Τέχνη, έκφραση, έμπνευση, ελευθερία, δημιουργία, στυλ, αγάπη και επιμονή στοιχεία ζωτικής σημασίας για εκείνον αλλά και τα κλειδιά της επιτυχίας του. “Dreams come true” το αποδεικνύει περίτρανα με τα επιτεύγματά του. Ο Θεόδωρος Γεννιτσάκης δεν βάζει ταμπέλες στον εαυτό του, εμπνέεται από οτιδήποτε απλό και άσχημο στα μάτια των άλλων, πειραματίζεται με την πολυτέλεια, βάζει την προσωπική του πινελιά και δημιουργεί. Από τα γκράφιτι του δρόμου στους μεγαλύτερους οίκους του Παρισιού, το ταλέντο και το πάθος του ξεπέρασε δυσκολίες και εμπόδια. Ένας ξεχωριστός designer της γενιάς του, που συνδυάζει μίνιμαλ φόρμες και συνδέει την μεσογειακή (υπο )κουλτούρα με την σύγχρονη τέχνη, δημιουργεί καμπάνιες παγκοσμίου βεληνεκούς και έχει επιμεληθεί διαφημιστικές καμπάνιες για φίρμες όπως Nike, Chanel, Adidas, Hermes, Puma, Motorola, L’Oreal. Ο Θεόδωρος μας ενθαρρύνει, μας παροτρύνει να προχωρήσουμε μπροστά με τόλμη και θάρρος, μας δείχνει πως να ζωγραφίζουμε τον κόσμο μας και μαςδιδάσκει πως οι στόχοι τίθενται για να κατακτιούνται.
Τι είναι το PRESSURE;
To PRESSURE είναι μια εταιρεία που έχει βγάλει μέχρι στιγμής 4 projects… Το πρώτο είναι η διαφημιστική εταιρία με την οποία δουλεύουμε για fashion και Luxurybrands εδώ και 5 χρόνια. Οι πελάτες μας είναι οι PERROTIN, THE BROKEN ARM, SCARLETT JOHANSSON, BALICEHERTLING, MAJE, CASTELBAJAC, VOGUE ITALIA, HONEST BY και άλλοι. Κάνουμε campaigns, βιβλία, websites, e-shops, brand & identity στρατηγική, art direction, animation και άλλα. Παράλληλα, έχουμε το περιοδικό PRESSUREMAGAZINE το οποίο είναι online, στο οποίο παρουσιάζουμε fashionstories, artinterviews και άλλα θέματα τα οποία είναι όλα φτιαγμένα αποκλειστικά για το περιοδικό που τυπώνεται μια φορά το χρόνο σε ένα μεγάλο βιβλίο. Τελευταία δημιουργήσαμε και το PRESSURECLOTHES ενώ αυτήν την στιγμή ετοιμαζόμαστε να βγάλουμε την δεύτερη collection μας. Τα ρούχα είναι όλα εμπνευσμένα από τις χώρες της μεσογείου σε Designstreetbrand. Tέλος, δημιουργήσαμε το LAPAIX που είναι ένας χώρος κρυμμένος μέσα σε ένα γκαράζ στο PlaceVendome στο Παρίσι. Εκεί, παρουσιάζουμε εκθέσεις και pop up stores όπως Comme des garçons, Private diners, Book launch κλπ. Είναι όλα κρυμμένα και συνήθως δεν κάνουμε κάποιου είδους επικοινωνία για αυτό. Θέλουμε να μείνει underground.
Ποια είναι η ιστορία σου;
Γεννήθηκα στις 2 Δεκεμβρίου το 1982 στο Παρίσι, στο 11ο διαμέρισμα. Μεγάλωσα στην οδό Faubourg Saint-Denis που την αποκαλούν μικρή Τουρκία, μικρή Ελλάδα, μικρή Αλβανία, μικρή Αφρική… Ο δρόμος αυτός είναι στην Ευρώπη ο δρόμος με τις περισσότερες εθνότητες, 108 συνολικά.
Στην ηλικία των δεκατεσσάρων ξεκίνησα να κάνω γκράφιτι.. Υπέγραφα τα tags μου σαν “ELLAS”. Επί δυoχρόνια έκανα μόνο tags, τίποταάλλο, ενώ είχα παρατήσει και τοσχολείο. Μια μέρα με έπιασαν και μου επέβαλλαν ένα μεγάλο πρόστιμο, το οποίο φυσικά δεν μπορούσα να πληρώσω.Οι γονείς μου για να με βγάλουν από το δρόμο, αποφάσισαν να με γράψουν σε μια σχολή Επικοινωνίας. ‘Ημουν τότε 17… Αυτό ήταν! Μου φάνηκαν όλα πολύ εύκολα. Τελείωσα τη σχολή σε δύο χρόνια αντί για τέσσερα, πήρα το διπλωμά μου με άριστα και παραμένω μέχρι σήμερα ο σπουδαστής με την καλύτερη επίδοση στη σχολή αυτή από τότε που ξεκίνησε να υπάρχει. Πέρα από τον εαυτό μου, κατάφερα να ικανοποιήσω την επιθυμία και αγωνία της μητέρας μου που ήθελε να με σπουδάσει.Στην ουσία πήρα μόνο ένα Πιστοποιητικό Επαγγελματικής κατάρτισης, που δεν σημαίνει και τίποτα…Παράλληλα μετις σπουδές μου, δούλευα κάποιες ώρες στο Παρίσι σε ένα γραφείο ψηφιακής επικοινωνίας. ‘Οταν τέλειωσα με τις σπουδές μου, αποφάσισαν να με κρατήσουν σαν γραφίστα… Επειδή οι περισσότεροι πελάτες που είχα ήταν πολύ άτολμοι επιστρέφοντας το βράδυ σπίτι σχεδίαζα τα δικά μου…Μέναμε έξι άτομα σε 30 τετραγωνικά γι΄ αυτό και είχα διαμορφώσει μια γωνιά στο σαλόνι σαν γραφείο για να κλείνομαι και να σχεδιάζω. Οι γονείς μου, ο αδερφός μου, η γιαγιά και ο παππούς μου έβλεπαν τηλεόραση κι εγώ άκουγα μουσική με τα ακουστικά μου, όλοι στον ίδιο χώρο…
Ποιο είναι το πιο έντονο χαρακτηριστικό της αισθητικής σου;
Μου αρέσει η πολυτέλεια όπως και το κακό γούστο. Συνήθως προσπαθώ να μιξάρω αυτά τα δυο μαζί. Μικρός φορούσα αθλήτικά ρούχα και από πάνω σακάκι. Το καλοκαίρι έβλεπα τον θείο μου να μπαίνει μέσα στο σπίτι με λάσπες πάνω στα ρούχα του επειδή γυρνούσε από το χωράφι και ενθουσιαζόμουν. Το σπίτι όμως ήταν τόσο καθαρό όσο δεν μπορείς να φανταστείς και η κάθε γωνία του είχε setdesign. Αυτή είναι η αισθητική μου!
Είσαι εικαστικός, σχεδιαστής, illustrator, graphicdesigner, visualartist… Εσύ βάζεις κάποια ταμπέλα στον εαυτό σου;
Όχι δεν βάζω, είμαι από αυτή τη γενιά που θέλει να τα κάνει όλα. Η ταμπέλα είναι oldschool. Η νέα γενιά δεν έχει ταμπέλες, το μόνο που έχει ενδιαφέρον για μένα είναι η ιδέα. Τώρα πια με τους υπολογιστές η τεχνική αν υπάρχει η ιδέα γίνεται κάπως από μόνη της οπότε δεν σου παίρνει πολύ χρόνο να δημιουργήσεις. Καλό ή κακό αυτή την στιγμή έτσι είναι
Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να ασχοληθείς με την μόδα και το σχέδιο; Προέκυψε ή ήταν κάτι που το είχες πάντα στο μυαλό σου;
Νομίζω πως προέκυψε από τους γονείς μου που είχαν δούλευαν σε ένα ατελιέ ραπτικής για γαλλικούς οίκους μόδας στοΠαρίσι. Μετά το σχολείο πήγαινα εκεί περιμένοντας τους να τελειώσουν και επειδή δεν είχα τι να κάνω παρατηρούσα τον τρόπο που δούλευαν. Ένας άλλος παράγοντας που με ώθησε να ασχοληθώ με την μόδα είναι και η πόλη που μεγάλωσα, το Παρίσι. Εδώ η μόδα είναι κουλτούρα, lifestyle. Έτσι μπήκα στο χώρο αν και θεωρώ τον εαυτό μου ως designer.Αυτήν την στιγμή βρίσκομαι σε αυτόν τον χώρο φτιάχνοντας δουλειές για μάρκες μόδας καθώς και T-shirts για το δικό μου brand!
Πιστεύεις πως ένας καλλιτέχνης υποχρεώνεται να παρεμβαίνει στα πράγματα που συμβαίνουν γύρω του;
Ναι. Έτσι ξεκίνησε ο κόσμος να κάνει τέχνη. Ζωγραφίζοντας.
Γιατί αποκαλείς τον εαυτό σου ως αποτυχημένο καλλιτέχνη;
Γιατί για μένα ο αληθινός καλλιτέχνης έχει μια δυνατή προσωπικότητα και ένα style που κάνει τον κόσμο να τον αναγνωρίζει βλέποντας απλά μια εικόνα του. Αυτήν την στιγμή δεν είμαι σε αυτό το σημείο και δεν ξέρω αν θα φτάσω και ποτέ σ’αυτό. Αλλάζω στυλ πολύ συχνά και συνήθως πάω συμφώνα με movements… Το μόνο που με αντιπροσωπεύει από τότε που ξεκίνησα είναι το μεσογειακό lifestyle που προσπαθώ να βγάλω τα τελευταία πέντε χρόνια στα πράγματα που δημιουργώ, οπότε ας πούμε ότι τώρα ξεκίνησα και έχω ακόμη πάρα πολύ δουλειά…
Οι εικόνες που δημιουργείς κατοικούν στο παρόν ή στο μέλλον;
Δεν το σκέφτομαι ποτέ αυτό. Μπορώ να πω στο παρόν, για το μέλλον δεν θα το διαλέξω εγώ.
Υπάρχουν κομμάτια του εαυτού σου και της δουλειάς σoυ που θέλεις να διερευνήσεις περισσότερο;
Ναι αλλά αυτό θα έρθει με τον χρόνο. Πρώτα πρέπει να τελειώσω αυτά που κάνω τώρα. Έχω τέσσερα projects αυτήν την στιγμή που πρέπει να τα χτίσω μέχρι τέλους και όταν γίνουν αυτά τότε θα ξεκινήσω με τα άλλα κομμάτια που σκέφτομαι. Θέλω να κάνω ένα ακόμη link Παρίσι- Θεσσαλονίκη, όπως έκανα link για Παρίσι- Αθήνα. Θέλω επίσης, κάποια στιγμή να δημιουργήσω μια σχολή στην Ελλάδα όπου θα φέρνω γνωστά πρόσωπα της μόδας και καλλιτέχνες να διδάξουν με τελικό στόχο οι φοιτητές να έχουν την δυνατότητα να έρχονται στο Παρίσι σαν μαθητευόμενοι σε γνωστά brands.
Μελλοντικά που θα ήθελες να βρίσκεσαι και με τι να ασχολείσαι τελικά;
Με τον αδερφό μου θέλω να βρίσκομαι και με αυτόν να ασχολούμαι. Τίποτα άλλο.
