Ride ON με τον Ismail Achmet!

Επιμέλεια: Βικτώρια Γκουντώνη

Το BMX ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν μικρά παιδιά άρχισαν να αγωνίζονται με ποδήλατα σε χωματόδρομους στη νότια Καλιφόρνια, αντλώντας έμπνευση από τους motocross riders. Το πρώτο ποδήλατο που χρησιμοποιήθηκε για BMX ήταν το Schwinn Sting-Ray, το οποίο εξαιτίας της κατασκευής του, προσέφερε καλύτερο χειρισμό και απόδοση. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 το BMX είχε γίνει πλέον φαινόμενο.

Ποδήλατα που πετάνε και φαίνεται να αψηφούν τη βαρύτητα, τιμόνια που στριφογυρίζουν, πόδια στον αέρα, άλματα. Γυρίζεις γύρω από το ποδήλατο και το ποδήλατο γύρω από εσένα. Τα στυλ στο BMX είναι πολλά και διάφορα και τα κόλπα ακόμα περισσότερα. H ελευθερία που σου προσφέρει το riding είναι απεριόριστη, αδάμαστη ενώ η αδρεναλίνη και ο πιθανός κίνδυνος που ελλοχεύει σε κάθε κόλπο κάνουν το καθιστούν εθιστικό.

Από το ’70 στο σήμερα το BMX εξακολουθεί να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της street κουλτούρας και ένα από τα βασικά urban αθλήματα. Παρά τη μεγάλη δημοτικότητά του, οι υποδομές για BMX στην Ελλάδα είναι περιορισμένες. Οι συνθήκες αυτές όμως δεν αποτρέπουν τους riders που προσπαθούν και εξελίσσουν τη σκηνή δημιουργώντας νέες προοπτικές. Ένας από αυτούς είναι και ο Ισμαήλ Αχμέτ που το 2010 βρέθηκε τυχαία σε ένα πάρκο στην Ξάνθη, όπου λάμβανε χώρα ένα ΒΜΧ event. Eκεί είδε πρώτη φορά riders να κάνουν ΒΜΧ και κάπως έτσι ξεκίνησε η ενασχόλησή του με αυτό.

Τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις από την BMX κουλτούρα και τι επικρατεί στη σκηνή της Ελλάδας;

Μέσω του ΒΜΧ έρχονται κοντά και γνωρίζονται τα άτομα που ασχολούνται με αυτό το άθλημα. Έχω γνωρίσει πάρα πολλούς ανθρώπους και μερικούς από τους καλύτερούς μου φίλους. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει ανεβεί αρκετά η ΒΜΧ σκηνή καθώς και οι riders. Τα άτομα που ασχολούνται έχουν όρεξη και προοπτικές , με την κατάλληλη υποστήριξη από μαγαζιά και εταιρίες πιστεύω μπορεί να υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη εξέλιξη. Συγκριτικά με παλαιότερα υπάρχει εξέλιξη και περισσότερη κινητικότητα , σίγουρα όμως μπορούμε να το αναβαθμίσουμε κι άλλο.

Ποιες είναι οι πρώτες σου αναμνήσεις riding;

Οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι να πηγαίνω στο πάρκο κοντά στο σπίτι μου , και να προσπαθώ να κάνω τα κόλπα που έβλεπα από videos στο internet.

Που έκανες τις πρώτες προπονήσεις σου;

Πρώτες μου προπονήσεις τις έκανα στο πάρκο στον Ίασμο, την κωμόπολη από την οποία είμαι.

Πως θα χαρακτήριζες το στυλ σου στο riding;

Αν και μου αρέσουν όλα τα στυλ , προσωπικά έχω επικεντρωθεί στο technical street riding.

Απαιτείται ιδιαίτερη προετοιμασία πριν από τη συμμετοχή σου σε κάποιο διαγωνισμό;

Το θέμα δεν είναι η προετοιμασία πριν από τους διαγωνισμούς αλλά το πόση εξάσκηση κάνεις καθημερινά. Προσωπικά μια μέρα πριν από διαγωνισμό , δεν κάνω καθόλου ΒΜΧ.

Πες μας μερικά λόγια για τις διακρίσεις σου. Πότε ένιωσες ότι τα κατάφερες;

Αν και έχω κερδίσει αρκετούς διαγωνισμούς δε θέλω να επαναπαύομαι και προσπαθώ να βελτιώνομαι διαρκώς. Στο ΒΜΧ το να τα καταφέρεις είναι υποκειμενικό, προσωπικά πιστεύω έχω δρόμο ακόμα για να φτάσω εκεί που θέλω.

Για ποιο trick σου είσαι περήφανος;

Δεν είμαι περήφανος μόνο για ένα trick αλλά για τους συνδυασμούς τους.

Σου έχει αφήσει το riding «παράσημα» από τραυματισμούς;

Προφανώς και όταν ασχολείσαι με ένα τέτοιο άθλημα και δοκιμάζεις λίγο επικίνδυνα πράγματα έχεις αρκετούς τραυματισμούς. Φυσικά, κάποιοι από αυτούς σου αφήνουν το «σημάδι» τους.

Τι βιώνεις όταν κάνεις riding; Βρίσκεις την ελευθερία σου μέσα από αυτό;

Υπάρχουν πολλά συναισθήματα όταν κάνω ΒΜΧ , η αδρεναλίνη ανεβαίνει , σίγουρα υπάρχει εκνευρισμός και ένταση όταν δεν πετυχαίνω κάτι που προσπαθώ , αλλά όταν το φέρνω εις πέρας γεμίζω ολόκληρος. Με το BMX βρίσκω τον εαυτό μου, το οποίο για μένα είναι η μεγαλύτερη μορφή ελευθερίας.

Ποιά είναι η καθημερινότητα ενός ΒΜΧ rider ;

Νομίζω πως το μόνο που διαφοροποιεί την καθημερινότητα ενός ΒΜΧ rider είναι η προπόνηση και οι τυχόν τραυματισμοί μέσα στη μέρα.