Το IN-EDIT μας βυθίζει για μια ακόμη χρονιά στο παρασκήνιο του μουσικού κόσμου. Καταγράφοντας, με την ίδια ειλικρίνεια, τις στιγμές δόξας αλλά και τις εντάσεις, τις συντριβές και τις συγκινήσεις που μόνο η μουσική μπορεί να προκαλέσει. Παράλληλα, αποτυπώνει τις οικουμενικές διαστάσεις της μουσικής, την απίστευτη ποικιλία μορφών και αποχρώσεων που αποκτά ανάλογα με τη χώρα, την πόλη ή τη γλώσσα.
Για 5 ημέρες, 17-21 Απριλίου, το IN-EDIT Greece θα μας ταξιδέψει με μουσικές και εικόνες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, παρουσιάζοντας τις πιο σπουδαίες μουσικές ιστορίες που κυκλοφορούν εκεί έξω.
Αυτή είναι η λίστα μας με τα ντοκιμαντέρ που δεν πρέπει να χάσετε:
Queercore: How To Punk A Revolution| Yony Leyser
Τι συμβαίνει όταν η κοινότητα που χρειάζεστε δεν είναι η κοινότητα που έχετε; Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να πείτε στον εαυτό σας ότι υπάρχει ξανά και ξανά, να δημιουργήστε fanzines που θα γαλουχήσουν τις ορδές των queer punk επαναστατών, να γυρίσετε ανατρεπτικές ταινίες και να τις διανείμετε ευρέως. Σιγά – σιγά, η κοινότητα σας μπορεί να γίνει ένας πραγματικός και ριζοσπαστικός καρδιακός παλμός που εξαπλώνεται διεθνώς. Από ένα ψευδο-κίνημα στα μέσα της δεκαετίας του ’80 που προορίζονταν να ταρακουνήσει την punk σκηνή μέχρι την ευρεία αύξηση των καλλιτεχνών που υιοθετούσαν την queer ταυτότητα ως αντίβαρο στις ομοφοβικές εκφάνσεις της punk κουλτούρας. Αυτή είναι ακριβώς ιστορία που λέει το Queercore.
PJ Harvey: A Dog Called Money| Seamus Murphy
Ένα συναρπαστικό ταξίδι στα ενδότερα της έμπνευσης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η Πι Τζέι Χάρβι και ο διάσημος φωτογράφος Σέιμους Μέρφι ταξιδεύουν στο Κόσοβο, το Αφγανιστάν και την Ουάσινγκτον, συλλέγοντας λέξεις και εικόνες. Επιστρέφοντας στη βάση τους στο Λονδίνο, όλες αυτές οι εμπειρίες μετουσιώνονται σε ποιήματα, στίχους και τραγούδια. Ένα δεύτερο ταξίδι, ακόμη πιο μαγευτικό, ξεκινά. Η κάμερα τρυπώνει στο ειδικά διαμορφωμένο στούντιο και παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την ηχογράφηση ενός άλμπουμ που μετατρέπει τη ζωή σε τέχνη.
Pulp: a Film About Life, Death & Supermarkets| Florian Habicht
Οι Pulp και το Sheffield είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η ιστορία δεν μπορούσε να ξεκινήσει πουθενά αλλού. Παλιοί φίλοι, παιδιά, θαυμαστές και ψαράδες μιλούν για την μπάντα εκείνων που ήθελαν να ζουν σαν απλοί άνθρωποι. Οι Pulp – ακούσιοι ποπ-σταρς – λένε τις δικές τους ιστορίες. Και ο Jarvis αλλάζει ένα λάστιχο αυτοκινήτου.
Οι Pulp και το Sheffield είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Όπως εξηγεί για δύο λεπτά κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ ο Jarvis Cocker, όλο αυτό δεν θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει πουθενά αλλού. Ούτε αυτό το ντοκιμαντερ μπορούσε να έχει γυριστεί με άλλον τρόπο: εδώ είναι η ζωή, ο θάνατος και βέβαια τα σουπερμάρκετ. Είναι οι απλοί άνθρωποι του Sheffield, που αντανακλούν την κυριαρχία των Pulp, τους μήνες μέχρι τη τελευταία τους συναυλία σε αγγλικό έδαφος (8 Δεκεμβρίου 2012): παλιοί φίλοι, παιδιά, ενθουσιώδεις θαυμαστές (“Έχω τον Jarvis στο εσώρουχό μου”, λέει μία θαυμάστρια) και ψαράδες μιλούν για το συγκρότημα των common people. Ένας εφημεριδοπώλης τους μπερδεύει με τους Queen. Ένας συνταξιούχος υποστηρίζει ότι έχουν καλύτερους στίχους από τους Blur. Μια παρέα παιδιών λέει, ότι ακούγοντας το τραγούδι “Disco 2000” είναι αδύνατο να μην αρχίσεις να χορεύεις. Οι Pulp – ακούσιοι ποπ-σταρς, κόντρα στις προβλέψεις – λένε ανοιχτά τις δικές τους ιστορίες. Ο Jarvis αλλάζει ένα λάστιχο αυτοκινήτου. Ο Mark Webber παραδέχεται ότι πάντα ταξιδεύει με λεωφορείο. Ο Jarvis εξηγεί πώς βρέθηκε σε ένα ποπ συγκρότημα και μας δείχνει το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών που έχει πάντα μαζί του στις συναυλίες (“..αυτό είναι για την περίπτωση που θες να πας τουαλέτα!”) και γράφει ιστορία. Α! Τραγουδάει και ένα απόσπασμα του “I like to move it”. Ένα ντοκιμαντέρ-φαινόμενο που παρουσιάζει την ιστορία των Pulp καλύτερα από κάθε άλλη βιογραφία. Οι Pulp έγιναν αυτό που έγιναν επειδή ήρθαν από το Sheffield. Τώρα είναι απολύτως κατανοητό.
Music for Ordinary Life Machines| Nikos Chantzis
Από τους Χωρίς Περιδέραιο και τους ΑΝΤΙ, μέχρι τους Human Puppets και τους Regressverbot. Aπό τους IT95 και Alive She Died, μέχρι τους Selofan και τον Doric. Minimal synth, synthpunk και άλλες «αναλογικές» ιστορίες, μέσα από μια συνοπτική καταγραφή του underground synth ήχου στην Ελλάδα. Μια ταινία για τα παιδιά που αγάπησαν τα συνθεσάιζερ.
Radiohead. Meeting People Is Easy| Grant Gee
Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την περίοδο της προώθησης του δίσκου “OK Computer” -που παρουσίασαν οι Radiohead το 1997- μέσα από ένα κολάζ βίντεο κλιπ, ήχων και παρασκηνιακών διαλόγων καθώς το συγκρότημα βρίσκεται σε παγκόσμια περιοδεία δείχνοντας εν τέλει την εξάντληση (burnout) της μπάντας καθώς η περιοδεία συνεχίζεται. Η πρώτη συναυλία γίνεται στις 22 Μαΐου του 1997 στη Βαρκελώνη της Ισπανίας για να καταλήξουν μετά από 104 συναυλίες στο Radio City Music Hall της Νέας Υόρκης για να ολοκληρώσουν την περιοδεία.
Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης| Iliana Danezi
