Δυο λόγια πριν την παραπομπή στη λίστα του IndieWire. Μια λίστα τόσο μεγάλη που να είναι δύσκολο να μην έχει συμπεριλάβει τις πράγματι καλύτερες στιγμές του animation για τον αιώνα που διανύουμε, μια λίστα επίσης (αναπόφευκτα) χαρακτηρισμένη από αρίθμηση που δεν μπορεί παρά να εγείρει ερωτήματα. Τέλος πάντων, παρακάμπτεται εύκολα αυτό, τουλάχιστον είναι το «Rango» ψηλά – κι ας έχει μια IW εισαγωγή να το συνοδεύει που χαρακτηρίζει «πολύ, πολύ ατυχές» ότι ο Τζόνι Ντεπ δίνει το φωνή του στον ήρωα.Τα δυο λόγια αφορούν το ακαδημαϊκά άτυχο animation. Που πολλοί ακόμα το θεωρούν είδος, αλλά δεν είναι, είναι κανονικότατο σινεμά που εμπεριέχει δυνητικά (και πρακτικά) όλα τα είδη. Που εδώ και καιρό αντιμετωπίζεται ως λίγο κατώτερο ακόμα και στην οσκαρική απονομή. Μόλις το 2001 εισήχθη η κατηγορία, για καιρό είχε μόλις τρεις υποψηφίους η κατηγορία και τώρα μόλις, σιγά-σιγά, αποκτά την μορφή που του αναλογεί. Η παραγωγή είναι τέτοια που ούτε η Ακαδημία μπορεί να κλείσει τα μάτια.
Στη λίστα του IndieWire θα δούμε προφανώς τους γίγαντες – δηλαδή την Disney, την Pixar και το Ghibli – αλλά και ένα πλήθος παραγωγών (όχι μόνο) από major στούντιο. Λείπουν κάποια που για κάποιους βγάζουν μάτι δια της απουσίας τους («Toy Story 4», «It’s Such a Beautiful Day» – αλλά έχει το «World of Tomorrow»), είναι μέσα κάποια που το IW ξέρει γιατί είναι – ή άλλα που βρίσκονται παράξενα χαμηλά, ο υπογράφων δηλώνει μια σχετική χαρά για τα Νο 10 και Νο 11 («Rango» και «Illusionist»), ενώ το Ghibli παίρνει περίπου αναπόφευκτα την πρωτιά με το «Spirited Away» – λίγοι θα διαφωνήσουν.
Η πλήρης λίστα, μετά σχολιασμένων αναφορών βρίσκεται εδώ.
