Ο σκηνοθέτης επιστρέφει στη Στέγη και ανοίγει την νέα σεζόν με το Σπίτι, ένα έργο για το τέλος των ψευδαισθήσεων, που έγραψε ο ίδιος
Ο Δημήτρης Καραντζάς επιστρέφει στη Στέγη, με μια περφόρμανς-παραβολή για την πραγματικότητα που, ό,τι κι αν κάνεις για να την αποφύγεις, αργά ή γρήγορα θα έρθει να σε βρει. Το Σπίτι κάνει πρεμιέρα στις 30 Σεπτεμβρίου, στη Μικρή Σκηνή.
Το Σπίτι. Το σπίτι μας. Το καταφύγιο μας. Ή μήπως όχι; Το Σπίτι «έρχεται να μας ξεβολέψει». Να μας ξεβολέψει με τα ελάχιστα λόγια ή τα απαραίτητα, με ένταση, με υποδόριο χιούμορ και με δύο ηθοποιούς, την Αλεξία Καλτσίκη και τον Φιντέλ Ταλαμπούκα.
Οι δύο ήρωες επαναλαμβάνουν την τελετουργία της καθημερινότητας, έως ότου η βία του κόσμου εισβάλει εντός και ξεθεμελιώσει τα πάντα. Στο Σπίτι, τα δύο πρόσωπα (αδέρφια; συγκάτοικοι; σύντροφοι;), περνούν μια οποιαδήποτε ημέρα στο σπίτι τους, που μπορεί να βρίσκεται σε οποιοδήποτε μεγαλούπολη του κόσμου.
Σε οποιαδήποτε σύγχρονη πόλη όπου οι άνθρωποι ζουν σε σπίτια-κελιά, σε ομογενοποιημένες πόλεις που όλα μοιάζουν, οι ζωές όλων μοιάζουν. Περιχαρακώνονται προκειμένου να μην αναμετρηθούν με την πραγματικότητα όμως τελικά εκείνη τρυπώνει από το παράθυρό τους που μεταμορφώνεται σε χοάνη, σε εφιαλτικό καλειδοσκόπιο, με τη βία της εποχής τους να παρελαύνει. Η βία θα τους εκτοπίσει. Το μόνο που θα μείνει θα είναι ο ήχος της καταστροφής.
Ο Δημήτρης Καραντζάς έχει σκηνοθετήσει άλλες δύο φορές έργα του: Το Χιόνι στο στόμα (η πρώτη παράστασή του, σε ηλικία 19 ετών, στο Θέατρο του Νότου (2008) και το Η γυναίκα που κάθεται στο Θέατρο Άρτι (2011). Το Σπίτι είναι ένα πολυμεσικό πείραμα, με βασικά εργαλεία την εικόνα, την κίνηση και τη σιωπή, αντλώντας έμπνευση από το διήγημα του Julio Cortázar, «Το Σπίτι» (1946), το μονόπρακτο θεατρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη, Η Παρέλαση (1965), και αρχιτεκτονικές έρευνες για την πρόσληψη του ανοίκειου.
Η δημιουργική σχέση του Δημήτρη Καραντζά με τη Στέγη κλείνει μια δεκαετία. Το 2013, έκανε το ντεμπούτο του εδώ, με το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, Ο κυκλισμός του τετραγώνου, για τις εξαντλητικές εξισώσεις των ερωτικών σχέσεων. Η παράσταση παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, με την εφημερίδα Libération να τη χαρακτηρίζει «μια από τις καλύτερες παραγωγές της διοργάνωσης» ενώ ανέβηκε και στο Ίδρυμα Calouste Gulbenkian στη Λισαβόνα.
Ο Καραντζάς επανήλθε στη Στέγη άλλες δύο φορές. Το 2017 σκηνοθέτησε, στο πλαίσιο της Εφηβικής Σκηνής, Τα κύματα της Virginia Woolf και τα 2018 με το έργο του πολυβραβευμένου Ευθύμη Φιλίππου, Ρομπ/Rob: μια παράδοξη τελετή γύρω από τη βία, με πηγή έμπνευσης το Ρομπέρτο Τσούκο του Bernard-Marie Koltès, το οποίο παρουσιάστηκε και στο Le Lieu Unique της Ναντ τον Απρίλιο του 2019.
Συντελεστές
Κείμενο & Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Σύνθεση: Δημήτρης Καραντζάς, Γκέλυ Καλαμπάκα, Τάσος Καραχάλιος
Βίντεο: Γκέλυ Καλαμπάκα
Σκηνικό: Κλειώ Μπομπότη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος
Μουσική: Γιώργος Ραμαντάνης
Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου Βοηθός Σκηνογράφου: Αγγελική Βασιλοπούλου Καμπίτση
Εκτέλεση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή
Παίζουν: Αλεξία Καλτσίκη, Φιντέλ Ταλαμπούκας
Στη δραματουργία συνέβαλαν όλοι οι συντελεστές
Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος,
