Ο Δημήτρης Μυστακίδης, παίζει κιθάρα και αυξάνει την επιθυμία μας να επιστρέψουμε στην παράδοση και το λαϊκό τραγούδι, το ανεπιτήδευτο, το απλό και φυσικό, το τίμιο, το ειλικρινές με φωνή ψυχωμένη και γήινη. Δημιουργεί σημεία στον χώρο και τον χρόνο με απόσταση, κίνηση και ζωή, κρατάει τις αναγκαίες αντιθέσεις και προχωρά στις απαραίτητες υπερβάσεις.
Ο Δημήτρης Μυστακίδης εκτός από μέλος της ιστορικής Λοξής Φάλαγγας του Νίκου Παπάζογλου, της μπάντας του Θανάση Παπακωνσταντίνου, των Λαϊκεδέλικα, των «Χειμερινών Κολυμβητών» έχει συνεργαστεί με την πλειοψηφία των Ελλήνων καλλιτεχνών (συνθέτες, μουσικούς, ερμηνευτές) και έχει συμμετάσχει σε πάνω από 100 ηχογραφήσεις δίσκων, με έξι άλμπουμ στο ενεργητικό του, συγγραφέας των βιβλίων «Λαούτο Τροπικότητα και Εναρμόνιση και Λαϊκή Κιθάρα», «Τροπικότητα και Εναρμόνιση» διδάσκει στο τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής και στο μεταπτυχιακό του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Παίζει λαϊκή κιθάρα, ερευνά τη λαϊκή κιθάρα, διδάσκει λαϊκή κιθάρα, γράφει βιβλία για τη λαϊκή κιθάρα, εκδίδει δίσκους για αυτήν!Μας καλεί να τη γνωρίσουμε ή να τη ξαναθυμηθούμε, να την αγαπήσουμε, όπως την αγαπάει και ο ίδιος.
Μια συζήτηση πολυδιάστατη και πολύ-θεματική, που περνάει από τις προσωπικές του μνήμες στην ουσία της λαϊκής μας μουσικής, από τα μηνύματα του ρεμπέτικου στη διδασκαλία και από το Καφέ Αμάν στη νέα γενιά που αναζητεί σημείο έκφρασης.
Μπορεί το ρεμπέτικο να αρθρώσει μία οικουμενική μουσική γλώσσα, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του; Ναι, μπορεί!
Μέχρι να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί σε μια μεγάλη συναυλία…
Ποιος, που, πότε, πως, γιατί
Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη, μεγάλωσα στις Δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκη, ζω στην Θεσσαλονίκη και είμαι μουσικός εδώ και 35 χρόνια!
Στην περιοχή και την εποχή που μεγάλωσα, υπήρχαν πολλοί πολιτιστικοί σύλλογοι, και συνέβαιναν πολλά πράγματα από αυτοοργανωμένες ομάδες. Ήταν η εποχή του ΠΑΣΟΚ και της αλλαγής, η εποχή που το ρεμπέτικο αναβίωσε για 2η φορά με μικρά σχήματα και ακουστικό ήχο! Μπλέχτηκα από νωρίς με αυτά και μέσα από αυτά έμαθα μουσικήέτσι ξεκίνησα να διαμορφώνω τον μουσικό μου χαρακτήρα.
Σαν άνθρωπος είμαι θετικός, πάντα υπάρχει στο νου μου μια θετική σκέψη, δεν μου αρέσει να μιζεριάζω και να κλαίγομαι. Θέλω να είμαι επαρκής, κυρίως για τα παιδιά μου.
Δεν έκανα καμία μεγάλη ανατροπή εκ των έσω.
Ήμουν ταγμένος από την αρχή στο γενικό μέσο όρο, όποτε δε χρειάστηκε.
«Ωμίλησε μου περί του…Μπαχ, εν σχέσει με το…Αχ! και Βάχ!»
Για εμένα ο σατιρικός στίχος του Μωραϊτίνη λέει πως όλα έχουν ποιότητα και κάθε μουσική έχει έναν ρόλο, ακόμη και εκεί που βλέπουμε μια οπαδοποίηση και κατηγοριοποίηση. Ροκ, ρεμπέτικο, μέταλ, έντεχνο, άτεχνο. Όλες οι μουσικές έχουν τον χρόνο τους και τον τόπο τους, όλες κάτι εξυπηρετούν.
Επιλέγεις να ακολουθείς ένα είδος μουσικής γιατί θέλεις κάπου να ανήκεις! Στο ρεμπέτικο ακόμη και πριν μερικά χρόνια οι άνθρωποι προσδιοριζόντουσαν με την μουσική που άκουγαν, μιλούσαν ανάλογα, ζούσαν ανάλογα. Δεν το συνιστώ αυτό, δεν μπορεί να σε προσδιορίζει μια μουσική.
Λαϊκό-ρεμπέτικο
Δεν θα έλεγα πως υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές στο αστικό λαϊκό τραγούδι
αλλά χρονικά σημεία τα οποία σηματοδότησαν το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης. Το ρεμπέτικο τελείωσε μουσικολογικά το 1955, και έπειτα άρχισε το λαϊκό. Με το ξεκίνημα της δισκογραφίας στις αρχές του 1930 το ρεμπέτικο άλλαξε, άρχισε να πουλιέται, να ηχογραφείται, έγινε προϊόν. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πως παίζανε μέσα στους τεκέδες, υποψιαζόμαστε από κάποια παιξίματα που βλέπαμε από παλιότερους όπως του Μπάτη, του Χαλκιά, τα παιξίματα στην Αμερική, πως μπορεί να ήταν το ρεμπέτικό πριν να γίνει προϊόν, αλλά δεν έχουμε πλήρη εικόνα.
Το λαϊκό τραγούδι είναι ο κοινός μας τόπος και η κοινή μας γλώσσα
Το ρεμπέτικο και το παραδοσιακό τραγούδι προέρχεται από τη βάση της κοινωνίας, δεν υπάρχει περίπτωση να έρθεις σε επαφή με αυτές τις μουσικές, αν είσαι έτοιμος να τις δεχτείς, και να μη σε κερδίσουν.
Το λαϊκό τραγούδι είναι η μουσική που ικανοποιεί όλες μου τις ανάγκες. Σε όποια κατάσταση και να βρίσκομαι, ακούω τραγούδια που βοηθούν την ψυχική μου κατάσταση, είναι το φάρμακο μου.
Οφείλουμε να στεκόμαστε με σεβασμό στην παράδοση γιατί
είναι ένα λαϊκό δημιούργημα και η λαϊκή δημιουργία έχει μέσα της απέραντη σοφία. Συνήθως οι άνθρωποι σέβονται τις λέξεις, χωρίς να καταλαβαίνουν την πραγματική τους αξία. Οφείλουμε να καταλάβουμε την πραγματική αξία των λέξεων. Η λαϊκή μουσική είναι σύνολο αξιών.
Από την συμμετοχή μου στη Λοξή Φάλαγγα του Νίκου Παπάζογλου θυμάμαι άπειρα πράγματα.
Πολλά τα χρόνια, πολλές συναυλίες, πολλές περιοδείες, μια ολόκληρη ζωή. Με δυσκολίες και ευκολίες, αυτό όμως που εξέχει είναι το πόσο καλά περνούσαμε. Ήταν ένα πάρτι που κράτησε 12 χρόνια. Είναι ευτυχία να κάνεις τη δουλειά που αγαπάς, να ζεις από αυτό και να περνάς καλά
Έχω μνήμες από ανθρώπους που με συνέδεσαν με την παραδοσιακή μουσική;
Αυτός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο, ήταν ο δάσκαλός μου ο οποίος μου άνοιξε έναν δρόμο ζωής, με έβαλε μέσα στο κόσμο της μουσικής, με βοήθησε να βρω αυτό που ήθελα να κάνω. Αυτός θα έλεγα πως είναι και ο πιο κομβικόςάνθρωπος στη ζωή μου, ο Τάσος Μπάσογλου.
Στο ρεμπέτικο, οι έννοιες contemporary και καλαίσθητο είναι αυτονόητες.
Στις δικές μου εκτελέσεις, αυτό που τις κάνει πιο σύγχρονες στο σύγχρονο, είναι ο ήχος, τίποτα άλλο. Όμως αν η αίσθηση που τότεέδιναν στο παίξιμο τους μπορούσε να καταγραφεί με τα σημερινά μέσα, δε θα μπορούσαμε να τα αγγίξουν καν, ούτε αισθητικά, ούτε από άποψη μουσικής έκφρασης
Αυτά τα γιγαντιαία κομμάτια επανέρχονται αν βγάλεις λίγο τη σκόνη από πάνω και τα ξανασυστήσεις στον κόσμο που δεν είναι μαθημένος.
Οι ταλιμπάν του ρεμπέτικου δεν έχουν ανάγκη από επανεκτελέσεις αλλά για τον κόσμο που αυτός ο ήχος τον ξένιζε, δίνοντας του κάτι φρέσκο, τον κερδίζεις. Υπάρχει γενικότερα ένα ηθικό δίλημμα για το αν το ρεμπέτικο πρέπει να παίζεται στο Μέγαροή σε μεγάλες αίθουσες του εσωτερικού και εξωτερικού. Αν ακούσεις για ένα παραδοσιακό κουρείο αυτό που περιμένεις να δεις είναι ένα κουρείο όπως παλιά. Αν δεις ένα παραδοσιακό φούρνο, περιμένεις να τον δεις όπως ήταν παλιά. Η λέξη παραδοσιακόμπροστά απόοτιδήποτε άλλο, δημιουργεί κάποιες συγκεκριμένες προσδοκίες, βάζει όρια. Κακώς για εμένα, διότι η παράδοση εξελίσσεται και αυτή μαζί μας συνεχώς.
«Υπήρξα για πολλά χρόνια τεχνίτης τώρα προσπαθώ να γίνω καλλιτέχνης»
Τα μηνύματα του ρεμπέτικου είναι πολλαπλά,
αυτό που είναι πάνταεπίκαιρο είναι η ίδια η μουσική, όμως όλο αυτό που έχει περιγράψει το ρεμπέτικο, το οποίοσυνέβη σε μια άλλη εποχή, μια άλλη κοινωνική συνθήκη, δυστυχώς είναι ακόμη επίκαιρο. Η μετανάστευση, ηβία ,η έμφυλη βία, οι διακρίσεις, η προκατάληψη.
Τα προβληματικά ζητήματα που εγείρονται σχετικά με τις σπουδές γύρω από την λαϊκή αστική μουσική σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι πολλά
Στην ιδιωτική εκπαίδευση, στα ωδεία, τα λαϊκά όργανα διδάσκονται εδώ και πολλά χρόνια, όμως στο δημόσιο σχολείοδεν έχουν αναγνωριστεί επίσημα, αν και σε Πανεπιστημιακά προγράμματα διδάσκεται η λαϊκήμουσική. Το πρόβλημα με τη λαϊκή μουσική είναι πως δεν δεν έχει διαβαθμιστεί, ενώ υπάρχειγνώση, δεν υπάρχει η πρόθεση να συστηματοποιηθεί. Είναι πολλά τα συμφέροντα και θέλει πολύ μεγάλο αγώνα για να τα καταφέρουμε.
Κανένα όργανο της λαϊκής μας μουσικής δεν είναι αναγνωρισμένο από το κράτοςεπίσημα
Ακόμα και το μπουζούκι που υπάρχει σαν μάθημα στα μουσικάσχολείαέχει μπει ως παραδοσιακό όργανο όχι ως λαϊκό. Το ρεμπέτικο έχει αναγνωριστεί από την UNESCO σαν άυλη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομία. Όμως αναγνωρίστηκε μόνο το τραγούδι, χωρίς οργανολόγιο, χωρίς όργανα. Συμβαίνουν πολλάπαράδοξα εδώ στην Ελλάδα, μοιάζει με κόντρα. Όσο εμπλέκεσαι με τη μουσική και ειδικά με την λαϊκή μουσική γίνεται πιο κριτική η σκέψη σου. Στέκεσαι απέναντι από εξουσίες γιατί η κουλτούρα της ανυπακοής στη λαϊκήπαράδοση είναι πολύ έντονη, προφανώςαυτό δεν αποτελείπροτεραιότητα από τις κυβερνήσεις.
Το γεγονός ότι διδάσκω μουσική με έχει επηρεάσει.
Παίρνωενεργεία, οι μαθητές μου μεταφέρουν σύγχρονηπληροφορία. Πληροφορία που έναςάνθρωπος που μεγαλώνει δενέχειπρόσβασηείτε γιατί βαριέται να ψάξει είτε γιατί δεν ξέρει τον τρόπο, είτε γιατί έχει κουραστεί . Η διδασκαλία σε αναγκάζει να αναλύσεις πράγματα, σε κάνει καλύτερομουσικό.
Δεν ξέρω ποια είναι η μεγαλύτερη τριβή στις καλλιτεχνικές επιλογές και στις ανθρώπινες συμπεριφορές
Ότι και να κάνουμε, όλα τα πράγματα που κάνουμε , μας πηγαίνουν μπροστά. Όποιοδρόμο και να διαλέξεις, θα σε οδηγήσειπαρακάτω, προς τα μπρος. Ακόμη και αν παρεκκλίνεις από την αρχική σου πορεία, δεν έχει σημασία, αρκεί να συνεχίσεις να βαδίζεις.
Στο σήμερα
Έχουμε φάει τόση βία και τόση μαυρίλα
από όλα αυτά που ακούμε που δύσκολα μας σοκάρει κάτι. Με σοκάρει και δεν δέχομαι τα σκάνδαλα παιδεραστίας τα όποια είναι πέρα από τον ανθρώπινο νου.
Πολλά έχουν συμβεί που με έχουν συγκινήσει τελευταία.
Συγκινούμε πολύ από την συσπείρωση των νέων καλλιτεχνών στην Θεσσαλονίκη και τον τρόπο που επιδεικνύουν την αλληλεγγύη τους και την καλή σχέση που έχουν μεταξύ τους, αν και η μουσική είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον για αυτούς που ζουν από αυτό. Από τον σύλλογο Μουσικών Θεσσαλονίκης είδα ένα μαγικό πράγμα να συμβαίνει, κάτι που έχουν προετοιμάσιε και θα παιχτεί το Πάσχα στο Μέγαρο Μουσικής. Η ποιότητα των νέων μουσικών με συγκινεί.
Αυτό που θα έλεγα σε έναν άνθρωπο που ξεκινάει τώρα,
Είναι να παίξει μουσική γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσεις αυτό το κάλεσμα, τόσο περισσότερο θα παλέψεις γι’αυτό και έτσι δεν θα βρεθείςμετέωρος στη ζωή. Όταν έχεις το σαράκι της μουσικής δεν γίνεται να κάνεις αλλιώς.
Ένα σχόλια για τα σχόλια στο Youtube!
Μυστακίδη κάνε τουτόριαλ!
Θέλω να χορέψω σα βασιλική κόμπρα!
Ο παιχταράς είναι παιχταράς. Για αυτόν δεν υπάρχουν μουσικά ΟΡΙΑ!
Το ρεμπέτικο έχει επάξιο συνεχιστή ένα μεγάλο μπράβο!
Γειά σου Μυστακίδαρε, με τις ερωτικές αρμονικές σου!
Μας έστειλε Ν.Ορλεάνη με την εισαγωγή!
Πώς να νιώθει ο Δημήτρης Μυστακίδης απόψε;
Κάποια σχόλια τα διαβάζω αλλά δεν τα προλαβαίνω όλα! Όταν εκτίθεσαι δημόσια και έχεις πρόσβαση σε ακροατήρια δέχεσαι και τα καλά και τα κακά!Kάνω αυτό που μου αρέσει και περνάω καλά! Αυτό έχει σημασία
Aυτό το διάστημα δεν κάνω κάτι εξωστρεφές αλλά ετοίμασα έναν δίσκο
με νέα τραγούδια! Παράλληλαμαζεύω υλικό για το ρεμπέτικο και ετοιμάζω μια εκπαιδευτική ψηφιακή πλατφόρμα που θέλω να υλοποιήσω!
FB: DimitrisMystakidisOfficial
info@dimitrismystakidis.gr
