H Δανάη Σμουστοπούλου είναι 26 χρoνών και ζει στην Αθήνα, σπούδασε γραφιστική στο ΤΕΙ Αθήνας και δούλεψε για κάποια χρόνια στον τομέα του Digital Design, ενώ παράλληλα ζωγράφιζε. «Κάποια στιγμή άνοιξα έναν λογαριασμό στο Instagram και ανέβαζα ό,τι έφτιαχνα, και από τότε δεν έχω σταματήσει!» αναφέρει χαρακτηριστικά!
Χρώματα, υφές, γραμμές, αναδόμηση και επαναπροσέγγιση, πορτραίτα και καθημερινές γραμμές ηρεμίας είναι βασικά στοιχεία που συνθέτουν την ευρηματική της φύση, την προσέγγιση της, τη δυναμική της σύνθεση, την αστείρευτη ενέργεια που διαπερνά τις εικόνες της!
Χαρισματική η Δανάη ανταποκρίνεται και εκφράζει το, εκάστοτε, σύγχρονο, επιμελήθηκε το εξώφυλλο του νέου μας τεύχους και μας μιλά για τα project της, τις επιρροές της, την καλλιτεχνική του προσέγγιση, τους πειραματισμούς με άλλες μορφές τέχνης, την έμπνευση και ταυτόχρονα δίνει δημιουργικές συμβουλές για τους νέους σχεδιαστές!
Πως ξεκίνησαν όλα; Τι σε έκανε να ασχοληθείς με το σχέδιο;
Όσο με θυμάμαι, σχεδίαζα. Από μικρή είχα τεράστια ντοσιέ γεμάτα με ζωγραφιές που χάριζα απο ‘δω και απο ‘κει. Zωγράφιζα στα θρανία, στο γραφείο μου, στις σχολικές τσάντες, παντού. Στο λύκειο σκεφτόμουν να δώσω ή για Καλών Τεχνών ή για γραφιστική. Επικράτησε το δεύτερο χωρίς καλά καλά να ξέρω τι είναι η γραφιστική. Χαίρομαι πραγματικά γι’ αυτήν την επιλογή γιατί είναι ένας κλάδος που μου άνοιξε δρόμους, όχι μόνο επαγγελματικά αλλά και δημιουργικά. Όσο ήμουν στην σχολή δεν ζωγράφιζα σχεδόν καθόλου, είχα προσηλωθεί στην γραφιστική. Τον Απρίλιο του 2018, λίγο πριν παραδώσω την πτυχιακή μου, ζωγράφισα στην πλάτη από ένα τζιν μπουφάν τη Sailormoon. Από τότε δεν έχω σταματήσει!
Δύο λόγια για το εξώφυλλό μας! Αποδόμηση και αναδόμηση ή επαναπροσέγγιση; Τι σε εμπνέει και πώς μεταμορφώνεις το όραμά σου σε σχέδιο/ αφίσα; Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιρροές στην τέχνη σου;
Η γέννηση της Αφροδίτης αποτελεί το πρώτο σχέδιο που έκανα από μια σειρά προσωπικής συλλογής με διάφορους γνωστούς πίνακες όπου προσπάθησα να προσεγγίσω τα έργα με τον τρόπο που απολαμβάνω να ζωγραφίζω εγώ. Αυτό, μιας και ήταν το πρώτο, νιώθω πως ήταν το πιο συντηρητικό απ’ όσα έφτιαξα, γιατί αυτό που έκανα ήταν να απομονώσω την Αφροδίτη από το υπόλοιπο σύνολο και να φέρω τα χρώματα στον τρόπο που τα δουλεύω.
Αυτό που με εμπνέει είναι η δημιουργικότητα γύρω μου. Όταν βλέπω άλλους καλλιτέχνες θέλω και εγώ να ζωγραφίσω επιτόπου. Κάτι ακόμη που μου δίνει έμπνευση είναι οι χρωματικές παλέτες που τις συναντώ σε πολλά πράγματα γύρω μου: μία φωτογραφία, μια μπουγάδα, μια ταινία, υφάσματα, φύση κλπ.
Οι μεγαλύτερές μου επιρροές φέτος είναι ο Van Gogh και ο Matisse. Επηρεάζομαι και θαυμάζω επίσης πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες. Ένας από τους αγαπημένους μου είναι ο Andy Dixon.
Πειραματίζεσαι με άλλες μορφές τέχνης ή μέσα τέχνης;
Στον κλάδο των εικαστικών τεχνών ασχολούμαι με digital illustration, graphic design, ζωγραφική με ακρυλικά, ακουαρέλα, λάδι, μελάνι και κάρβουνο. Θέλω να ξεκινήσω κεραμικά και να μάθω να ράβω ρούχα!
Πώς θα περιέγραφες την δημιουργική σου κατεύθυνση και προσέγγιση; Ποιά είναι τα πιο εννοιολογικά θέματα ή κομμάτια αφήγησης που είναι πιο κοινά στα σχέδιά σου;
Δεν θεωρώ πως έχω κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση και προσέγγιση γιατί δεν περιορίζομαι πια στο να δημιουργώ έργα που αναγκαστικά θα πρέπει να έχουν μια ταυτότητα. Είναι κάτι που με πίεζε κάποτε και το έχω αποβάλλει γιατί με περιορίζει δημιουργικά. Μπορεί αυτή την περίοδο να σχεδιάζω πιο αφαιρετικά και με έντονα χρώματα και σε λίγο καιρό να είναι όλα μου τα σχέδια ασπρόμαυρα ή παστέλ με πολλές λεπτομέρειες. Το σίγουρο είναι ότι αγαπώ τα πορτραίτα και τις φιγούρες όπως και να ζωγραφίζω απλές καθημερινές στιγμές ηρεμίας.
Όπως γνωρίζεις είμαστε ένας Free Press στην Ελλάδα. Μας ρωτάνε συνεχώς γιατί επιλέγουμε να εκτυπώνουμε σε αυτήν την ψηφιακή εποχή. Πιστεύω ότι αυτό είναι και ένα επαναλαμβανόμενο ζήτημα στο σχεδιασμό. Ποιά είναι η απάντηση ή η άποψή σου σε ολόκληρο το ζήτημα “Η εκτύπωση είναι νεκρή” ;
Στα μάτια μου κάτι εκτυπωμένο έχει άλλη διάσταση από κάτι ψηφιακό. Λίγοι απολαμβάνουν να διαβάζουν ένα βιβλίο ψηφιακά ή να διακοσμούν τον τοίχο τους με μία οθόνη που προβάλει ένα έργο τέχνης αντί για μια εκτύπωση-αφίσα. Αν με ρωτάς θεωρώ πως οι λόγοι που θα μπορούσε, να είναι η εκτύπωση νεκρή, είναι μόνο οικολογικοί. Θα το καταλάβαινα και θα το στήριζα, αλλά θα το νοσταλγούσα βαθιά.
Έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ τα σχέδια σου με πιο εμπορικό τρόπο, πιο συγκεκριμένα για διαφημιστικές ανάγκες; Και αν ναι, ακολουθείς μια διαφορετική προσέγγιση εκεί;
Έχει τύχει κάποιες φορές να χρησιμοποιήσω τα σχέδια μου για διαφημιστικές ανάγκες, ακόμη τουλάχιστον δεν έχω νιώσει περιορισμό. Νομίζω πως όσοι έρχονται για αυτό το λόγο σε εμένα με εμπιστεύονται αρκετά ώστε να μην με περιορίζουν δημιουργικά. Αλλαγές στο process πάντα θα υπάρχουν, είναι ένα ζήτημα “πελάτη” – δημιουργού, όπως και αρκετή συζήτηση πριν, όμως χαίρομαι εξίσου την διαδικασία την ώρα του σχεδιασμού.
Όταν η δημιουργικότητα φαίνεται να βρίσκεται σε τέλμα, πώς καταφέρνεις να ξεπεράσεις το μπλοκάρισμα; Ποιά είναι τα πράγματα που κάνεις και ποιές συνήθειες που έχεις για να επιτύχεις τη δημιουργική ροή;
Η δημιουργικότητα έρχεται σε τέλμα συχνά, και η απογοήτευση έρχεται ακόμη συχνότερα. Το ξεπερνάω επειδή το δέχομαι και το θεωρώ φυσιολογικό. Το συζητάω με τον Γιώργο που είναι μουσικός και με καταλαβαίνει, σταματάω για λίγο, μπορεί να μην ζωγραφίσω για μέρες, αλλά παρατηρώ πως αν ξεκινήσω βρίσκω πάλι την όρεξη μαγικά. Απλά παίρνω το χρόνο που χρειάζομαι. Δεν έχω κάποιες συνήθειες γύρω από την ζωγραφική, μόνο φρόντισα να αγοράσω ένα tablet για να το έχω μαζί μου παντού. Κάνω πολλά screenshot επίσης, μπορεί να είναι μια καρέκλα που να μου δημιούργησε μια σκέψη, υπάρχουν πολλά άσχετα πράγματα στο κινητό μου τα οποία κατά πάσα πιθανότητα δεν βλέπω ποτέ για δεύτερη φορά ή τα βλέπω μετά από καιρό και λέω τι είναι αυτό εδώ;!
Θα ήθελες να μοιραστείς μερικές δημιουργικές συμβουλές για τους νέους σχεδιαστές εικονογράφους, γραφίστες ή δημιουργούς που ψάχνουν την καλλιτεχνική τους ταυτότητα αλλά και χώρο στην τέχνη;
Η συμβουλή που έχω να δώσω είναι να έρχονται αντιμέτωποι με αυτά που τους αγχώνουν. Όλοι συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους και όλοι παίρνουμε έμπνευση από άλλους. Να το δεχόμαστε και να το χρησιμοποιούμε έτσι ώστε να γινόμαστε παραγωγικοί. Στην τέχνη βαδίζω με “τα 3 δεν πειράζει”. Αν δεν έχουμε όρεξη να ζωγραφίσουμε δεν πειράζει, αν δεν μείνουμε ευχαριστημένοι με αυτό που ζωγραφίσαμε επίσης δεν πειράζει, ή αν αρέσει μόνο σε εμάς αλλά σε κανέναν άλλον και αυτό δεν πειράζει καθόλου. Πέρασα μια φάση που ζωγράφιζα και είχα δίπλα μου ανοιχτά έργα άλλων καλλιτεχνών που θαύμαζα. Πέρα του ότι μου δημιουργούσε στρες γιατί προφανώς και το δικό μου δεν ήταν ποτέ τόσο καλό, συχνά με έβλεπα να αντιγράφω έντονα-τόσο που δεν ήταν πια έμπνευση αλλά κόντευε να είναι αντιγραφή. Μετά το κατάλαβα και πια πριν ζωγραφίσω, τα κλείνω όλα και χρησιμοποιώ ως έμπνευση μόνο όσα κρατάει το μυαλό μου και όχι όσα βλέπουν εκείνη τη στιγμή τα μάτια μου και έτσι τα αποτυπώνω με το δικό μου τρόπο.
social media:
Fb:@danaismou.art
Instagram: @danaismouart
