Σπύρο, που τα σκέφτεσαι αυτά που γράφεις #ΓΤΣΣ;

Ο Σπύρος Γραμμένος γράφει τραγούδια, μουσικές για θέατρα, έχει περάσει από το ραδιόφωνο και τη θεατρική πρόζα, το βιβλίο και το παιδικό κοινό. Έχει κυκλοφορήσει τέσσερις δίσκους μέχρι τώρα και μόλις κυκλοφόρησε το απόλυτο “χιτ” του καλοκαιριού «Ω να σου» σε στίχους και μουσική αυτού του ιδίου, προπομπός του νέου δίσκου του που θα κυκλοφορήσει ενώ το βιβλίο του “Το φανταστικό Χωριό” ένα έμμετρο φανταστικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, θα σας συναρπάσει!

Αγαπημένο χρώμα δεν έχει και είναι Υδροχόος!

Είχε τσακωθεί με τον δάσκαλο κιθάρας στα εννέα του χρόνια, τον είχαν διώξει από την ομάδα βόλεϊ, από την κωπηλασία, από δύο γυμναστήρια, δεν του αρέσει η μπάλα ούτε το μπάσκετ και του αρέσει το φαγητό, το ουίσκι, το αγνό τσίπουρο, τα σιροπιαστά και όλα αυτά βγαίνουν στην σκηνή.

Ο Σπύρος Γραμμένος, αυτός ο τύπος με τις κόκκινες τιράντες έχει χιούμορ, αυτοσαρκασμό, είναι λυρικός και καυστικός. Από τους πιο ψυχαγωγικούς και ουσιώδεις τραγουδοποιούς της γενιάς του!

Ένας εμπνευσμένος στιχοπλόκος!

Δεν χρειάζεται να πούμε άλλα, τα λέει και τα γράφει όλα από μόνος του στο βιογραφικό του σημείωμα!

Βιογραφικό σημείωμα μου ζήτησαν μια μέρα

Το ‘γραψα και το διάβασα κι έφαγα μια ξενέρα

Κι αφού είναι μου είπανε υποχρεωτικό

Το ‘κανα σε τετράστιχα να το φχαριστηθώ

Γεννήθηκα ένα Σάββατο από κομμώτρια μάνα

Οκτώ κιλά με γέννησε και δεν μου ‘βρήσκαν πάνα

Με βάφτισαν Σπυρίδωνα, χωρίς να με ρωτήσουν

Και μ’ έστειλαν σε ένα σχολειό, για να με ευνουχίσουν

Μια δυσκολία μάθησης διέγνωσε η δασκάλα

Μ’ έβαλαν πειραματικά μέσα σε μια γυάλα

Μου δέσανε τα μάτια μου, μου κλείσανε το στόμα

Μα το ‘σκασα ένα πρωί και τους πονάει ακόμα

Έγινα barman, κομμωτής, έγινα pizza boy

Δούλεψα και σ’ ένα sex shop που πούλαγα sex toy

Έγινα διακοσμητής, σε club έβγαζα βίτσια

Και μανικιούρ και πεντικιούρ έκανα σε κορίτσια

Έκανα δίσκο, video clip, έφτιαξα μπάντα πρώτη

Δεν έχω φράγκο βέβαια, μου επρήσθη το συκώτι

Έχω twitter, facebook, κι official σελίδα

Γράφω τραγούδια, ποιήματα και βάζω και σφραγίδα

Οι ιστορίες που λες στα live σου είναι αληθινές;

Οι ιστορίες στα λάιβ είναι σχεδόν αληθινές. Πάντα χρησιμοποιώ την αλήθεια, βάζω λίγο αλάτι και λίγο πιπέρι και την σερβίρω.

Που τα σκέφτεσαι όλα αυτά που γράφεις;

Τα ζω. Η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη σουρεαλισμό.

Ποια θα έλεγες πως ήταν η πρώτη σου πράξη καλλιτεχνικής έκφρασης;

Έγραφα ποιήματα απ’ όταν ήμουν στο δημοτικό. Τα απογεύματα έφτιαχνα μια σκηνή από μαξιλάρια και κουβέρτες και έπαιζα θέατρο. Έπαιζα κιθάρα από μικρός και ήθελα να μάθω σαξόφωνο και ακορντεόν. Δεν έμαθα τίποτε απ’ αυτά, αλλά το ζητούσα. Το μόνο που δεν μου είχε περάσει απ’ το μυαλό, ήταν να τραγουδήσω.

Βeauty editor, influencer φάσιον αικον, τραγουδοποιός. Eίσαι τελικά ένας εκμοντερνισμένος πνευματικός ηγέτης;

Πέρα απ’ το κομμωτής που το έκανα με χαρά για δεκαπέντε χρόνια και από το τραγουδοποιός που μου αρέσει πολύ σαν τίτλος, τα υπόλοιπα είναι ευγενείς τίτλοι που τους μοιράζομαι με χιούμορ, με άλλους προβληματικούς συνανθρώπους μου στα σοσιαλ μίντια.

Ζούμε σε μια εποχή που η πληροφορία τρέχει τόσο γρήγορα, που δεν προλαβαίνουμε να την φιλτράρουμε. Ο καθένας δηλώνει κάτι φαντασμαγορικό στα σοσιαλ μίντια, ανεβάζει ωραίες ρετουσαρισμένες φωτογραφίες μιας υπέροχης ζωής, διάφοροι άνθρωποι αισθάνονται κατώτεροι απ’ αυτόν και τον ακολουθούν όσο αυτός προσπαθεί να κρύψει την μιζέρια της άχαρης ζωής του πίσω από την οθόνη του κινητού του.

Πόσο κοινωνικό προβληματισμό αντέχει ο σύγχρονος Έλληνας στη μουσική διασκέδαση του;

Δεν έχω ιδέα. Αυτό που έχω κάπως καταλάβει, είναι ότι ο άνθρωπος θέλει να γελάσει, να ξεχαστεί, να προβληματιστεί και να ξεσπάσει. Δεν έχω βρει ακόμα τα ποσοστά.

Ζούμε τον εκφασισμό της κοινωνίας, τα ένστικτα των ανθρώπων έχουν αγριέψει επικίνδυνα. Σπύρο , ποιος έχει την βενζίνη, ποιος έχει την ευθύνη;

Την βενζίνη και την ευθύνη την είχε από πάντα η εξουσία. Η εξουσία κερνάει φόβο και αν κάποιο κεφάλι πάει να σηκωθεί, κερνάει μαχαίρι. Η αποφυλάκιση του δολοφόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου είναι ένα μήνυμα προς όλους και ιδιαίτερα προς τις νέες γενιές.

Που πήγαν οι τιράντες;

Εδώ είναι. Μη με τρελαίνεις!

Tι σε φορτσάρει καλλιτεχνικά και τι σε μπλοκάρει; Eχεις πέσει ποτέ σε αδράνεια;

Η καθημερινότητα είναι αυτό που με εμπνέει και αυτό που με μπλοκάρει είναι να μην την ζω. Να την χάνω. Φυσικά και πέφτω σε αδράνεια και είναι πολύ τρομακτικό πράγμα, γιατί δεν ξέρεις αν θα τελειώσει ποτέ.

Ποιοί είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’ αυτό; Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό;

Δεν ντρέπομαι ποτέ για τα γούστα μου, άσε που πλέον η μορφή της δισκοθήκης έχει αλλάξει τόσο πολύ με την ψηφιοποίηση της, που έχεις και δεν έχεις τα πάντα. Έχω Χρήστο Κυριαζή, Σταμάτη Κόκοτα, Jovanoti, Tom Waits, Jeff Beck, social waste, Βίκυ Μοσχολιού. Αύριο μπορεί να μην έχω τίποτε απ’ αυτά.