Η σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, Λένα Κιτσοπούλου, δημιουργεί μια μικρού μήκους ταινία για το πρόγραμμα Enter της Στέγης και προτείνει να αγαπήσουμε τα ένστικτά μας.
«Με το πρότζεκτ αυτό θέλω να μιλήσω για το δικαίωμα του ανθρώπου να αφήνει τον χρόνο να κυλάει χωρίς την έπαρση του να πράττει όλη την ώρα καλοσύνες και σπουδαία έργα. Η ζωή δεν είναι φόβος και πανικός, ούτε ένα μηνιάτικο που χωρίς αυτό πεθαίνεις. Η ζωή είναι αέρας που πρέπει να τον αφήνεις να σε πηγαίνει και όχι να τον υποτιμάς. Το πρότζεκτ αυτό προτείνει να αγαπήσουμε τα ένστικτά μας, να τα γιορτάσουμε, τουλάχιστον να μην τα καταπιέζουμε άλλο στον βωμό μιας δήθεν πολιτισμένης και ανελεύθερης ζωής.».
Η Λένα Κιτσοπούλου, δημιουργεί μια μικρού μήκους ταινία από την καθημερινότητα στον οικισμό Λάλκα της ορεινής Ναυπακτίας, σε υψόμετρο 1.400 μέτρων. Εκεί «όπου τα ένστικτα ανθρώπου και ζώου ζουν απελευθερωμένα και σε αρμονία με τη φύση τους». Η «ιεροτελεστία» του να καθαρίζει κανείς ψάρια. Το κυνήγι. Ο σκύλος που τρώει το θήραμα. Ο άνθρωπος ως θηρευτής. Ο χρόνος που κυλά διαφορετικά. Η επιστροφή των «απλώς πραγμάτων». Η επιστροφή στην φύση μας και στη βία που εμπεριέχει, με την οποία οφείλουμε να είμαστε συμφιλιωμένοι. «Στον οικισμό Λάλκα, συνειδητοποιώ πόσο πολύ έχει αδρανήσει η δύναμη του ανθρώπου για την επιβίωση μέσα στο παγκόσμιο, φασιστικό οικονομικό σύστημα, το οποίο ονομάζεται καπιταλισμός και στο οποίο όλοι μας έχουμε υποδουλωθεί, νομίζοντας ότι η ποιότητα της ζωής μας προοδεύει μαζί με την επιστήμη και την τεχνολογία, ενώ πεθαίνουμε πλέον, όχι από τον Covid-19, αλλά από καρκίνους, εγκεφαλικά, αυτοάνοσα, καταθλίψεις και πίεση» λέει η Κιτσοπούλου.
«Η επίθεση και ο σκοτωμός, όταν θες να φας, δεν είναι κακιά, είναι μια βία της φύσης με την οποία οφείλουμε να είμαστε συμφιλιωμένοι. Κάποιος που επιλέγει να φάει το καλύτερο κρέας για τον οργανισμό του σίγουρα δεν είναι χειρότερος από τον οικολόγο που έχει ένα σκυλί στο μπαλκόνι του στην Αθήνα. Το πρότζεκτ αυτό προτείνει να αγαπήσουμε τα ένστικτά μας, να τα γιορτάσουμε, τουλάχιστον να μην τα καταπιέζουμε άλλο στον βωμό μιας δήθεν πολιτισμένης και ανελεύθερης ζωής. Ο Covid-19 είναι για μένα μια ευκαιρία να συνεχίσω κουβαλώντας πάνω μου μια πολύ σημαντική εμπειρία, η οποία με κάνει πλέον να θέλω να αλλάξω το πριν μου και όχι να θέλω αγωνιωδώς να επιστρέψω σε αυτό». Το φιλμ μικρού μήκους «Λάλκα», γυρίστηκε στο πλαίσιο του διεθνούς πρότζεκτ Enter της Στέγης όπου καλλιτέχνες απ΄όλο τον κόσμο κλήθηκαν να δημιουργήσουν ένα έργο, με ότι και όσα μέσα είχαν και απ όπου βρίσκονταν, στον καιρό της καραντίνας, μέσα σε 120 ώρες.
Καλλιτέχνης: Λένα Κιτσοπούλου Τίτλος του έργου: LALKA [Λάλκα] Έτος: 2020 Μέσο: Video Διάρκεια: 13΄21΄΄ Εμφανίζονται: Λένα Κιτσοπούλου, ο Ινδιάνος Μουσική/τραγούδια: This is the time” των Coyote’s Arrow, “Save me” του Νίκου Κυπουργού, από την παράσταση «Πυρετός». Το μοντάζ και η επεξεργασία του βίντεο πραγματοποιήθηκαν από την MLL Productions (Λένα Κιτσοπούλου & Μαριλένα Μόσχου).
[Πηγή: www.doctv.gr]
