Μαζί.
Όταν δεν θέλω να ακούω τον εαυτό μου
αποζητώ να είμαστε μαζί.
Ένας σπασμένος καθρέπτης
είμαστε που ξανακολλάει.
Ας ακολουθήσουμε τις πατημασιές μας στο χιόνι
και ας ξαναθυμηθούμε τα δένδρα που φιλήσαμε.
Κυνηγάμε τα φώτα και τα σκοτάδια μαζί.
Ζούμε στον παραλογισμό της εικόνας
Μια νιφάδα, ένα κύμα, μια σταγόνα και πολλούς ψίθυρους.
Και άλλοι σαν και εμάς. Χαμένες ψυχές του πάνω κόσμου.
Τους ακολουθούμε και τους χάνουμε.
Πάλι νιφάδες, κύματα, σταγόνες… τουλάχιστον είμαστε μαζί.
