Στα ταξίδια με τη χρονομηχανή, οι μαθητές της Γ΄ τάξης του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας μαθαίνουν την τοπική τους ιστορία μέσα από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό και τολμούν ένα ταξίδι στον χρόνο με τη φαντασία. Με τα παρακάτω διηγήματα μάς αφηγούνται τις χρονοπεριπέτειές τους και μας ξεναγούν στην ιστορία της Εορδαίας από την Προϊστορία ως και το μέλλον. Στο πρώτο διήγημα της σειράς μας ταξιδεύουν στην Εορδαία λίμνη της Προϊστορίας.
Οι υπεύθυνοι καθηγητές του προγράμματος:
Βάια Γκίνου & Γιώργος Δελιόπουλος
ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ ΣΤΗΝ ΕΟΡΔΑΙΑ ΛΙΜΝΗ
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Πριν από ένα μήνα σχεδόν έζησα μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια με την χρονομηχανή του πατέρα μου. Όλα ξεκίνησαν, όταν μπήκα στο εργαστήριό του, καθώς εξερευνούσα τα δωμάτια του καινούργιου μας σπιτιού. Παρατήρησα στο γραφείο του μια παράξενη συσκευή που έμοιαζε με ρολόι. Σκέφτηκα ότι ίσως ήταν ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο για μένα κι έτσι το άρπαξα κατευθείαν. Ενώ το είχα στα χέρια μου και το επεξεργαζόμουν, βρήκα στο κάτω μέρος του ένα χρυσό κουμπάκι και το πάτησα από περιέργεια, να δω τι θα συμβεί. Ξαφνικά, άρχισε να βγαίνει φως από τη συσκευή και να σκορπίζεται σε όλο το δωμάτιο. Δεν μπορούσα να διακρίνω τίποτα γύρω μου. Αμέσως μετά βρέθηκα κάπου αλλού και η συσκευή διαλύθηκε σε χιλιάδες κομματάκια, τα οποία εκτοξεύτηκαν χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου βρισκόμουν. Συνειδητοποίησα πως ήμουν σ’ ένα τελείως ξένο μέρος.
Αρχικά, ερεύνησα το μέρος και κατάλαβα πως δεν υπήρχε κανένας άνθρωπος γύρω μου. Το μόνο πράγμα που μπορούσα να διακρίνω ήταν μια απέραντη λίμνη, πολλούς ελέφαντες με εντυπωσιακές πελώριες προβοσκίδες, ζαρκάδια και τεράστια βόδια που θα ζύγιζαν περίπου έναν τόνο το καθένα. Η θέα ήταν γαλήνια, όμως εγώ είχα πανικοβληθεί κι έπρεπε να βρω τα εξαρτήματα της χρονομηχανής που είχαν χαθεί, ώστε να μπορέσω να γυρίσω πίσω το συντομότερο δυνατό. Λίγα μέτρα πιο δεξιά υπήρχαν μερικά εξαρτήματα από τη μηχανή κάτω στο έδαφος. Κατευθείαν, έτρεξα να τα μαζέψω. Προσπαθούσα για ώρα να τα συναρμολογήσω, αλλά έλειπαν ορισμένα.
Ξεκίνησα, λοιπόν, να βρω και τα υπόλοιπα, όμως στον δρόμο μου συνάντησα ένα λιοντάρι να μαλώνει με μία τίγρη και δεν μπορούσα να συνεχίσω. Παρατηρούσα την τίγρη με τα τεράστια δόντια της και εντυπωσιάστηκα από το πόσο διέφερε σε σχέση με μια σημερινή. Ξαφνικά, η τίγρης άρχισε να τρέχει μακριά και το λιοντάρι εξαφανίστηκε. Έτσι κι εγώ συνέχισα να προχωράω, ενώ παράλληλα κοιτούσα το τοπίο. Λίγο πιο πέρα, ξεπρόβαλε μια λίμνη πού μέσα της υπήρχε ένας μεγάλος ιπποπόταμος, ενώ δίπλα στη λίμνη καθόταν ένα αγριογούρουνο. Ύστερα, άκουσα έναν παράξενο ήχο πάνω από το κεφάλι μου. Αμέσως, σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και είδα έναν τεράστιο ελέφαντα, στου οποίου την προβοσκίδα υπήρχε ένα εξάρτημα της μηχανής. Μόλις χαμήλωσε την προβοσκίδα του, το πήρα στα χέρια μου κι αφού το έβαλα στη θέση του, συνέχισα να βαδίζω για να βρω το χρυσό κουμπάκι που έλειπε και να τελειοποιήσω τη συσκευή.
Τελείως αναπάντεχα, είδα κάτι να γυαλίζει από τις λαμπερές ακτίνες του ήλιου στα πόδια ενός ζαρκαδιού, το οποίο κοιμόταν. Στην αρχή, φοβήθηκα να το πλησιάσω για να το πάρω, αλλά μετά σκέφτηκα να το ρισκάρω. Άρχισα να πλησιάζω το ζαρκάδι με αργά και απαλά βήματα, για να μην το ξυπνήσω. Εντέλει, ήμουν μία ανάσα δίπλα από το ζαρκάδι και το χρυσό κουμπάκι. Το άρπαξα όσο πιο ήρεμα μπορούσα για να μην καταλάβει τίποτα. Για καλή μου τύχη δεν ξύπνησε και κατάφερα να συναρμολογήσω τη μηχανή.
Επιτέλους, πάτησα το χρυσό κουμπάκι για να επιστρέψω σπίτι. Άρχισαν να βγαίνουν ξανά φωτεινές ακτίνες από τη μηχανή. Τελικά, έφτασα σπίτι μου σώα και αβλαβής. Αφού ήμουν στο εργαστήριο του μπαμπά μου ξανά, χάρηκα πολύ, ενώ αμέσως μετά τον είδα να ανοίγει την πόρτα και να μπαίνει μέσα. Του εξήγησα πως απλά έβλεπα τους καινούργιους χώρους του σπιτιού μας. Ευτυχώς, για καλή μου τύχη και για ακόμη μία φορά τη γλίτωσα, αλλά αυτή ήταν μια περιπέτεια που δε θα ξεχάσω ποτέ.
Ύστερα από δύο εβδομάδες, μίλησα στην καθηγήτριά μου και της περιέγραψα το μέρος που είδα, μαζί και τα ζώα. Αυτή μου απάντησε πως αυτό που της είχα περιγράψει ήταν η περιοχή της Εορδαίας εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν, όταν δεν υπήρχαν άνθρωποι αλλά μια τεράστια βαθιά λίμνη, γύρω από την οποία ζούσαν τα ζώα που είχα δει. Μάλιστα, μου ανέφερε ότι στο Παλαιοντολογικό Μουσείο της Πτολεμαΐδας μπορούσα να δω απολιθώματα τέτοιων ζώων.
Το διήγημα είναι των μαθητριών της Γ΄ τάξης του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας, Ιωακειμίδου Μαρίας, Καρλόβσκα Σοφίας και Μπάρμπα Μαρίας. Τα σχέδια είναι των μαθητριών της Γ΄ τάξης του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας, Ερωδίας Παπαδοπούλου και Εβελίνας Ρεσούλι.
Η αναπαράσταση της Εορδαίας λίμνης προέρχεται από εκπαιδευτικό υλικό του Παλαιοντολογικού Ιστορικού Μουσείου Πτολεμαΐδας.
