Οι μαθητές και οι μαθήτριες του
Ομίλου Σχολικής Βιβλιοθήκης του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης
προτείνουν ενδιαφέροντα βιβλία.
Τζέιν Όστεν, Περηφάνια και προκατάληψη
Οι αδερφές Μπένετ, Τζέιν, Λίζι, Μαίρη, Κίτι και Λίντια έχουν επίγνωση της άσχημης οικονομικής κατάστασης της οικογένειάς τους: ζουν σε ένα σπίτι, το οποίο μετά τον θάνατο του πατέρα τους δεν θα τους ανήκει, καθώς και λόγω του φύλου τους η μόνη τους διέξοδος για οικονομική ανεξαρτησία είναι ο γάμος. Γι’ αυτόν τον λόγο, μοναδική επιθυμία της μητέρας τους είναι να τις εξασφαλίσει έναν πλούσιο σύζυγο. Όταν λοιπόν στην περιοχή τους φτάνει ένας εύπορος εργένης, ο κύριος Μπίνγκλεϊ και ο καλός του φίλος, ο κύριος Ντάρσι, καταστρώνονται σχέδια για μελλοντικούς δεσμούς. Έτσι, δεν αργούν να εμφανιστούν συναισθήματα μεταξύ της Τζέιν και του κύριου Μπίνγκλεϊ. Από την άλλη, η Λίζι, ασυμβίβαστη με τα κοινωνικά πρότυπα της εποχής, αντιπαθεί την περηφάνια και την υπεροψία του κύριου Ντάρσι. Η ίδια ορκίζεται ότι θα τον μισεί για πάντα, όμως για πόσο είναι το πάντα;
Για πολλούς, όπως και για εμένα, το έργο θεωρείται ένα αριστούργημα του ρομαντικού είδους, το οποίο έχει φανερά επηρεάσει γενιές συγγραφέων. Είναι γεμάτο με όμορφες περιγραφές, ζωντανούς διαλόγους και καλογραμμένους χαρακτήρες. Η συγγραφέας, τόσο μπροστά από την εποχή της, θίγει ζητήματα κοινωνικής τάξης, ανθρώπινης συμπεριφοράς, σεξισμού και οικογενειακών θεσμών, τα οποία ήταν και συνεχίζουν να είναι σήμερα επίκαιρα.
Τέλος, παραθέτω τα αυτούσια λόγια της Τζέιν Όστεν: «Αν ένα βιβλίο είναι καλά γραμμένο, το βρίσκω πάντα πολύ σύντομο», τα οποία εξηγούν ακριβώς τα συναισθήματά μου για αυτό το βιβλίο.
Κασσάνδρα Αφούρα, Β1
Paulo Coelho, Ο Αλχημιστής
Ο Αλχημιστής. Από τον τίτλο και μόνο παρασύρεται κανείς στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα και στις προσπάθειες των πρώτων «χημικών», των αλχημιστών, να μετατρέπουν μέταλλα σε χρυσό και να αποκτούν αθανασία μέσω τις πολυπόθητης «φιλοσοφικής λίθου». Στο μυθιστόρημα του Paulo Coelho, πρωταγωνιστής είναι ο νεαρός Σαντιάγκο, ένας φτωχός Ισπανός βοσκός. Ο ποιμένας συναντά στα όνειρά του την ίδια σκηνή με τον ίδιο και έναν θησαυρό. Αφού δέχεται συμβουλές από «σοφότερα» άτομα, αποφασίζει να «θυσιάσει» τη βολή του και να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Στη διαδρομή θα συναντήσει εμπόδια που θα αναστείλουν την επίτευξη του στόχου αλλά και ανθρώπους που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση της προσωπικής του κοσμοθεωρίας. Στην τελευταία του στάση θα γνωρίσει δύο πρόσωπα που θα καθορίσουν τη ζωή του: έναν μαθητευόμενο αλχημιστή και μια κοπέλα. Ύστερα από τις δοκιμασίες που υποβάλλεται, ο ήρωας θα καταφέρει να φτάσει στον προορισμό του, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσει πως πρέπει να γυρίσει πίσω…
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα θεωρώ πως προσφέρει πλήθος αξιών και διδαγμάτων στο αναγνωστικό κοινό, τα οποία ανταποκρίνονται στη ζωή του καθενός. Η ανάδειξη της αξίας του κάθε φαινομενικά ασήμαντου τόπου ή υπάρχοντος, της προσπάθειας και της θέλησης είναι ελάχιστα από τα ιδανικά που πρεσβεύει το βιβλίο. Οι αναγνώστες ταυτίζονται πολλάκις με τον ήρωα Σαντιάγκο –ανεξαρτήτως του χάσματος μεταξύ των εποχών– και βιώνουν έτσι δύσκολες καταστάσεις έντονης προσπάθειας αλλά και την ευχαρίστηση ύστερα από κάθε επιτυχία. Τέλος, εξίσου ορθή κατ’ εμέ είναι και η κεντρική ιδέα του βιβλίου: «το σύμπαν συνωμοτεί για να μας βοηθήσει, όταν προσπαθούμε να ζήσουμε το προσωπικό μας όνειρο».
Κατερίνα Μήλιου, Α5
