The Killing of a Sacred Deer (2017)
| | Drama, Horror, Mystery |8,2/10
Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Colin Farrell ως ένας επιτυχημένος χειρούργος που επιχειρεί να φέρει έναν έφηβο μέσα στην οικογένειά του και να τον κάνει μέλος της. Η απειλητική συμπεριφορά όμως του αγοριού που γίνεται σταδιακά όλο και πιο επικίνδυνη, τον αναγκάζει να προχωρήσει σε μια αδιανόητη θυσία. Η Nicole Kidman υποδύεται τη σύζυγο του Farrell. Το νεαρό αγόρι υποδύεται ο Barry Keoghan (Norfolk, Dunkirk), ενώ παίζουν επίσης οι Raffey Cassidy, Sunny Suljic, Bill Camp και η Alicia Silverstone.
Το σενάριο ανήκει για άλλη μια φορά στο δίδυμο Γιώργος Λάνθιμος-Ευθύμης Φιλίππου που ξεκινούν από αρχαία ελληνική τραγωδία και φθάνουν μέχρι τον δικό τους ‘Κυνόδοντα’, συνεχίζοντας να εξερευνούν ασφυκτικές οικογενειακές δυναμικές σήψης και ενοχής.
Και φυσικά με τι γίνονται όλα αυτά ένα ακόμα τσικ πιο ανατριχιαστικά; Σωστά, με την a capella εκτέλεση κάποιου κεφάτου ποπ τραγουδιού. Ιδού λοιπόν το πρώτο τρέιλερ της ταινίας, υπό τους ήχους του ‘Burn’ της Ellie Goulding.
Κριτικές:
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Flix.gr, το οποίο καλύπτει το μεγάλο κινηματογραφικό γεγονός στην Κρουαζέτ, «Από τους 2.300 δημοσιογράφους που το παρακολούθησαν, γύρω στα 15 άτομα, είτε ως trolls, είτε επειδή δεν τους άρεσε η ταινία και θέλησαν να εκφραστούν έτσι, αποδοκίμασαν το φιλμ με το «μπου» τους (…) Πάντα θα υπάρχουν οι λίγοι που αντιδρούν με τον δικό τους τρόπο, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν εκφράζει τη συνολική αντίδραση στην προβολή της ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, για την οποία, άλλωστε, γράφτηκαν από εκθειαστικές, μέχρι μέτριες κριτικές».
Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης γράφει με τη σειρά του στο Βήμα: «Γιουχαρίστηκε λέει ο Γιώργος Λάνθιμος στην πρωινή προβολή του «Φόνου του ιερού ελαφιού» στο φεστιβάλ των Καννών. Αλήθεια είναι, μέσα ήμουν (…) Ε και; Τι σημαίνει γιούχα; Στην ουσία, απολύτως τίποτε! Είναι μέσα στο παιχνίδι του φεστιβάλ των Καννών. Σε κάποιους δεν αρέσει μια ταινία και εκφράζονται με τον πιο χυδαίο τρόπο διότι γνωρίζουν ότι επειδή βρίσκονται στις Κάννες, η γιούχα τους θα γίνει θέμα. Και γίνεται».
Σε σχετικό ρεπορτάζ του, το Entertainment Weekly αναφέρει πως οι κριτικοί είχαν μόνο καλά λόγια να πουν για την νέα ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη, ενώ ορισμένοι τη χαρακτήρισαν και ως την «πιο προσβάσιμη» ταινία του μέχρι σήμερα, αλλά και ως την «πιο τρομακτική ταινία που έχει γυρίσει στη ζωή του».
«Ο Λάνθιμος μας καθοδηγεί με υπέρτατο έλεγχο προς μια βουβή κορύφωση, αφήνοντας μια μοχθηρία να πλανάται ακόμη και μετά τους τίτλους τέλους. Ο Έλληνας σκηνοθέτης συνεχίζει να εδραιώνει τη θέση του ανάμεσα στους πιο ενδιαφέροντες σύγχρονους κινηματογραφιστές, ανεβάζοντας τις προσδοκίες για την επόμενη ταινία του στην αγγλική γλώσσα», γράφει ο David Rooney του THR
Ο Peter Bradshaw του βρετανικού Guardian, έγραψε για την ταινία: «Η ταινία τρόμου των ταμπού του Γιώργου Λάνθιμου κινείται με μια υπνοβατική βεβαιότητα στο ξεχωριστό φάσμα του παράδοξου. Πρόκειται για μια γοητευτική, ενοχλητική, διασκεδαστική μετατόπιση προς κάτι που θα μπορούσε να φαίνεται σαν ένα συμβατικό θρίλερ από τη δεκαετία του ’70 ή του ’80 ή και ακόμα ένα ψυχολογικό θρίλερ του στυλ της “Μοιραίας Σχέσης”. Διαθέτει ένα έντονο ορχηστρικό θέμα, εφιαλτικές γωνίες λήψης τύπου fish-eye και ανθρώπους να περπατούν κατά μήκος διαδρόμων με τέτοιο τρόπο που κάνει την κίνηση προς τα εμπρός να μοιάζει με πτώση σε αργή κίνηση»
Ο Peter Debruge γράφει για λογαριασμό του έγκριτου Variety: «Στο χώρο των αλληγοριών ακραίας δυσφορίας, η συγκεκριμένη είναι αριστοτεχνικά ενορχηστρωμένη. Και αν αναγνωριστεί ως η τραγωδία που είναι (αν, δηλαδή, απογυμνωθεί από τις συγκινήσεις της και θεωρηθεί ένα αξιολύπητο τετελεσμένο γεγονός), τότε μπορούμε να τραβήξουμε μια απευθείας γραμμή ανάμεσα στην ταινία -το πιο πρόσφατο και άμεσο παράδειγμα του λεγόμενου “Ελληνικού Weird Wave”- και την πολύ παλαιότερη δραματική παράδοση της Ελλάδας, όπου χαρακτήρες όπως ο Αγαμέμνων και η Μήδεια έρχονταν αντιμέτωποι με αποφάσεις που ήταν εξίσου δύσκολο να αντέξουν».
Ο Steve Pond του The Wrap σχολιάζει: «…υπερθερμαίνεται και γίνεται υστερικό και πολύ, πολύ σκοτεινό, καθιστώντας αδύνατο το να συνεχίσεις να γελάς με τα παράλογα στοιχεία του και δύσκολο να απομακρυνθείς από την αυξανόμενη φρίκη. Αυτό ίσως την κάνει την πιο συμβατική ταινία του Λάνθιμου, κατά κάποιο τρόπο. Αντί να δημιουργήσει ένα εναλλακτικό τρελό σύμπαν, όπως έκανε στον Κυνόδοντα, τις Άλπεις και τον Αστακό, αυτός και ο επί χρόνια συνεργάτης του Ευθύμης Φιλίππου, θέτουν αυτή την ιστορία στον κόσμο μας. Έβαλαν τη χαρακτηριστική ανατροπή τους σε ένα είδος ιστορίας που θα μπορούσαν να είχαν πει οι πιο άμεσοι σκηνοθέτες, οι οποίοι θα δημιουργούσαν ένα ακόμη θρίλερ αγωνίας με υπερφυσικά στοιχεία. Ο Λάνθιμος, φυσικά, δεν παραδίδει “ένα ακόμα” οτιδήποτε. Το “The Killing of a Sacred Deer» είναι ενοχλητικό και παγωμένο και προκάλεσε διάσπαρτα γιουχαΐσματα στο τέλος της προβολής επειδή φυσικά και θα τα προκαλούσε. Ο Λάνθιμος δεν είναι για όλα τα γούστα και το “The Killing of a Sacred Deer” δεν κάνει παραχωρήσεις στη γεύση του».
Κοινό και κριτικοί συμφωνούν, επίσης, στο ότι η Nicole Kidman, η οποία συμμετέχει με τέσσερις ταινίες στις φετινές Κάννες, παραδίδει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της, δίπλα σε έναν εξίσου συγκλονιστικό Colin Farrell, του οποίου η σχέση με τον Λάνθιμο αρχίζει να πλησιάζει αυτή του Scorsese με τον DiCaprio.
