη, τον μαέστρο Γιώργο Ζαχαρίου και διεθνείς χορευτές φίλους της ομάδας μαζί με την αιγίδα της Παγκρητίου και το χορευτικό συγκρότημα του Πετράκη, μεγάλη παράγωγη που χαίρομαι που τη ζήσαμε. Θα σε παρακαλούσα κάποια στιγμή, να κάνουμε μια συνέντευξη κοινή με τον Γιώργο Χρηστάκη, γιατί ειλικρινά είναι πάρα πάρα πολλά και ενδιαφέροντα αυτά που έχουμε να πούμε. Η βράδια πάντως, άσχετα από όλα τα αλλά ήταν και ιστορική, μιας πρώτη φορά στα χρονικά, ανέβηκαν στη σκηνή του Ηρωδείου άτομα με κινητικά προβλήματα και πλήρες καλλιτεχνικό έργο και αυτό είναι κατάκτηση μεγάλη.
Προτείνω να κλείσουμε την κουβέντα μας με ένα παιχνίδι! Τι λέτε; Θέλετε να παίξουμε το παιχνίδι των ελεύθερων συνειρμών;
Άνθρωπος “η ουσία και η ευθύνη μας για το δώρο της ύπαρξης μας και του πλανήτη μας”
Φως “η αιτία και η δύναμη για όλα”
Ζωή “το πιο πολύτιμο που δεν έχει σίγουρο δρόμο .… παρά αυτόν τον οποίο φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι περπατώντας”
Επιμονή “ο μονός δρόμος σήμερα”
Μοναξιά “πολύ βοηθητική για μένα και εκείνους που είναι απασχολημένοι πολύ (μέσα κι έξω απ το κεφάλι τους), σε βοηθάει αν σ’αρέσει η μοναχικότητα να τα έχεις καλά με σένα”
Έρωτας “όταν δεν γίνεται παγίδα και σύννεφο είναι το πιο μαγικό και κινητήριο φίλτρο στη ζωή μας, καλό είναι να καίγεσαι έτσι”
Μοίρα “συν Αθηνά και χείρα …να χουμε το νου μας λίγο… .χωρίς αλαζονεία”
Νύχτα “η καλύτερη και δημιουργικότερη στιγμή της μέρας μου, ο καλύτερος μου φίλος από τότε που γεννήθηκα”
Πάρτε μια γεύση από το cd «Κώστας Λειβαδάς & Υπνοβάτες | Χαμένη Διαδρομή», με τίτλο «Λες να μην ξέρω»
Κώστας Λειβαδάς / Kostas L
eivadas
Φωτογραφία εξωφύλλου ogdoo.gr’
Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαστεργίου
