Tη σφραγίδα της αρχιτέκτονος και πολεοδόμου, δρος Τάνιας Ιατρίδη, φέρει η ολοκλήρωση της εμπνευσμένης ανάπλασης του New Smith Campus Center, ένα από τα κεντρικά, διοικητικά κτίρια του Πανεπιστημίου Harvard. Οι φοιτητές μπορούν, πλέον, να συγκεντρωθούν και να μελετήσουν σε ένα χαλαρό περιβάλλον, του οποίου η αισθητική ξεκουράζει το μυαλό και γίνεται μοχλός έμπνευσης, να ξεκουραστούν από τις πανεπιστημιακές διαλέξεις παίζοντας μια παρτίδα σκάκι ή να ικανοποιήσουν την πείνα τους με μια χωριάτικη.
«H πρώην πρόεδρος του πανεπιστημίου, Drew Faust, προ πολλών ετών μας είχε συστήσει να αξιοποιήσουμε ως αρχιτέκτονες στον μέγιστο βαθμό τα πλεονεκτήματα που προσφέρει το φυσικό περιβάλλον στο campus», θυμάται η Ελληνοαμερικανίδα αρχιτέκτων, που εργάζεται επί 28 χρόνια στο Χάρβαρντ, θέλοντας να εξηγήσει τη φιλοσοφία της νέας διαμόρφωσης. «Το εν λόγω σημείο αποτελεί πολεοδομικά ένα σταυροδρόμι για όλους τους διερχόμενους, καθώς βρίσκεται στην καρδιά της Πλατείας του Χάρβαρντ, λίγα βήματα από τη στάση του Μετρό και στο κέντρο της πανεπιστημιούπολης Cambridge», περιγράφει στην «Καθημερινή» η δρ Ιατρίδη, θέλοντας να αναδείξει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του χώρου, όπου από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 –σύμφωνα με τις γλαφυρές διηγήσεις παλαιότερων φοιτητών– έστεκε ένα κτίριο δίχως προσωπικότητα.
Σήμερα, όμως, η εικόνα έχει πλήρως αντιστραφεί. Το κτίριο απέκτησε εισόδους από όλες τις πλευρές, ευνοώντας έτσι την κυκλοφορία των πεζών. Το ισόγειο φιλοξενεί εστιατόρια από επτά μεγάλες αλυσίδες -μεταξύ των οποίων και το Saloniki. «Το φαγητό και το ποτό συμβάλλουν σημαντικά στο να φέρουν τους ανθρώπους κοντά και είμαι ευτυχής που τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας Χάρβαρντ θα έχουν τόσες πολλές επιλογές, όταν θα ανοίξει εκ νέου το Smith Campus Center», είχε δηλώσει στη διάρκεια των οικοδομικών εργασιών η πρόεδρος Faust. «Στο Χάρβαρντ ανοίγουμε το τρίτο κατάστημα της αλυσίδας μας», αναφέρει ο ιδιοκτήτης του Saloniki, κ. Ηρακλής Παπαχρήστου, τα άλλα δύο είναι στη Βοστώνη και στα πέριξ του ΜΙΤ. «Η επικείμενη λειτουργία του Saloniki θα σταθεί αφορμή, ώστε χιλιάδες φοιτητές από όλο τον κόσμο να γνωρίσουν την ελληνική γαστρονομία», επισημαίνει ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Βοστώνη, κ. Στράτος Ευθυμίου.
Στον προαύλιο χώρο έχουν εξίσου δημιουργηθεί χώροι συνάντησης, χαλάρωσης, μελέτης, με ελεύθερη πρόσβαση στο Iντερνετ, όπως βέβαια και πολλά τραπεζάκια με ενσωματωμένες σκακιέρες -λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις καιρικές συνθήκες, τραπέζια-σκακιέρες έχουν τοποθετηθεί εξίσου και στον εσωτερικό χώρο. «Ταυτόχρονα, υπάρχουν μεγάλες διαδραστικές οθόνες που ενημερώνουν τους φοιτητές για όλα τα δρώμενα στα μουσεία, τις βιβλιοθήκες, τα ινστιτούτα και τις σχολές του πανεπιστημίου», εξηγεί η δρ Ιατρίδη, επικεφαλής και διευθύντρια σχεδιασμού που συνεργάστηκε στενά με τα αρχιτεκτονικά γραφεία Hopkins του Λονδίνου και Van Valkenburgh Associates Landscape Architects στο Cambridge.
Σημαντικές αλλαγές έχουν γίνει και στο εσωτερικό του κτιρίου. «Συνδυάζοντας έναν ψηλό κεντρικό πύργο με χαμηλά κιόσκια εξασφαλίσαμε πολύ φυσικό φως», επισημαίνει η ίδια. Ο πρώτος όροφος φιλοξενεί κάθετους κήπους και μια εντοιχισμένη βιτρίνα με εποχιακά φυτά. Στο ισόγειο βρίσκονται το κατεξοχήν σημείο συνάντησης, τα Harvard Commons, «όπου το πρωί πραγματοποιούνται συζητήσεις και κονσέρτα, ενώ το βράδυ μεταμορφώνεται σε τόπο διαλέξεων, αλλά και σκηνή για ποικίλα δρώμενα». Ωστόσο, καμάρι της 60χρονης αρχιτέκτονος, που μεγάλωσε μέχρι τα δέκα στην Ελλάδα, είναι ο δέκατος όροφος. «Εδώ η θέα κόβει την ανάσα», λέει περιχαρής, «το βλέμμα φτάνει μέχρι τον ποταμό Charles, την πανεπιστημιούπολη Allston και τον ιστορικό προαύλιο χώρο του Χάρβαρντ».
Δεν θα ήταν αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα ενέπνευσε την Ιατρίδη. «Έχω περάσει τουλάχιστον 50 καλοκαίρια της ζωής μου στη Σίφνο, εξερευνώντας τους εκπληκτικούς χώρους συνάθροισης στα χωριά και την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Είμαι πολύ περήφανη για το αποτέλεσμα», καταλήγει η δρ, που ήταν επικεφαλής ήδη από τη σύλληψη του έργου και τα πρώτα κατασκευαστικά στάδια, «θέλησα να προσφέρω στην πανεπιστημιακή κοινότητα έναν χώρο που να προάγει την επικοινωνία, τη συνεργασία, τη μάθηση και την αίσθηση του ανήκειν».
