Ακούγοντας τις εκφράσεις, «Μόνα Λίζα» ή «Τζιοκόντα», «Ο Μυστικός Δείπνος», «Βιτρούβιος άνθρωπος», «Κώδικες», ένα όνομα έρχεται στο μυαλό. Leonardo Da Vinci!
Αυτός ο σπουδαίος ζωγράφος, γλύπτης και μηχανικός που ασχολήθηκε με την τέχνη, την ανατομία και την επιστήμη.
Ο χαρακτηριστικός τρόπος που συνήθιζε να γράφει, από δεξιά προς αριστερά, η υποψία πως πίσω από την Μόνα Λίζα κρύβεται το πρόσωπο του εραστή του, οι σιβυλλικοί κώδικες που ίσως προμηνύουν το τέλος του κόσμου, γέννησαν πολλούς μύθους γύρω από το πρόσωπο του μεγάλου αναγεννησιακού και παραμένουν άλυτοι, εδώ και 500 χρόνια.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 500 χρόνων από του θάνατό του, φιλοξενείται από τέλη Νοέμβρη, στην Αθήνα, στο παλιό αμαξοστάσιο του ΟΣΥ η μεγαλύτερη πολυμεσική έκθεση, με πολύ σύγχρονο μουσειολογικό και τεχνολογικό σχεδιασμό.
Για να πούμε λίγα λόγια για την έκθεση, αυτή αποτελείται από 3 μικρές ενότητες. Η πρώτη αφορά τις μηχανικές εφευρέσεις και ανακαλύψεις του καλλιτέχνη, καθώς και τους περίφημους κώδικές του. Η δεύτερη, παρουσιάζει την ζωή και τα έργα του, σε μια οπτικοακουστική παρουσίαση, κάτω από τον ήχο ρυθμικών μουσικών. Η τρίτη ενότητα είναι αφιερωμένη «στα μυστικά της Μόνα Λίζα», τα μυστικά που εδώ και χρόνια παραμένουν άλυτα.
Την πρωτότυπη αυτή έκθεση, η οποία συνδυάζει πολλές μορφές τέχνης (ζωγραφική, βίντεο, μουσική), μπορούν να επισκεφθούν όλοι, με κόστος 15€ το άτομο.
Ας δούμε, λοιπόν ορισμένα ζητήματα, τα οποία προκύπτουν από τις παραπάνω πληροφορίες: Αρχικά αναρωτιέμαι σε ποιους απευθύνεται η έκθεση; Σε τι αποσκοπεί η διοργανώτρια εταιρία; Τι θέλει να πετύχει με αυτού του είδους τις εκθέσεις που προσφέρει στο κοινό;
Γενικά, ο σκοπός των πολιτιστικών εκδηλώσεων, είναι η ανάδειξη των αρχών του πολιτισμού. Δηλαδή, η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία και η αισθητική ικανοποίηση του κοινού. Συμβαίνει το ίδιο και στην έκθεση για τον Ντα Βίντσι; Σήμερα, ίσως οι παραπάνω αρχές να έχουν αντικατασταθεί, από τις νέες ψηφιακές συνήθειες των νέων (δημοσίευση φωτογραφιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) μετά από την επίσκεψή τους στα πολιτιστικά δρώμενα, από το υψηλό κόστος των εισιτηρίων κ να έχουν αποκτήσει έναν ενημερωτικό χαρακτήρα περισσότερο, παρά εκπαιδευτικό. Ουσιαστικά, την συγκεκριμένη έκθεση, έχουν την δυνατότητα να επισκεφτούν όσοι διαθέτουν την οικονομική ευχέρεια, αυτή την περίοδο που επικρατεί οικονομική δυσχέρεια, στη χώρας μας.
Την ίδια ακριβώς περίοδο σε άλλες χώρες της Ευρώπης, με την ίδια αφορμή, δηλ. τα 500 χρόνια από τον θάνατο του καλλιτέχνη, πραγματοποιούνται εκθέσεις. Συγκεκριμένα, σε 12 γκαλερί της Βρετανίας υπάρχουν δωρεάν εκθέσεις οι οποίες καλύπτουν όλο το φάσμα της δημιουργίας και εφευρέσεων του Λεονάρντο Ντα Βίντσι (Ζωγραφική, γλυπτική, μηχανική, ανατομία κ.ά), δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό της Βρετανίας να γνωρίσει έργα του! Και όλα αυτά διοργανώνονται και προσφέρονται από ιδιωτική εταιρία, επίσης. Παρατηρείται μια μεγάλη διαφορά!
«Η αυθεντική τέχνη της υψηλής κουλτούρας, αποτελεί πολυτέλεια» υποστηρίζουν πολλοί θεωρητικοί της πολιτιστική θεωρίας.
Η πολυτέλεια, όμως, πως εκλαμβάνεται στις μέρες;
Ποιοτικά ή Ποσοτικά;