Η σελίδα «Στης Κοζάνης τα Σοκάκια» δημιουργήθηκε το Μάρτη του 2022 από ένα σιουρδοντάμαρο, την Κατερίνα Λάκκα, που ξενιτεύτηκε μικρό και παρηγοριούνταν ακούγοντας το Έντεκα στον ευρωπαϊκό βορρά! Πήρε τ’ όνομά της απ’ το γνωστό παραδοσιακό τραγούδι κι επιχειρεί ν’ αποτυπώσει σημεία της πόλης, ανακαλύπτοντας παράλληλα και τις ιστορίες τους. Το σιουρδοντάμαρο πίσω απ’ τη σελίδα γεννήθηκε τη δεκαετία του ’90, μεγάλωσε με φανό και social media και θεώρησε πως ένας λογαριασμός στο Instagram θα ήταν ο πιο άμεσος τρόπος να εκφράσει την αγάπη του για την πόλη του. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να βιντεοσκοπεί κτίρια, ανθρώπους και θεάματα, και κυνηγάει από μικρό λέξεις, στης Κοζάνης τα σοκάκια και αλλού!
Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη
Αποκριά, Κοβεντάρειος Βιβλιοθήκη, Λαογραφικό Μουσείο.
Τα 3 πράγματα που αν έλειπαν θα την λίγο ομορφότερη
Σκουπίδια σε δημόσιους χώρους, στενά πεζοδρόμια, πολλά αυτοκίνητα.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχ@ς για μια μέρα;
Θα καλούσα όλους τους φανούς της πόλης ν’ ανάψουν έναν κεντρικό φανό στην πλατεία.
Σε ποια γειτονιά ζεις τώρα;
Στου Λάκκου τ’ Μάγγαν’
Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Κοζάνη;
Ο Αη-Λιάς και, τις μέρες που μου πέφτει μακριά, το Ξενία.
Ποιο ήταν τα αγαπημένα σου στέκια στην παλιά Κοζάνη;
Μεγάλωσα πίνοντας ζεστή σοκολάτα και παίζοντας επιτραπέζια στο Play and Laugh που έκλεισε, πηγαίνοντας στο Ολύμπιον και νοικιάζοντας ταινίες απ’ το βίντεο κλαμπ ακριβώς δίπλα, τρώγοντας πίτσες απ’ τη Va Bene και κιχιά απ’ τον φούρνο του Σιδέρη, δοκιμάζοντας όλα τα σπόρια του Λάτσκου και χορεύοντας στο Gallery και στο Chorus. Το ξημέρωμα μάς έβρισκε να τρώμε σάντουϊτς στον Τσικριτζή. Τα καλοκαίρια παίρναμε όλα μαζί ταξί για να πάμε στη Γέφυρα ή μαζευόμασταν στον Δημοτικό Κήπο με κιθάρες και μπύρες.
Μπορείς να θυμηθείς ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο με εσένα κάπου στην πόλη;
Τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό είναι από παλιές Απόκριες, δεκαετίες 2000 και 2010. Παρελάσεις, μπέντια, πολιτική σάτιρα, η Πανδώρα να παίζει το Έντεκα, το βράδυ στο φανό τραγούδι και Περιστέρια. Για εμάς που ήμασταν παιδιά και ενηλικιωθήκαμε μετρώντας Απόκριες ήταν ένας μαγικός κόσμος.
Αγαπημένη σου πλατεία;
Η κεντρική, με τον Μαμάτσιο.
Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει τους Κοζανίτες;
Πλακατζήδ@, αγαπάμε τα μπέντια!
Ένα επίθετο που δεν τους ταιριάζει καθόλου;
Αφιλόξεν@, ρώτα όποιον έχει έρθει Απόκριες στην πόλη, τα καλύτερα θα πει!
Πώς φαντάζεσαι την πόλη σε 20 χρόνια;
Να υπάρχει και ν’ ανθίζει, παρά την κλιματική αλλαγή.
Τι θα πρωτοέδειχνες από την Kοζάνη σε έναν καλεσμένο σου;
Τον Μαμάτσιο, το Λαογραφικό Μουσείο, την Βιβλιοθήκη, το Αρχοντικό Λασσάνη, τον Δημοτικό Κήπο, τον σιδηροδρομικό σταθμό… Μεγάλη βόλτα!
Ο αγαπημένος σου περίπατος;
Ξενία. Κλασικά εικονογραφημένα. Για πιο μακριά, Κουρί.
Περισσότερα: instagram.com/stiskozanistasokakia/
Η θκή μ’ η Κόζιαν ’σε 300 Σουρδολέξεις
Κατερίνα Λάκκα
Βνάκι στ’ μέσ’ η πόλ’. Πόλ’ μι τρανή ιστουρία, μι τρανές φυσιουγνουμίες· ϊέτσαγράφν οι τόμοι στα ράφια τα Βιβλιουθήκς, ϊέτσαδείχν’ κι τα ικθέματα στα μουσεία, μι του Λαουγραφικό να φαντάζ’ πλάι σι μια σειρά αγαλμάτουν, ποκάτ’ μάς λένι για ν παλιά ν Κόζιαν’.
Μι ένα ρουλόϊ σντρανή ν πλατέα ξακιουστό κι καμαρουτό, μι τα στινάτς κι τς αυλές τς, η Κόζιαν’ είνι γιουμάτ’ ιστουρίες. Μούγκι ιστουρίες έχ’, πέρα απ’ ν Απουκρά, τουν κρόκου κι ν ΔΕΗ που για να δούμι τι τα γέν’ κι μι τ’ αφτήνια. Πόσις ιστουρίες χουράνι στα σουκάκια τα πόλς; Ιτούτου αναρουτήθκα κι έφκιασα ένα Instagram για ν Κόζιαν’.
Πουλύς κόσμους τα γινιάς μ’ τα σι πει «Ουέϊ, μια μκρή πόλ’ είνι, πόσις ιστουρίες να ’χει στα σουκάκιατς;». Κι τ’ απαντήσου ιγώ «Πουλλές.
Ένα ικατουμμύριου, μπουρεί κι παραπάν’. Αρκεί ν’ ανοίγουμι τ’ αυτιά κι τα μάτια μας κι ν’ αφκρούμιστι. Για νάρθν’ οι ιστουρίες της Κόζιανςσι μας». Κι δεν έχ’ μούγκ’ ιστουρίες ένα σουρό η Κόζιαν’. Έχ’ και τ’ θκήτς τ’ γλώσσα για να λέει ιτούτις τσιστουρίες. Τα κουζανιώτκα.
Πόσις λέξς χράζουντι για να χουρέσν οι ιστουρίες τςπόλς σι μια πιριγραφή, σι μια αφήγησ’, σι ένα θιατρκό έργου; Δεν ξέρω καν’ντίμπουτα απού τέτχια, μα έχου δει μι τα ίδια μ’ τα μάτια τα ιστουρίες να πχιαλούν στα σουκάκια.
Λέξς, πουλλές, πιο πουλλές κι απού αγέλιςσκλιών, λέξεις ποσκαρφαλών’ στουν ψηλό ν’ Αη-Λιά, π’ στέκουντι στου Ξενία να δουν τ’ θέα ανάμισ’ στα ιρείπια, λέξςποπίν’ βυσσινάδα στουν σταθμό τουντρένουν, ποπεριγράφν’ του σπίτι τ’ Λασσάν’ κι σιργιανούνσν βόλτα τρώουντας σάντουϊτς, σπόρια ή παγουτό. Λέξς πορίθκαν απ’ τα παραθύρια τα Βιβλιουθήκς κι ξιχύθκαν στα σουκάκια, για να φτιάξν όλις τα ιστουρίες τα πόλς.
Ιτούτ’ είνι η θκή μ’ η Κόζιαν’.
