Γράφει ο Διδίλης Κώστας
Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα!
Κυρίες και κύριοι καθίστε αναπαυτικά και βάλτε ένα βερμουτάκι για να αναπολήσετε πολλά από τα περασμένα. Θα γυρίσουμε πίσω, στη χρυσή δεκαετία 1960-70.
Οι δεκαετίες του 1960 και ’70 είναι η περίοδος της μεγάλης έκρηξης των ελληνικών ροκ συγκροτημάτων στην Ελλάδα. Τα πρώτα ελληνικά «μοντέρνα» συγκροτήματα, εμφανίζονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το 1960 και ακολουθούν μουσικά γκρουπ σε άλλες μεγάλες ή και μικρότερες ελληνικές πόλεις (Πάτρα, Καβάλα, Ρόδος, Κομοτηνή, Κοζάνη, Λάρισα κ.ά.)
Πολλά από τα μέλη των συγκροτημάτων αυτών, ήταν φίλοι, μέλη σε φιλαρμονικές, ωδεία αλλά και αυτοδίδακτοι, ενώ το ρεπερτόριό τους περιελάμβανε κυρίως επιτυχίες εκείνης της εποχής, ξένα και ελληνικά τραγούδια και ελάχιστα δικά τους.
Στην Κοζάνη των ξεκλείδωτων μονοκατοικιών, της αλάνας, της παρέας, της γειτονιάς, των αυλών, του χωματόδρομου των τζουκ- μποξ, των πάρτυ, των δροσερών και όμορφων κοριτσιών, των ομοιόμορφα ντυμένων αγοριών. Την εποχή που σκαρφαλώναμε στα δέντρα για να μαζέψουμε ή να κλέψουμε λίγα τζέρτζιλα η γκόρτσα, την εποχή εκείνη της αθωότητας και της ανθρωπιάς δημιουργήθηκε το πρώτο μοντέρνο Κοζανίτικο συγκρότημα, οι STERNS!
Μια γουλιά βερμούτ ακόμα και φύγαμε!
Οι μετασεισμικές δονήσεις από τον μεγάλο μουσικό σεισμό των Beatles και των Rolling Stones του ’63 είχαν αντίκτυπο και στην Ελλάδα.
Τα σκαθάρια!
Οι Beatles ήταν ένα αγγλικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1960 στο Λίβερπουλ. Περιλάμβανε τον John Lennon, τον Paul McCartney, τον George Harrison και τον Ringo Starr. Σύντομα έγιναν γνωστοί ως η πιο εξέχουσα και επιδραστική πράξη της ροκ εποχής.
Κυλιόμενες πέτρες!
Οι Rolling Stones είναι ένα αγγλικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στο Λονδίνο το 1962. Η πρώτη σύνθεση ήταν οι Brian Jones (κιθάρα, φυσαρμόνικα), Ian Stewart (πιάνο), Mick Jagger (κεντρικά φωνητικά, harmonica), Keith Richards (κιθάρα), Bill Wyman (μπάσο) και Charlie Watts (ντραμς).
Και ξαφνικά, άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, δεκάδες μοντέρνα συγκροτήματα, σε πολλές πόλεις μεταξύ αυτών και στην Κοζάνη.
Το πρώτο συγκρότημα (ορχήστρα όπως λέγονταν τότε) οι STERNS ήταν πλέον γεγονός για την πόλη!
Μια παρέα φίλων που αγαπούσαν την μουσική και συμμετείχαν στην φιλαρμονική Πανδώρα, είναι τα μέλη του συγκροτήματος. Η ενασχόλησή τους με την μουσική έχει να κάνει κυρίως με την ανάγκη τους να ξεφύγουν από τα ασφυκτικά πλαίσια της εποχής εκείνης και την επιθυμία τους να εκφράσουν τις νεανικές τους ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους μέσα από τη μουσική.
Τους STERNS αποτελούσαν o Δημήτρης Στύλας στην ηλεκτρική κιθάρα και το τραγούδι, ο Νικόλαος Τσιαρτσιώνης στην ηλεκτρική κιθάρα και το τραγούδι, ο Παναγιώτης Καρδογιάννης (Πανούλης) στην ηλεκτρική κιθάρα και τα κορνέτα και ο Θωμάς Δούρβας (Θωμούλης) στα ντραμς.
Ο αρχηγός και εμπνευστής του μοντέρνου συγκροτήματος, των STERNS, Δημήτρης Στύλας αναπολεί και μας μιλά για εκείνη την εποχή και το συγκρότημα STERNS!
–Στο σπίτι μας, νοίκιαζε μια οικογένεια γερμανών που ο άνδρας δούλευε στην κατασκευή των εργοστασίων της ΔΕΗ, αυτή η οικογένεια αγόραζε το γερμανικό περιοδικό STERN (αστέρι) το οποίο υπάρχει ακόμη. Το είδα, μου άρεσε, και είπα πως έτσι θα πούμε το συγκρότημα μας, αστέρια –STERNS!
–Είχα γυρίσει από τα καράβια και στα ταξίδια που είχα πάει μπόρεσα να δω πολλά αγαπημένα συγκροτήματα . Ήταν η περίοδος των Beatles και των Rolling Stones. Είδα και πολλά μικρότερα, έτσι σκέφτηκα να κάνω και εγώ ένα συγκρότημα με φίλους όπως ο Τσιαρτσιώνης ο Νίκος, ο Πανούλης o Καρδογιάννης και ο γνωστός σε όλους Θωμούλης Δούρβας που ήταν και κάτοχος ντραμς. Ήταν πολύ δύσκολο για εκείνη την εποχή να διαθέτεις δικά σου ντραμς!
-Τα πρώτα μουσικά μας όργανα ήταν δυο ηλεκτρικές κιθάρες και ένας ενισχυτής με τρεις υποδοχές και ένα μεγάφωνο με έκο που τα είχαμε πάρει από το κατάστημα «Αφοί Ασημόπουλοι» με δόσεις, δίναμε θυμάμαι 200 δραχμές τον μήνα!
-Ο κόσμος έβγαινε τότε, κυρίως τα σαββατοκύριακα. Μέσα της δεκαετίας του ‘60. Φτηνά μαγαζιά. Χύμα κρασί, φαγητό κατσαρόλας.
–Παίζαμε στο οικογενειακό κέντρο «Καλή Θέα» ένα μαγαζί της πόλης που άφησε ιστορία. Παράλληλα παίζαμε και σε πάρτυ με απλές κιθάρες που τις είχαμε μετατρέψει σε ηλεκτρικές τοποθετώντας πάνω σε αυτές κάψες, ένα είδος μικρών μικροφώνων πάνω στην κιθάρα και παράλληλα κουβαλούσαμε και δυο μεγάλα ραδιόφωνα για να μπορούμε να ανεβάζουμε την ένταση και να ακούγονται οι κιθάρες μας που λειτουργoύσαν σαν ενισχυτές. Το να βρεις μεγάλους ενισχυτές με πάρα πολύ μεγάλα watt εκείνη την εποχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο και για να τα αγοράσεις ήθελες πάρα πολλά λεφτά. Ο ήχος που έβγαινε βέβαια ήταν άθλιος, αλλά εμείς ήμασταν ευτυχισμένοι.
-Ιστορίες, πλάκες και τραγελαφικά πράγματα συνέβησαν στην πορεία του συγκροτήματος αλλά εμάς δεν μας ένοιαζε. Αποτελούσαμε όμως ένα μοναδικό μουσικό φαινόμενο στην Κοζάνη. Δίναμε συναυλίες στον κινηματογράφο «ΟΛΥΜΠΙΟΝ» που είχαν τεράστια απήχηση στην νεολαία της πόλης. Κόβαμε πάνω από 1000 εισιτήρια!
–Είχαμε ρεπερτόριο μόνο 20 τραγούδια, μόλις τέλειωσαν αυτά και ο κόσμος ήθελε και άλλα δεν ξέραμε τι να κάνουμε! Ευτυχώς ήταν ο Πάνος που έπαιζε κορνέτα και έπαιζε τρία τέσσερα κομμάτια και έτσι δεν φαινόταν η απουσία τραγουδιών από το ρεπερτόριο μας!
–Θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό που έγινε πριν από την δεύτερη συναυλία μας πάλι στο «ΟΛΥΜΠΙΟΝ». Ο θείος του Νίκου Τσιαρτσιώνη πέθανε και ο Νίκος δεν μπορούσε να συμμετάσχει στη συναυλία. Ήταν όμως ήταν ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος και τραγουδούσε Ιταλικά και Αγγλικά τραγούδια ενώ σε μερικά τον βοηθούσα και εγώ. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε . Να παίξουμε οι τρεις μας; Δεν το θεωρούσαμε σωστό, έτσι αποφασίσαμε να πάρουμε άλλο ένα άτομο και μιλήσαμε στο τσάκα-τσάκα με τον Νίκο Καρδογιάννη ξάδελφο του Πάνου, συμμαθητή και φίλο μας. Συμμετείχε στην συναυλία μας, σαν τρίτη κιθάρα. Το μόνο που άκουγα ήταν στο πρώτο μέρος ήταν ένα χρατς χρουτς… Στο διάλειμμα έβγαλα τελείως το βύσμα από τον ενισχυτή και ησύχασα! Τα τραγούδια που έλεγε ο Νίκος τα είπα όλα εγώ με βλάχικη, ακαταλαβίστικη προφορά, κανένας όμως δεν κατάλαβε τίποτα!
–Τότε που παίζαμε στα οικογενειακά κέντρα της περιοχής υπήρχε ενός νόμος που έλεγε πως για να δικαιολογεί ο καταστηματάρχης το 20% που έβαζε επί πλέον στον λογαριασμό λόγο μουσικής έπρεπε στο πατάρι να παίζουν τέσσερις μουσικοί. Εμείς όμως ήμασταν μόνο τρεις γιατί τον Πάνο, τον κάλεσε η πατρίδα να υπηρετήσει. Για να είμαστε τέσσερις, αναγκαστήκαμε να πάρουμε έναν φίλο μαζί, τον Πέτρο Δεληβοριά, για να κρατά την τρίτη κιθάρα ενώ δεν ήξερε να παίζει τίποτα! Η ανταμοιβή γι’ αυτό που έκανε ήταν το πλούσιο φαγητό που μας έδιναν πριν και μετά το παίξιμο μας … όμως έτρωγε ίσα με 5 άτομα! Καμιά φορά είχαμε Guest star μαζί μας και τον φίλος μας τον Ματιάκη Σάκη!
Αυτό ήταν το πρώτο μοντέρνο συγκρότημα της Κοζάνης με την τεράστια απήχηση στην τότε νεολαία. Μια νεολαία που στα χέρια της έσφιγγε το περιοδικό ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΡΥΘΜΟΙ και διάβαζε ανελλιπώς χωρίς να χάσει κανένα τεύχος.
Μετά τους STERNS ακολούθησαν και αλλά συγκροτήματα που άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στην πόλη της Κοζάνης. Ένα από τα σπουδαιότερα είναι οι BAD BOYS !
Αναμείνατε για το αφιέρωμα!
