Ζωγραφική του αισθητού της συνείδησης. Χαρτιά, καμβάδες, λάδια, φθορίζοντα χρώματα, κινούμενη ζωγραφική, στο Μουσείο Τεχνών της Κοζάνης.
Ένας σοφός άνθρωπος είπε ότι ο εικαστικός καλλιτέχνης γυμνάζει την εικόνα καθημερινά σε απογύμνωση. Η γύμνωση ενός ζωγραφικού έργου επιτελείται με πολλούς τρόπους. Ο ζωγράφος που απεικονίζει οντότητες συχνά καταφεύγει σε μια πορφυροποίηση του κιαροσκούρου των παλαιών ζωγράφων. Το πορφυρό κόκκινο εξαντλείται στις υπώρειες του καφέ, ειδικά όταν αντανακλά στα γυαλισμένα ασημικά του σύνθετου στο σαλόνι της μαμάς. Τότε, ίσως να λανθάνουν οι ανακλώμενες εικόνες και οι παραμορφώσεις να φαίνονται σαν χαλάσματα εν αιθρία. Η μνήμη αποσοβεί το παρόν κι οι λάμψεις εκμηδενίζουν την όραση σε ένα φλεβικό κόκκινο βαθύ πορφυρό χρώμα των βασιλιάδων.
Ένας κόσμος, παιδικών ονείρων και εφιαλτών γκριζόμαυρα σκοτεινός και χρωματικά ταραγμένος, χτίζει μια φανταστική πολιτεία ζωγραφικής με εκτο-πλάσματα. Τα εκτοπλάσματα είναι υπομονετικές και ανεκτικές οντότητες παιδιών. Υποστηρίζουν μια νέα δικαιοσύνη στον κόσμο.
Η απογύμνωση των μορφών, οι έντονες κόκκινες αποχρώσεις των άκρων αποκαλύπτουν την μαχητικότητα των μικρών πρωταγωνιστών και ταυτόχρονα απομυθοποιούν τη διαχείριση της απεικόνισης σε σχέση με την εκφραστική αντίληψη που επιθυμεί ο θεατής. Οι φόρμες των σημείων καθώς και τα περιγράμματα λειτουργούν σαν μια ζωγραφική αισθησιοκρατικής περιγραφής. Οι οντότητες που παρουσιάζονται συνδέονται με σχετιζόμενους μεταξύ τους ρόλους ώστε να φανεί η πολυπλοκότητα του κόσμου που τα περιβάλει.
Η διαδικασία θέασης είναι συμμετοχική. Ο θεατής αισθάνεται ως παρουσία ανάμεσα στις πορφυρόπληκτες μορφές. Η εικονογραφική τους περιγραφή αποπνέει την βαθειά σιωπή της πορφύρας.
Μια σιωπή απλώνεται στο σκιώδη κόσμο όπου οι παιδικές οντότητες χρειάστηκε να πολεμήσουν και να αυτοεξοριστούν σε μια περιοχή παράλογα γλυκιάς ανάμνησης. Η καταιγιστική κρίση στη συνείδηση των μικρών οντοτήτων, εκφράζεται με την ηχώ μιας σιωπής που απλώνεται στην ευάλωτη περιοχή όπου βούτυρο, ζάχαρη και φρουτένια χρώματα θα λιώσουν, αν η κρυσταλλοποίησή τους δεν συντηρηθεί στις χαμηλές θερμοκρασίες αυτής της βόρειας περιοχής.
Οι αιμάσουσες πληγές της ζωής των παιδικών οντοτήτων επιδεικνύουν την ταραγμένη αδηφαγία των «εξοντωτών» τους. Τα πρωτόγνωρα αυτά πλάσματα κινούνται χωρίς τις προθέσεις των άνω και κάτω ακρών, με τους μελανούς πορφυρόχρωμους παλιούς ακρωτηριασμούς να είναι λειτουργικά μέλη μιας νέας ανθρωπομετρίας του γλυκού ανεκδίκητου πόνου. Το ζαχαρωμένο νεότευκτο παρόν συστέλλεται μπροστά στο ανέντιμο πληγωμένο παρελθόν βίας, νοθείας και ξυλοδαρμών όλων των νεογέννητων συνειδήσεων.
Η συνείδηση δεν ζωγραφίζετε αλλά η Χριστίνα Τζάνη καταφέρνει να εξιλεώσει τα της συνείδησης με μια ζωντανή ζωγραφική σύζευξη κάλυψης και καλυπτόμενων σημείων «…γιατί το ωραίο δεν είναι ούτε το κάλυμμά ούτε το καλυπτόμενο σημείο αλλά το σημείο μέσα στο κάλυμμα του » Παράφραση στον Walter Benjamin.
INFO:
Εγκαίνια έκθεσης: Τετάρτη 10 Ιουνίου 2019 στις 8:00 το βράδυ.
Διάρκεια έκθεσης: 12 Ιουνίου – 6 Ιουλίου 2019.
Ώρες επίσκεψης: καθημερινά 10:00 π.μ. – 2:00 μ.μ. Κάθε Παρασκευή 10:00 π.μ. 2:00 μ.μ. και 7:00 μ.μ. – 9:00 μ.μ. (Κυριακή κλειστά)
Διεύθυνση Μουσείου Τεχνών: Δελμούζου 1 – Κοζάνη.
Επίσκεψη πέρα από το ωράριο ύστερα από συνεννόηση.
Τηλ. επικοινωνίας: 24610 39559 και 6980021640
E-mail: arhiokesarias1@gmail.com
Υποστήριξη – Επικοινωνία: Φλώροι Εικαστικοί
Αλληλεπίδραση έκθεσης: Χάρης Κοντοσφύρης, Γλύκα Διονυσοπούλου, Κατερίνα Καρούλια
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: Κοντοσφύρης Χάρης / Εικαστικός
Αναπληρωτής καθηγητής ΤΕΕΤ Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινα
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Χριστίνα Τζάνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Από το 2010 μέχρι το 2015 σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα, με καθηγητές τον Χάρη Κοντοσφύρη και τον Θωμά Ζωγράφο. Έχει συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό με σημαντικότερες, την ατομική έκθεση “Forgotten Whispers” στην KH5 Gallery στη Ζυρίχη (2016), την ατομική έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας με τίτλο «Εξωδεκτική Ευαισθησία» (2016), “Τender Wounds” στη Gallery X στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας(2016) καθώς και στις ομαδικές “13 Hours” στη Last Rite Gallery στη Νέα Υόρκη, στη Biennial Castra στη γκαλερί Lokarjeva στη Σλοβενία, στο Fid Prize 7, Esä’s Grande Gallerie, στη Γαλλία, στην έβδομη Μπιενάλε των φοιτητών των Καλών Τεχνών της Ελλάδας στο Ίδρυμα Θεοχαράκη και στην Affordable art fair Milan 2018, στο Μιλάνο. Πρόσφατα βραβεύτηκε από τους οργανισμούς Osten και WAVA με το βραβείο “Young Balkan Artist 2017”. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα.
