ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Μια μέρα θα ξυπνήσεις και θα προσέξεις το χρώμα. Θα βρεις γωνίες στο φώς, θα δεις τις αιτίες χωρίς αφορμές. Χωρίς δικαιολογίες.
Δε θα είναι πια υπεύθυνες οι Δευτέρες για όσα δεν ξεκίνησες, οι καταιγίδες για όσα δεν πρόλαβες, οι χειμώνες, για όσα ξέχασες.
Είναι γοητεία το μάταιο των ευχών, όταν ένα σύμπαν διαλύεται, το έχει πει ο Μίλτος.
Ας μένει ημιτελής η ροή κάθε ευχής・να γράφει πάντα τρία τέταρτα στον κύκλο ζωής της, για να μην την χάνεις. Δεν είναι ιδέα μου, σ’ έχω ξαναδεί σε κάποιο ταξίδι, είμαι σίγουρη.
Μια μέρα θα ξυπνήσεις και το άρωμα σου θα έχει αλλάξει. Θα έχεις βρει ποιό είναι το ταξίδι σου και ποιός ταξιδεύει μαζί σου. Θα έχεις βρει εκείνο το μπαλκόνι από όπου θα βλέπεις τον ορίζοντα ανοιχτά και θα ξέρεις ότι εκεί ήσουν πάντα.
Έπρεπε απλώς…να ξυπνήσεις.
