Η λίστα του Economist.
Οι τελευταίοι 12 μήνες ήταν αρκετά παραγωγικοί στην κινηματογραφική βιομηχανία, προσφέροντάς μας εξαιρετικές ταινίες που μας συγκλόνισαν άλλες με την φόρμα, άλλες με την πρωτοτυπία και άλλες με τις ιστορίες τους.
Κοιτώντας πίσω την χρονιά που μας αφήνει, ο Economist ξεχωρίζει τις εξής ταινίες:
Aftersun
Στο ντεμπούτο της Charlotte Wells, ένα 11χρονο κορίτσι από τη Σκωτία (Frankie Corio) και ο 31χρονος πατέρας της (Paul Mescal) πηγαίνουν διακοπές σε ένα άθλιο θέρετρο στην Τουρκία, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η Wells δημιουργεί μια ανήσυχη ατμόσφαιρα και μια δυσοίωνη αίσθηση ότι αυτές θα είναι οι τελευταίες διακοπές που θα κάνουν μαζί.
Tα πνεύματα του Ινίσεριν (The Banshees of Inisherin)
Ο Martin McDonagh μετά την ταινία «Οι Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι», σκηνοθετεί μια μαύρη κωμωδία για δύο παλιούς φίλους (Colin Farrell και Brendan Gleeson) σε ένα αγροτικό νησί της Ιρλανδίας το 1923. Η φιλία τους διακόπτεται ξαφνικά όταν ένας από τους δύο ανακοινώνει στον άλλο ότι θα κόψει τα δάχτυλά του αν του ξαναμιλήσει ποτέ. Ένας εξαίσιος συλλογισμός για την καλοσύνη, τη θνητότητα, την αξία της τέχνης, το παράλογο της βίας και το γελοίο πείσμα των απανταχού αντρών.
Τα Πάντα Ολα (Everything Everywhere All at Once)
Μπορείτε να φανταστείτε τι θα είχε συμβεί αν το «The Matrix» είχε σκηνοθετηθεί από τον Michel Gondry, τον σκηνοθέτη του «Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού»; Αν μπορείτε, τότε έχετε μια αίσθηση αυτής της φιλόδοξης, απρόβλεπτης κωμωδίας δράσης και επιστημονικής φαντασίας.
Η Michelle Yeoh και ο Ke Huy Quan πρωταγωνιστούν ως δύο ταπεινοί ιδιοκτήτες καταστήματος με πλυντήρια αυτοεξυπηρέτησης που πρέπει να σώσουν τον κόσμο και τα πολλαπλά παράλληλα σύμπαντά του από το κακό. Όπως το καλύτερο φετινό blockbuster της Marvel, το «Doctor Strange in the Multiverse of Madness», η ταινία πηδάει ανάμεσα σε πολλές διαφορετικές πραγματικότητες. Αν και έχει σαφώς μικρότερο προϋπολογισμό από την ταινία της Marvel, έχει αρκετές ωραίες ιδέες και συναισθήματα για να αντισταθμίσει τη ζυγαριά.
Το Γεγονός (Happening)
Βασισμένη στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της Annie Ernaux, η ταινία, με πρωταγωνίστρια την Anamaria Vartolomei, ακολουθεί τη ζωή μιας φοιτήτριας που μένει έγκυος σε ένα one night stand το 1963. Προσπαθεί να κάνει άμβλωση, παρόλο που η διαδικασία ήταν παράνομη στη Γαλλία εκείνη την εποχή, αλλά σύντομα διαπιστώνει ότι λίγοι θα τη βοηθήσουν – και αρκετοί θα σταθούν εμπόδιο στο δρόμο της. Η Audrey Diwan σκηνοθετεί την ταινία της με άψογη δράση και τέλειο ρυθμό με το στυλ ενός σύγχρονου indie δράματος, χωρίς τα συνηθισμένα σημαίνοντα της δεκαετίας του 1960, οπότε θα μπορούσε κανείς εύκολα να υποθέσει ότι διαδραματίζεται στις μέρες μας.
Hit the Road
Η ιρανική ταινία του Panah Panahi ξεκινά ως μια ανάλαφρη, χιουμοριστική ταινία δρόμου για μια οικογένεια που διαπληκτίζεται στοργικά. Αργότερα όμως γίνεται ξεκάθαρο ότι ένα από τα αγόρια στο αυτοκίνητο μεταφέρεται λαθραία από τη χώρα με μεγάλα έξοδα και μεγαλύτερο κίνδυνο, και ότι οι άλλοι μπορεί να μην τον ξαναδούν ποτέ. Η ταινία εξελίσσεται σε έναν ελεγειακό, όμορφα γραφικό και μαγικά σουρεαλιστικό μύθο – χωρίς να χάσει καθόλου την αρχική του ελαφρότητα και χιούμορ.
Moonage Daydream
Υπήρξαν αμέτρητα ντοκιμαντέρ για τους μεγάλους σούπερ σταρ, αλλά κανένα δεν μοιάζει με την διάρκειας 140 λεπτών ταινία του Brett Morgen για τον David Bowie, ο οποίος αγνοεί πολλά από τα άλμπουμ, τις ταινίες και τους βασικούς συνεργάτες του και αντιθέτως καταγράφει τη φιλοσοφική και συναισθηματική του εξέλιξη. Υπνωτικό και ψυχεδελικό, το «Moonage Daydream» υποδηλώνει ότι ο Bowie μπορεί κάλλιστα να ήταν ένας χρονοταξιδιώτης, ένας εξωγήινος ή ένας ημίθεος, αλλά σίγουρα ήταν ένας έξυπνος, πολύ ευδιάθετος τύπος που στοχαζόταν.
Πινόκιο
Φέτος κυκλοφόρησαν δύο μεγάλες ταινίες του Πινόκιο. Το live-action remake της Disney για το κλασικό καρτούν ήταν αδύναμο, αλλά η συγκλονιστική εκδοχή του Guillermo del Toro ήταν μια αποκάλυψη. Τοποθετεί την ιστορία στη φασιστική Ιταλία (ολοκληρώνεται με την εμφάνιση του Μουσολίνι) και τη γεμίζει με τόσο θάνατο και σκοτάδι όσο και οι προηγούμενες ταινίες του, «Στη ράχη του διαβόλου» και «Ο λαβύρινθος του Πάνα». Παράλληλα, είναι επίσης απίστευτα απολαυστική.
RRR
Σκηνοθετημένη από τον S.S. Rajamouli, η ταινία απέδειξε στο κοινό σε όλο τον κόσμο ότι οι ινδικές ταινίες θα μπορούσαν να είναι τόσο γεμάτες δράση, διασκεδαστικές και πλήρεις όσο οποιαδήποτε παραγωγή του Χόλιγουντ. Τοποθετημένο στο Δελχί και τη Βρετανική Ινδία, τη δεκαετία του 1920, το «RRR» είναι η ιστορία δύο Ινδών επαναστατών που θα συνάψουν δυνατή φιλία χωρίς να γνωρίζουν ότι έχουν αντικρουόμενες επιθυμίες.Ο χορός και οι σεκάνς μάχης είναι ένδοξα γελοίες, αλλά υπάρχει μια περίπλοκη, σοβαρή ιστορία θυσιών και απελευθέρωσης κάπου στο ενδιάμεσο.
Top Gun: Maverick
Λίγοι προέβλεψαν ότι μια εκ των μεγαλύτερων επιτυχιών και πιο αξιέπαινων ταινιών του 2022 θα ήταν το σίκουελ του «Top Gun». Και όμως το «Top Gun: Maverick» αποδείχθηκε ότι ήταν προσεκτικά σχεδιασμένο και συναρμολογημένο. Συναρπαστικό αλλά μεγαγχολικό, τιμά την πρώτη ταινία βελτιώνοντάς την με κάθε τρόπο.
Το τρίγωνο της θλίψης (Triangle of Sadness)
Η δεύτερη στη σειρά ταινία του Ruben Ostlund που κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, είναι μια σατιρική επίθεση στους πλούσιους και προνομιούχους, από τους influencers των social media μέχρι τους εμπόρους όπλων. Το πρώτο του μισό διαδραματίζεται σε ένα πολυτελές κρουαζιερόπλοιο, όπου οι υπερπλούσιοι επισκέπτες ελέγχουν το προσωπικό. Στο δεύτερο μισό, και μετά από ένα ναυάγιο, η δράση της ταινίας τοποθετείται σε ένα έρημο νησί όπου τα χρήματα δεν έχουν πια σημασία.
Πάντα στο Κόκκινο (Turning Red)
Πρωτοποριακό από κάθε άποψη το καρτούν της Pixar για ένα 13χρονο κορίτσι (με τη φωνή της Rosalie Chiang) που μετατρέπεται σε ένα τεράστιο κόκκινο πάντα κάθε φορά που στεναχωριέται. Έχει μια nerd ηρωίδα, είναι ειλικρινής σχετικά με την εφηβεία και την έμμηνο ρύση και η αφηγηματική του εστίαση δεν είναι σε ευγενείς ήρωες και άθλιους κακούς, αλλά στην τριβή μεταξύ στοργικών γονιών και παιδιών. Πέρα από όλα αυτά, είναι μια από τις πιο δυναμικές και καθαρά διασκεδαστικές ταινίες που έχει δημιουργήσει ποτέ η Pixar.
