«Ανησυχώ για τα παιδιά που θα γεννηθούν ως λύση στο δημογραφικό πρόβλημα. Ανησυχώ για τα παιδιά που θα γεννηθούν ως λύση σε οποιοδήποτε ενήλικο πρόβλημα». Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση συνθέτει μια παράσταση-documentary.
Eρευνώντας τις έννοιες και τα ζητήματα της «υπογεννητικότητας». «Γιατί (δεν) κάνουμε παιδιά;», ήδη το «1ο Πανελλήνιο γονιμότητας» συνέδριο που ήταν να πραγματοποιηθεί έδινε μία απάντηση που ξεσήκωσε πολλές αντιδράσεις.
Υποψήφιοι γονείς, μια νέα μητέρα, μια μαία, μια δημογράφος, μια κοινωνιολόγος, ένας νευροεπιστήμονας και μια youtuber-ακτιβίστρια ενάντια στις γεννήσεις παίρνουν θέση στην πιο οντολογική ερώτηση και σε μια παράσταση-ντοκιμαντέρ για την περίπλοκη σχέση της ερωτικής μας ζωής με την αναπαραγωγική μας δυνατότητα.
Ένα εργαστήριο γενετικής, τέσσερις ειδικοί, κάποιοι πελαργοί και όλοι εμείς καταλαμβάνουμε τη Μικρή Σκηνή της Στέγης μέσω του YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση, για ένα ζήτημα που μας απασχολεί όλους, αλλά ελάχιστοι το αγγίζουν χωρίς εθνικιστικές κορόνες. «Οραματίζομαι το μέλλον» σημαίνει μιλώ για τους ανθρώπους του μέλλοντος. Στην Ευρώπη των τελευταίων δεκαετιών, ωστόσο, όλο και λιγότεροι άνθρωποι γεννούν όλο και λιγότερα παιδιά.
O σκηνοθέτης Δημήτρης Μπαμπίλης και τέσσερις ειδικοί –μη επαγγελματίες ηθοποιοί– αναρωτιούνται στην παράσταση «ΒΑΒΥΒΙRD BABYBIRD», γιατί να κάνουμε παιδιά; Αξίζει να το συζητάμε; Τι δείχνουν οι αριθμοί; Σταμάτησαν οι άνθρωποι να κάνουν σεξ; Μήπως όλο και περισσότεροι επιλέγουν να μην αποκτήσουν απογόνους; Πόσο ελεύθερη είναι αυτή η επιλογή; Πώς οι κοινωνικές κατασκευές εμπλέκονται με τις βιολογικές παρορμήσεις; Κι αν όντως έχουμε «πληθυσμιακό έλλειμμα», γιατί διώκονται όσοι μετακινούνται για μια καλύτερη ζωή; Η απάντηση στο βίντεο ΕΔΩ
Η δημιουργική ομάδα του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ συνθέτει μια παράσταση τεκμηρίωσης (documentary theater), ερευνώντας τις έννοιες και τα ζητήματα της «υπογεννητικότητας», του «υπερπληθυσμού», της μητρότητας ως συνειδητής προσωπικής επιλογής, της διακοπής κύησης, των προγεννητικών ελέγχων και των κρατικών πολιτικών πρόνοιας. Χρησιμοποιώντας συνεντεύξεις, στατιστικές, προσωπικές μαρτυρίες και επιστημονικές μελέτες, εχεμύθεια και χιούμορ, παρεμβαίνουν σε μια συζήτηση που έως τώρα μονοπωλείται από ηθικό πανικό και ρητορικές περί κινδύνων «αλλοίωσης του έθνους».
H παράσταση είναι μέρος του φεστιβάλ της Στέγης FUTURE N.O.W., στο οποίο καλλιτέχνες προερχόμενοι από διάφορα πεδία (θέατρο, περφόρμανς, εικαστικά) αποκωδικοποιούν το μέλλον ως παρόν. Είχε προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο του 2020 στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, αλλά τελικά λόγω πανδημίας ανέβηκε για λίγες μέρες τον Απρίλιο στο YouTube του Ιδρύματος Ωνάση, ως ένα νέο είδος που φλερτάρει με τον κινηματογράφο, σε εκδοχή ειδικά σχεδιασμένη για το ψηφιακό περιβάλλον. Αυτή είναι μια πολύ καλή στιγμή να (ξανα)δούμε το Βabybird Βabybird. Θα παραμείνει διαθέσιμο έως την Κυριακή 20 Ιουνίου ως αντίδοτο στον σκοταδισμό.
Σύλληψη & Σχεδιασμός φεστιβάλ FUTURE N.O.W.: Ιλειάνα Δημάδη
Συνεπιμέλεια φεστιβάλ FUTURE N.O.W.: Κωνσταντίνος Τζάθας
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπαμπίλης
Δραματουργία: Δημήτρης Μπαμπίλης, Γεωργία Κανελλοπούλου
Σκηνικά & Κοστούμια: Δάφνη Αηδόνη
Συνεργάτρια Έρευνας: Δήμητρα Λούπη
Επιστημονικός Σύμβουλος: Βασίλης Λεμονής
Βοηθός Σκηνοθεσίας: Γεωργία Κανελλοπούλου
Φωτισμοί: Ελένη Χούμου
Εμφανίζονται 4 ειδικοί στο θέμα: Ειρήνη Αμπουμόγλι, Γιάννης Καραπαναγιωτίδης, Δάφνη Μόσχου-Χατζώκου, Ηλέκτρα Οικονομίδου
Στο βίντεο: Αλεξάνδρα Τραγάκη, Simone Surgeoner, Dana Wells
Οργάνωση Παραγωγής: Κατερίνα Κούρτη
Βοηθός Παραγωγής: Γιάννα Καρύτσιου
Ανάθεση & Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συντελεστές κινηματογράφησης / Σκηνοθεσία: Χρήστος Σαρρής
Διεύθυνση Φωτογραφίας & Κάμερα: Έβαν Μαραγκουδάκης
Κάμερα: Δημήτρης Ζιβόπουλος / Βοηθοί Κάμερας: Κοραλία Δογάνη, Αντρέας Μάρκου / Ηχοληψία: Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος
Βοηθός Ηχολήπτη: Χρήστος Σακελλαρίου
Μοντάζ: Μάριος Κλεφτάκης / Μίξη Ήχου: Στέλιος Κουπετώρης
Συντονισμός Παραγωγής γυρίσματος: Έλενα Χωρέμη, Σμαράγδα Δογάνη
Διάρκεια: 90 λεπτά
Πηγή: iefimerida.gr
