Ο Τρότσκι κυνηγημένος από τον Στάλιν κατέφτασε στο Μεξικό και συγκεκριμένα στο «Γαλάζιο σπίτι» της ζωγράφου Φρίντα Κάλο, όπου και αναπτύχθηκε ένα σύντομο μα έντονο ερωτικό ειδύλλιο.
Ο Τρότσκι στο Μεξικό
Το 1937, ο σοβιετικός αιτών άσυλο Λέον Τρότσκι καταφθάνει στο Μεξικό, καθώς ο Στάλιν μαζί με τους πράκτορες του επιδιώκουν να τον δολοφονήσουν. Πολλές χώρες του αρνήθηκαν την προστασία, αφήνοντας τον στην θανατηφόρα μοίρα του.
Η Φρίντα Κάλο, αναλαμβάνει να τον φιλοξενήσει μαζί με την γυναίκα του στο “Γαλάζιο σπίτι”, ώστε να είναι ασφαλείς. Εκεί αναπτύσσεται μεταξύ της νεαρής ζωγράφου και του κυνηγημένου Τρότσκι, ένα ερωτικό ειδύλλιο, το οποίο κατέληξε σε μια κρυφή και σύντομη μα συνάμα έντονη ερωτική σχέση.
Οι δυο τους ονομάστηκαν οι εραστές του «Κογιοακάν»
Ο Τρότσκι δολοφονείται στο Μεξικό, με διαταγή του Στάλιν, από έναν πράκτορα της NKVD.
Το καλοκαίρι του 1940, η Φρίντα Κάλο βρίσκεται ξαφνικά στη φυλακή. Η αστυνομία της Πόλης του Μεξικού την υποπτεύθηκε ως συνεργό στη δολοφονία του Ρώσου επαναστάτη Λέον Τρότσκι. Η δολοφονία του – και η εμπλοκή της στο έγκλημα – ήταν μια δραματική εξέλιξη των γεγονότων, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι η Κάλο και ο Τρότσκι ήταν εραστές μόλις τρία χρόνια νωρίτερα. Μάλιστα του είχε αφιερώσει και μια εντυπωσιακή αυτοπροσωπογραφία της.
Η Κάλο είχε πολλές ερωτικές σχέσεις κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής της (πέθανε το 1954 στα 47), αλλά λίγοι κατέληξαν σε “πίνακες ζωγραφικής” – και λιγότεροι ακόμα επηρέασαν και επηρεάστηκαν από τις πολιτικές της πεποιθήσεις. Η σχέση της με τον Τρότσκι έκανε και τα δύο. Αν και το ειδύλλιό τους κράτησε μόνο αρκετούς μήνες – λέγεται πως ήταν μόνον 6-, από τα έργα της κατανοούμε την σημαντική πολιτική επιρροή που της άσκησε η επαφή με τον Τρότσκι αλλά και τα παρελκόμενα της φυγάδευσης του.
Εκείνο που πραγματικά επιδίωκε…
«Τις τελευταίες ημέρες εκείνου του ταραγμένου Μαίου έφτασαν στο Κογιοακάν κάμποσα αντίτυπα από την Προδομένη Επανάσταση που είχαν μόλις κυκλοφορήσει. Οι Ριβέρα, για να το γιορτάσουν, προσκάλεσαν τον Τρότσκι και άλλους φίλους να δειπνήσουν σε ένα εστιατόριο του κέντρου…Εκείνο το βράδυ όμως ο Λίεφ Νταβίντοβιτς δεν ενδιαφερόταν για τις αφίσες, ούτε για όσα μπορούσε να ανακαλύψει στην πόλη: εκείνο που πραγματικά επεδίωκε ήταν να βρίσκεται κοντά στη Φρίντα.»
Λεονάρδο Παδούρα – «Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά» ( Εκδόσεις Καστανιώτη – Μετάφραση: Κώστας Αθανασίου)
Με πληροφορίες από Artsy | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Pinterest
