Αυτές είναι μερικές από τις γυναίκες που έζησαν και ζουν χωρίς συμβιβασμούς, που παλεύουν, που δημιουργούν, που σκέφτονται, που συνεχίζουν, που δεν πτοούνται, που άλλαξαν και αλλάζουν τον κόσμο! Σήμερα είναι η μέρα τους!
Simone de Beauvoir (1908 – 1986)
Το «Δεύτερο Φύλο» που κυκλοφόρησε το 1949 είχε αποφασιστική επιρροή στην εξέλιξη του μεταπολεμικού και όχι μόνο φεμινιστικού κινήματος. Για πρώτη φορά οι γυναίκες είχαν το δικό τους σημείο αναφοράς, είδαν τις σκέψεις τους γραμμένες και αποτυπωμένες με ένα πρωτοποριακό και εμπεριστατωμένο λόγο. Εκεί η Beauvoir διατύπωσε το περίφημο «Γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι»! Μια φράση που ακόμα και σήμερα συνεχίζει να αντηχεί στις συζητήσεις για το φύλο. Η Simone de Beauvoir ήταν Γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος, εκφραστής του υπαρξισμού, βαθιά διανοούμενη, ακτιβίστρια και φεμινίστρια. Υπήρξε σύντροφος του διάσημου υπαρξιστή φιλοσόφου Ζαν-Πωλ Σαρτρ, τον οποίο επηρέασε βαθιά τόσο συναισθηματικά όσο και φιλοσοφικά.
Marie Skłodowska Curie (1867-1934)
H Marie Curie άλλαξε τον κόσμο όχι μια αλλά δύο φορές. Ίδρυσε την επιστήμη της ραδιενέργειας, ακόμα και η λέξη «ραδιενέργεια» προέρχεται από την ίδια και οι ανακαλύψεις της αποτέλεσαν έναυσμα για αποτελεσματικές θεραπείες κατά του καρκίνου. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο Nobel και η πρώτη που διατέλεσε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Επίσης, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε δεύτερο βραβείο Nobel. Η επιστημονική κοινότητα, σε ένδειξη σεβασμού προς το πρόσωπό της έδωσε το όνομά της σε μονάδα μέτρησης της ραδιενέργειας (το κιουρί ή Ci) και στο υπερουράνιο τεχνητό χημικό στοιχείο κιούριο (Cm), με ατομικό αριθμό 96. Έζησε από το 1867 έως το 1934 και ήταν η πιο φημισμένη γυναίκα επιστήμων της εποχής της, μένοντας γνωστή και Μαντάμ Κιουρί.
Rosa Parks (1913–2005)
Στις 1 Δεκεμβρίου 1955, μια έγχρωμη μοδίστρα στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό, αντιστεκόμενη στην τότε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ που απαιτούσε από τους έγχρωμους πολίτες να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και να παραχωρούν τη θέση τους στους λευκούς. Η πράξη αυτή πολιτικής ανυπακοής γέννησε ένα κίνημα κατά του φυλετικού διαχωρισμού στην πόλη αυτή, που άμεσα εκφράστηκε με μποϊκοτάζ των λεωφορείων από τους έγχρωμους επί 381 ημέρες, και βοήθησε έναν από τους διοργανωτές του κινήματος αυτού, ονόματι Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, να ξεκινήσει μια διαδρομή που θα οδηγούσε στην ανάδειξή του σε κεντρική πολιτική φιγούρα στην Αμερική. Για τους λόγους αυτούς, η Ρόζα Παρκς σήμερα αναφέρεται ως «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων».
Frida Kahlo (1907 –1954)
Η μεξικανή καλλιτέχνης που τα μοναδικά έργα της συνδυάζουν την εξερεύνηση του φύλου, της τάξης και της ταυτότητας μέσα από σύμβολα της πολιτιστικής ιστορίας του έθνους αποτελεί ορόσημο στα κοινωνικά ζητήματα του φεμινισμού και των LGBTQ δικαιωμάτων. Στη ζωγραφική της κυριαρχούν τα έντονα χρώματα. Το στυλ που χρησιμοποιεί φαίνεται επηρεασμένο από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο Μεξικό αλλά φαίνεται να έχει δεχτεί και επίδραση Ευρωπαϊκών ρευμάτων στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο Ρεαλισμός, ο Συμβολισμός και ο Υπερρεαλισμός. Αρκετά έργα της είναι αυτοπροσωπογραφίες, μέσα από τις οποίες εκφράζεται ο προσωπικός πόνος και η σεξουαλικότητά της. Είχε κομμουνιστικές πολιτικές πεποιθήσεις, ήταν αυθεντικά πρωτοπόρα, αμφισβητούσε τους ρόλους και την ταυτότητα των δύο φύλων και έκανε την τέχνη της χωρίς κανένα συμβιβασμό.
Mary Anning (1799-1847)
Τα απολιθώματα ήταν ζωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια της βικτωριανής εποχής καθώς, αποτελούσαν την απόδειξη της εξέλιξης των ειδών. Συγκεκριμένα, τα απολιθώματα των δεινοσαύρων παρείχαν ιδιαίτερα επιτακτικές αποδείξεις για το μακρύ παρελθόν της γης. Η Μαίρη Άνινγκ ήταν Βρετανή συλλέκτης απολιθωμάτων, παλαιοντολόγος και έμπορος απολιθωμάτων. Μερικές από τις ανακαλύψεις της ήταν ο πρώτος πτερόσαυρος εκτός Γερμανίας, ο πρώτος πλήρης σκελετός ιχθυοσαύρου και ο πρώτος επίσης πλήρης πλεισιόσαυρος. Αν και η εκπαίδευσή της ήταν περιορισμένη, κατάφερε να γίνει μια από τους σημαντικότερους «ειδικούς» στον τομέα της προϊστορικής ζωής. Τα μοναδικά παλαιοντολογικά της ευρήματα από τους βράχους του Lyme Regis βοήθησαν να μεταμορφώσουν και να διαμορφώσουν τις πεποιθήσεις για την προέλευση της ζωής. Θεωρείται ως μια από τις σημαντικότερες γυναίκες επιστήμονες της Αγγλίας.
Το 1996 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας. Το 1999 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου για τον αγώνα της κατά του ρατσισμού. Είναι η πρώτη γυναίκα της οποίας η σορός εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στη Ροτόντα του Καπιτωλίου.
Malala Yousafzai (1997-)
Σε ηλικία 11 ετών ξεκίνησε να γράφει (χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο) σε blog, όπου περιέγραφε τη ζωή της στην πόλη Mingora,στο βορειοδυτικό Πακιστάν, μετά την κατάληψη της εξουσίας στην περιοχή από τους Ταλιμπάν, που απαγόρευσαν στα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο και εξέφραζε τις απόψεις της σχετικά με το δικαίωμα των κοριτσιών στη μόρφωση. Τα επόμενα χρόνια έδωσε συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα, τόσο της χώρας της όσο και άλλων χωρών, στις οποίες υποστήριζε το δικαίωμα των κοριτσιών να πηγαίνουν στο σχολείο. Στο μεταξύ έγινε γνωστή η ταυτότητά της.
Το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 2012 ένας άντρας πυροβόλησε στο κεφάλι τη Μαλάλα Γιουσαφζάι ενώ βρισκόταν μέσα στο σχολικό λεωφορείο, τραυματίζοντάς την πολύ σοβαρά. Τις μέρες μετά την επίθεση νοσηλεύθηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο στο Πακιστάν και στη συνέχεια, όταν η κατάστασή της σταθεροποιήθηκε, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Queen Elizabeth του Μπέρμιγχαμ, στην Αγγλία, το οποίο επιλέχθηκε μεταξύ πολλών προσφορών για τη νοσηλεία της. Η απόπειρα δολοφονίας προκάλεσε μια έκρηξη συμπαράστασης προς την 15χρονη τότε μαθήτρια, τόσο στο Πακιστάν όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.Το 2013 της απονεμήθηκε το Βραβείο Ζαχάρωφ και ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης. Το 2014 τελικά της απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση.
Η κεντρική φωτογραφία ανήκει στην Alice Mollon
