Η μουσική είναι μια άγνωστη γλώσσα για όσους δεν ασχολούνται μαζί της, παρά μόνο ως «ακροατές», και αποτελεί τρόπο ζωής αλλά και μια διεθνής γλώσσα για όσους επικοινωνούν μέσα από αυτή. Ένας θαυμαστός κόσμος με απεριόριστες δυνατότητες, χωρίς σύνορα και φραγμούς… Η μουσική είναι για πολλούς το εισιτήριο για εκπληκτικά ταξίδια σε μοναδικούς προορισμούς. Ένας από αυτούς είναι και ο Κωνσταντίνος Κωτούλας, ένας νέος άνθρωπος από την Κοζάνη που μέσα από τη μουσική ζει το όνειρο του. Ο Κωνσταντίνος μένει εδώ και αρκετά χρόνια μόνιμα στο Λονδίνο και διδάσκει μουσική στο ωδείο που έχει ιδρύσει εκεί. Η πρώτη μας συνεργασία στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης ξεκίνησε με τη φράση “καταρχάς είσαι φάλτσα”…. από τότε λοιπόν αποφάσισα να τον εκθέσω (με την καλή έννοια) και γι’ αυτό του ζήτησα να μου παραχωρήσει αυτή τη συνέντευξη πριν γίνει γνωστός στο Λος Άντζελες και δεν τον προλαβαίνουμε.
Ο Κωνσταντίνος Κωτούλας λοιπόν γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1986 με πάθος για τη μουσική από νεαρή ηλικία. Όπως όλοι οι μεγάλοι μουσικοί, έτσι κι εκείνος, ξεκίνησε από μικρές σχολικές παραστάσεις οι οποίες σύντομα εξελίχθηκαν σε συναυλίες και παραστάσεις τοπικού αλλά και διεθνούς ενδιαφέροντος.
Ο Κωνσταντίνος έχει υπηρετήσει τη μουσική ως σολίστ αλλά και ως πιανίστας συνοδεύοντας χορωδίες και μονωδούς. Η αγάπη του για τη μουσική και γενικά για την τέχνη, τον οδήγησε πολύ σύντομα στο θέατρο. Η τότε διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης Νανά Νικολάου του ανέθεσε την πρώτη του δουλειά σε ηλικία μόλις 13 ετών και από εκεί κι έπειτα ακολούθησε μια λαμπρή πορεία στο θέατρο με παραστάσεις αρχαίου δράματος, μουσικού θεάτρου ακόμη και stand-up comedy στις οποίες εργάστηκε ως πιανίστας, συνθέτης αλλά και ως παραγωγός. Εκτός από το θέατρο έχει πάθος και με τον κινηματογράφο όπου τα τελευταία δυο χρόνια ασχολείται εντατικά ως συνθέτης. Από το 2005 ζει στο Λονδίνο. Έχει ιδρύσει το ωδείο «Kotoulas Music School», και χρησιμοποιώντας τη δική του εμπειρία από τη μουσική του πορεία, επιδιώκει να βοηθήσει τα νέα παιδιά ώστε όχι απλώς να αγαπούν ή να μάθουν μουσική αλλά να έχουν την αυτοπεποίθηση και τη γνώση που χρειάζεται για να μετατρέψουν το ταλέντο που διαθέτουν σε τέχνη και αυτό είναι το σημαντικότερο. Ας γνωρίσουμε όμως καλύτερα τον Κωνσταντίνο Κωτούλα…
Τι είναι για σένα η μουσική;
Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια κάποιου πιο σοφού από μένα
‘Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει την αρετή […] Η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα. Μουσική είναι η ομορφιά του σύμπαντος.’ Πλάτων
Έχει σύνορα η μουσική;
Σύνορα; Τα σύνορα χωρίζουν τον κόσμο! Η μουσική μας ενώνει. Άλλωστε όπως έχω πει, αν κάποιος ξέρει μουσική (ή αν αγαπάει τη μουσική) είναι σα να μιλάει όλες τις γλώσσες του κόσμου. Φαντάζομαι πως στον πύργο της Βαβέλ οι τότε μουσικοί δεν υπέφεραν και πολύ
Πόσο αγγίζει η μουσική ενός Έλληνα τους Λονδρέζους;
Οι Βρετανοί γενικότερα τρέφουν μια αγάπη προς οτιδήποτε το ξένο. Το πρόσφατο δημοψήφισμα, θα μου πεις, δείχνει το αντίθετο βέβαια, αλλά θα επανέρθω στην ερώτηση όπως τη διατύπωσες. Στους Λονδρέζους λοιπόν, θεωρώ πως ναι. Οι Έλληνες, έστω όσο έζησα στην Ελλάδα, έχουμε αποδείξει ότι έχουμε κάτι καλό (για μένα). Αγαπάμε τις πράξεις και όχι τα πολλά λόγια. Όποια δουλειά κι αν δω, όπου έχει γίνει με ελληνικό μεράκι, ‘πιάνει. Ο Χατζιδάκις, ο Παπαθανασίου, ο Πολυδούρης, ο Ξενάκης, ο Σκαλκώτας, όλοι αγαπήθηκαν. Δεν συγκρίνω σαφώς τον εαυτό μου απλώς υπάρχει κάτι στο ελληνικό στοιχείο που μας κάνει αγαπητούς στον κόσμο. Είναι ίσως η γεωγραφική μας ‘καρδιά’ που ενώνει τη δύση με την ανατολή.
Ποια είναι η συμβουλή σου σε όσους νεαρούς μουσικούς θέλουν μετά το σχολείο να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική;
Υπάρχει κορεσμός παντού και στα πάντα. Υπάρχει όμως πάντα χώρος για όλους και για όλα. Η μουσική ιδεολογικά είναι σαν τον ασκητισμό και οικονομικά είναι ένα λειτούργημα. Αν δεν την αγαπάς μην το κάνεις. Όπως και οτιδήποτε άλλο στη ζωή. Σε τρώει η μιζέρια. Αν είσαι καλός, δουλεύεις μεθοδικά και με ζήλο, η μουσική μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο και τα κέρδη είναι ανάλογα, ας πούμε.
Πόσο εύκολο είναι να κάνει κανείς καριέρα στην Ελλάδα και ποιες οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο εξωτερικό;
Καριέρα; στην Ελλάδα….νομίζω στον τομέα της τέχνης τουλάχιστον έχουμε πόλεμο. Κάτι που όμως είναι κοινό στην Ελλάδα και το Λονδίνο είναι ότι πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου και να ξέρεις κάποιον, που ξέρει κάποιον που θα σε βοηθήσει να μπεις σε μια καλή δουλειά, μια καλή παραγωγή. Στη Ελλάδα υπήρξα τυχερός. Με ανακάλυψε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης σε μικρή ηλικία και μπήκα από μικρός ‘στα βάσανα’ αλλά γνώρισα τρομερή επιτυχία. Σε όποια άλλη χώρα και αν πάει κανείς το μόνο που μπορεί να φέρει είναι τα ρούχα του, χρήματα, την εμπειρία και την κουλτούρα του. Οι νοοτροπίες υποχρεωτικά αλλάζουν. Η γλώσσα, η διαφορετική κουλτούρα, η απόσταση από φίλους και γνωστούς, είναι όλοι παράγοντες που επηρεάζουν το πόσο γρήγορα και αν κανείς ποτέ καταφέρει να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα σε μια ξένη χωρά. Και ας μη μιλήσω για τον καιρό…
Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό;
Πραγματικά με ένα ‘κάρο πράγματα’. Ομολογώ πως όποια ευκαιρία έρχεται προς το μέρος μου με κάνει όλο και πιο ευτυχισμένο. Η καθημερινή μου απασχόληση είναι στο ωδείο που έχω ιδρύσει εδώ και 7-8 χρόνια. Διδάσκω με μια ομάδα από εξαιρετικούς, Έλληνες στην πλειονότητα τους, καθηγητές μουσικής. Ταυτόχρονα τελειώνω και το δεύτερο μου μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο του Berklee στη Βοστόνη. Μια από τις εκπλήξεις της νέας ‘σχολικής’ χρονιάς θα είναι η συνεργασία μου με τον Αιμιλιανό Σταματάκη (φωτογραφία) που πρωταγωνίστησε τις Καμπάνες του Edelweiss με την Άννα Βίσση και πρόσφατα στο Joseph and the amazing technicolor dreamcoat του Andrew Lloyd Webber. Με τον Αιμιλιανό ετοιμάζουμε μια σειρά συναυλιών (πιάνο-φωνή) ανά τον κόσμο όπου θα παρουσιάσουμε τα μεγαλύτερα έργα των musicals του West End και του Broadway. Ετοιμάζεται ακόμη μια δουλειά η οποία είναι αρκετά μεγάλη. Δεν ξερώ αν μπορώ να πω λεπτομέρειες αλλά γενικώς θα αναφέρω οτι είναι μια σύγχρονη όπερα σε λιμπρέτο ενός συντοπίτη μας τον οποίο εκτιμώ και θεωρώ πως είναι ένας λόγιος καλλιτέχνης. Η Κοζανίτικη ισχύς εν τη ενώσει
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Σύντομα θα κλείσω ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή, για το Los Angeles. Ασχολούμαι εδώ και καιρό με τη μουσική του κινηματογράφου. Αυτή θα είναι η επόμενη μεγάλη δοκιμασία. Βέβαια εγω έχω βάλει στα σχέδια μου κι ένα Oscar αλλά δεν ξέρω τις απόψεις της ακαδημίας γι’αυτό.
Στα σχέδιά σου περιλαμβάνεται η επιστροφή στην Ελλάδα;
Από τη μέρα που έφυγα από την Ελλάδα σχεδιάζω να γυρίσω πίσω. Αν και δεν σκοπεύω να γυρίσω στο άμεσο μέλλον δεν ξερώ τι έχει στα σχέδια της η Τερίζα Μέη για μένα…
φωτο: Κωνσταντίνος Κωτούλας- Αιμιλιανός Σταματάκης
Φωτογραφία: Terrence Choi
Κωνσταντινος Κωτουλας (μάναχος)
Φωτογραφια: Καλλή Παπανικοπούλου
