Η Σταφυλή είναι μία λέξη δεμένη με την ιστορία από τους προϊστορικούς χρόνους ακόμα. Σύμβολο δυνατό η άμπελος, φορτωμένο εικόνες, αρώματα και χρώματα από το βαθυκόκκινο ως το χρυσαφί. Αποτελεί το όνομα του περιοδικού λόγου και τέχνης ‘’Σταφυλή’’, το οποίο περιλαμβάνει στις σελίδες του υλικό πλούσιο , επιδιώκοντας να ‘’μεθύσει’’ τον αναγνώστη με τον λόγο, όπως αναφέρεται στη σελίδα των περιεχομένων με τις ακόλουθες εκφράσεις ‘’σταφυλής απόσταγμα’’ και ‘’η κυρίως μέθη’’.
Ποίηση, δοκίμια, μελέτες, κριτικά σημειώματα, μεταφράσεις, διηγήματα επιμελούνται ο ποιητής Κώστας Ριζάκης και η ποιήτρια και κριτικός Διώνη Δημητριάδου. Έργα καλλιτεχνών κοσμούν κάθε τεύχος , συνοδεύουν ή συνδιαλέγονται με τα κείμενα. Οι ζωγράφοι της Σταφυλής, οι οποίοι συμμετέχουν στην έκθεση του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας, (που εγκαινιάστηκε στις 4 Φεβρουαρίου), είναι αυτοί το έργο των οποίων έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό ή προγραμματίζεται να δημοσιευτεί στο άμεσο μέλλον. Πρόκειται για δημιουργούς με έργο πλούσιο που εκτείνεται σε βάθος χρόνου και αντανακλά προσωπικότητες γενναιόδωρες από τον τρόπο που προσεγγίζουν την Τέχνη με σεβασμό και πάθος.
Ο Βασίλης Βαφειάδης παρουσιάζει έργα μεγάλων διαστάσεων και απεικονίζει μια μοναδική μορφή που στέκει ακίνητη στο κέντρο του πίνακα. Η φιγούρα περιβάλλεται από χρώματα πλακάτα, κυρίως θερμά. Γρήγορες , χειρονομιακές πινελιές, εκδηλώνουν μια ενέργεια διαφορετική, περιγράφοντας το σώμα αυτής της μοναχικής φιγούρας εγκλωβισμένης σε έναν χώρο απροσδιόριστο. Το μεγάλο μέγεθος του τελάρου εντείνει την ασφυκτική αίσθηση που δημιουργείται γύρω από την μορφή.
Στο έργο του Θανάση Καραμήτα είναι χαρακτηριστικές οι απαλές αποχρώσεις που συχνά χρησιμοποιεί ο ζωγράφος, όσο και ο τρόπος που τις αντιπαραθέτει με χρώματα μεγαλύτερης έντασης και καθαρότητας. Έτσι επιτυγχάνει δυναμικές αντιθέσεις που αναπτύσσονται γύρω και μέσα στις μορφές του, άλλοτε συγκεκριμένες, άλλοτε απλά να διαγράφονται, ενώ συχνά συνδυάζονται με σχήματα αφηρημένα. Σε αυτούς τους ήρεμους χώρους ο θεατής αφήνεται στο οπτικό ταξίδι.
Διαφάνειες παίζουν παιχνίδια κάλυψης και αποκάλυψης στο έργο του Νικόλα Κυριάκου. Οι μορφές δεν προσδιορίζονται με ευκολία παρά ο θεατής χρειάζεται να σταθεί και να αφεθεί στο έργο, να ακολουθήσει τις γραμμές που δίνουν σχήμα στα χρώματα για να διακρίνει μορφές γνώριμες, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητο ως προς την κατανόηση των έργων. Η ατμόσφαιρα υποβάλλει στον θεατή το ενδιαφέρον να εισχωρήσει μέσα στον κόσμο του ζωγράφου.
Στην συγκεκριμένη ενότητα έργων του Γιάννη Μαβίδη κυριαρχεί μια ποικιλία γκρίζων τόνων η οποία αντιπαρατίθεται με δυνατά λευκά αλλά και έντονα κόκκινα, καθιερώνοντας έναν ενδιαφέροντα διάλογο μεταξύ των χρωμάτων. Τα θέματα είναι τοπία, που παρά τις χρωματικές εντάσεις, δίνουν μια αίσθηση ηρεμίας . Οι συνθέσεις καθορίζονται από μεγάλες εκτάσεις χωρίς λεπτομέρειες και περιοχές, όπου η ενέργεια των σχημάτων και των σημαδιών είναι πολύ πυκνότερη.
Μια μεγάλη κατακόκκινη παπαρούνα σε πρώτο πλάνο, θέμα προσφιλές στην ζωγραφική του Κώστα Ντιο, μας καλωσορίζει σε μια σειρά έργων που μοιάζουν να αφηγούνται μια ιστορία. Οι μορφές συχνά φαίνονται να αιωρούνται στον χώρο, ενώ σε δύο έργα τις συνοδεύει η μορφή ενός σκύλου συμβολίζοντας έναν φύλακα η μία απειλή; Ο κόσμος του ζωγράφου είναι έντονα ονειρικός με στοιχεία ζωγραφισμένα με τρόπο ρεαλιστικό, όμως αποτελούν ένα σύνολο που ανήκει σε ένα περιβάλλον εντελώς σουρεαλιστικό.
Σχέδιο δυνατό, όπου με απλό κάρβουνο η Μαρία Ξαγοράρη απεικονίζει κομμάτια του φυσικού περιβάλλοντος κλαδιά σπασμένα , χαμηλούς θάμνους και δίπλα σε αυτά δυο λευκά μαξιλάρια ξεπροβάλλουν απροσδόκητα προκαλώντας τον θεατή να αναρωτηθεί για τον ρόλο τους στην σύνθεση. Η εκφραστική δύναμη των σχεδίων είναι έκδηλη ευαισθητοποιώντας τον θεατή να στοχαστεί γύρω από θέματα υπαρξιακά, όσο και να απολαύσει την αρτιότητα της σχεδιαστικής χειρονομίας.
Ένας βαθύτερος προβληματισμός απασχολεί τον Γιώργο Πολίτη στα έργα του, σχετίζεται με την σύγχρονη πραγματικότητα και αφορά στην ανθρώπινη κατάσταση. Μορφές σκιές κατά κύριο λόγω, με το μαύρο χρώμα να κυριαρχεί αλλά να περιβάλλεται από έντονα κίτρινες και πορτοκαλί αποχρώσεις. Στην ζωγραφική του επικρατεί έντονη αναζήτηση ως προς την εκφραστική δυνατότητα των υλικών χρησιμοποιώντας ως μέσο το κολάζ και την ακουαρέλα, επιτυγχάνοντας έτσι τολμηρά και ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Ως προς το έργο της γράφουσας, παρατηρούμε την επιμονή της ζωγράφου να απεικονίζει την γυναικεία μορφή, η οποία έχει τα μάτια της στραμμένα προς τον θεατή, ενώ σπάνια στρέφει το βλέμμα σε διαφορετική κατεύθυνση αλλά αναζητά την επικοινωνία με τον άλλον σε μια προσπάθεια να διηγηθεί την προσωπική της ιστορία. Με την βοήθεια των χρωμάτων εντείνεται το συναίσθημα και η μορφή καθορίζεται συχνά από την γραμμή και άλλοτε εξαφανίζεται στο φόντο.
………………………
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 30 Απριλίου και θα πλαισιωθεί με εκδηλώσεις, όπου το κοινό θα έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους καλλιτέχνες.
