Είναι μια ιστορία διαφορετική από τις άλλες…
Μία ιστορία δύο ανθρώπων που επέλεξαν την πόλη της Κοζάνης για την ίσως ομορφότερη περίοδο της ζωής. Τα φοιτητικά χρόνια! Δύο διαφορετικές προσωπικότητες που συναντήθηκαν στα φοιτητικά έδρανα και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο που τόσο πολύ αγάπησαν. Στη ζωή δεν ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει η μοίρα. Ποιον θα γνωρίσεις και με ποιον θα καταλήξεις να πορεύεσαι στον αληθινό δρόμο της φιλίας!
Είναι ο Παναγιώτης Πούλιος και ο Ιωάννης Καλαϊτζής οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας.
Φοιτητική ζωή δεν είναι ούτε οι καφεδάρες, ούτε οι ποτάρες, ούτε τα ξενύχτια μόνο. Είναι κι οι άνθρωποι που θα γνωρίσεις και αυτοί που θα παραμείνετε φίλοι για το υπόλοιπο της ζωής σας. Φοιτητικά χρόνια δεν ισοδυναμούν για όλους ως καλοπέραση, αλλά ένα στάδιο μετάβασης απ’ το παιδί στον ενήλικα. Μετάβαση από το «τα περιμένω όλα έτοιμα» στο «δουλεύω για να μάθω και να μην έχω ανάγκη κανέναν».
Αγκαλιάστηκαν από την πόλη και γίνανε αγαπητοί στους κοινωνικούς κύκλους. Μείνανε εδώ γιατί αγάπησαν αυτό που για κάποιους άλλους δεν είχε σημασία. Μόχθησαν να γίνουν μέρος της πόλης και τα κατάφεραν. Δημιούργησαν εδώ τις δουλειές τους, στην εστίαση, με γνώμονα τα δικά τους όνειρα. Μαζί σαν μια γροθιά που δεν αλλοιώνετε από τον χρόνο! Το καταλαβαίνεις αυτό στις πρώτες λέξεις που ξεστομίζουν.
Αγάπη για την πόλη
Κι αν όλοι αγαπούσαμε τον τόπο μας με τον ίδιο τρόπο που οι δύο φίλοι μιλάνε για αυτήν, τότε θα φτιάχναμε ιδανικούς τόπους για να μείνουμε. Επέλεξαν το εδώ από το εκεί για να δημιουργήσουν. Έφτιαξαν μαγαζιά από το μηδέν που συντροφεύουν τις όμορφές μας στιγμές!
«Να χαμογελάει ο κόσμος»
Αυτό είναι το ζητούμενο για να πετύχεις. Χειραψίες δυνατές και αληθινές με τους ανθρώπους που σε επιλέγουν για να ξεφύγουν από τη βουή της καθημερινότητας!
«Μας αρέσει να επικοινωνούμε με τον κόσμο»
Μόνο έτσι καταλαβαίνεις πως πρέπει να κινηθείς επαγγελματικά και να προσφέρεις το άπιαστο για τον πελάτη. Οι άνθρωποι δεν είναι ένα «προϊόν», είναι ο λόγος για να ξυπνάς κάθε πρωί με μοναδικό στόχο την δική τους επιθυμία.
«Να βελτιώνεσαι και να μην επαναπαύεσαι»
Τίποτα δεν τους χαρίστηκε και τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Από τα βράδια τις περισυλλογής των δύο φίλων κάθε φορά που έβγαινε το φώς της μέρας, κρατάνε πάντα τα λόγια της βελτίωσης! Εξέλιξη και ένα βήμα μπροστά, για να είναι ο χώρος της δουλειάς ένα σπιτικό που δεν θέλεις να κλείσει.
«Τα μαγαζιά μας είναι το σπίτι μας»
Σαν το σπίτι που συντροφεύει τις στιγμές τους και τα μαγαζιά τους ενώ οι θαμώνες συγγενείς τους ,με ένα κέρασμα για καλωσόρισμα!
Οι δυσκολίες πολλές σε ένα χώρο που χαροπαλεύει με τα τερτίπια των καιρών. Μα δεν πτοούνται και συνεχίζουν για το παραπάνω. Το χρωστάνε στους ανθρώπους που τους εμπιστεύτηκαν. Πόσο υπέροχο είναι η δουλειά σου να κάνει τους ανθρώπους θετικούς και ευτυχισμένους! Να ακούς κατά την έξοδο κουβέντες επιβράβευσης και στον πρωινό καφέ να γίνεσαι μέρος της παρέας! Αυτό που πέτυχαν οι δύο φίλοι στην πόλη μας, κερδήθηκε από την ανιδιοτελή αγάπη για την πόλη αλλά κυρίως από την ακλόνητη σημασία της φιλίας.
