Το μέτρο είναι το μέσο για την κατανόηση της ζωής.
Είναι ο (ένας) δείκτης απόκλισης από την ουσία.
Είναι ο (ένας) δείκτης απόκλισης από την ουσία.
Το μόνο μέτρο που πλησιάζει την ουσία είναι το παράλογο και η εκδήλωση του αποκαλύπτεται μόνο με παράλογο τρόπο με σκοπό να καταργηθεί. Από τη φύση του, το μέτρο -για τον άνθρωπο- ωθεί τις αντιδράσεις για την προσπέλαση και αποδόμηση του.
Όταν ο άνθρωπος δημιουργεί τομές στο άμετρο, πριν προλάβει να απελευθερωθεί, το ορίζει στα πλαίσια και κατανόηση του.
Το ελάχιστο δυνατό της Σκέψης, ως το ελάχιστο όριο, συμβάλει στην αποκωδικοποίηση της δομής της. Στη διαδικασία της Σκέψης το κενό – μη μέτρο – βοηθά στην επεξεργασία των πληροφοριών.
Ο νους βρίσκεις τις λύσεις όταν καταφέρει να μείνει κενός.
Μετρώ σημαίνει κατανοώ.
Η έννοια της κατανόησης απέχει από την έννοια του περιορισμού. Ωστόσο το μέτρο εμπεριέχει και τις δύο έννοιες. Η κατανόηση είναι η ουσιαστική του λειτουργία.
Ο περιορισμός είναι η επίκτητη λειτουργία που έθεσε ο άνθρωπος.
Οριακά αγγίζουμε πάντα την ουσία. Ποτέ όμως δεν καταφέρνουμε να αγγίξουμε την ολότητα της και αποτυγχάνουμε.
Οι πλανήτες είναι αστέρια που απέτυχαν να ολοκληρωθούν.
Ζούμε πάνω σε μια αποτυχία με μέτρο τον άνθρωπο και σαφή όρια.
