Σήμερα που το σχολείο γίνεται ψηφιακό, έχει σημασία να μην πέσουν στη λήθη τα βιβλία, τα υλικά και τα μέσα με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελληνίδων και Ελλήνων. Έχοντας ίσως στο μυαλό του τη φράση του Ουίνστον Τσόρτσιλ «όσο πιο πολύ πίσω πάμε στο παρελθόν, τόσο πιο μακριά στο μέλλον μπορούμε να δούμε», ο Θεόδωρος Τσιλίκας, ένας δάσκαλος με άσβεστη διάθεση για δημιουργία, μάζεψε από παλαιά ή ακόμη και εγκαταλελειμμένα σχολεία της Αιτωλοακαρνανίας χιλιάδες αντικείμενα από τα ελληνικά δημοτικά σχολεία του 20ού αιώνα, κάποια ακόμη και από τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα.
Βιβλία που όμοιά τους δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Σχολική τσάντα από τη δεκαετία του ’60, με ένα πινακάκι που ήταν βασικό τετράδιο για τους σημερινούς παππούδες και γιαγιάδες, μαθητές εκείνης της εποχής. Βιβλία πραγματικοί πολιτιστικοί θησαυροί, όπως η «Ελληνική Χρηστομάθεια» του 1869 με συγγραφείς τον μεγάλο λογοτέχνη Αλέξανδρο Ρίζο Ραγκαβή και τον Σκαρλάτο Βυζάντιο. Ο Ραγκαβής ήταν πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1866, είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών, ήταν καθηγητής Αρχαιολογίας, πρώτος γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας, πολυγραφότατος. Ανέλαβε να συγγράψει το μάθημα της Χρηστομάθειας, «εκ των δοκιμωτέρων Ελλήνων πεζογράφων και ποιητών, μετά σχολίων γραμματικών, ιστορικών και γεωγραφικών, προς χρήσιν των απανταχού ελληνικών σχολείων και γυμνασίων».
(ΠΗΓΗ: lifo.gr)
