New year, new me και όλα τα συναφή! Διότι πως μπαίνουμε στη νέα χρονιά χωρίς νέους στόχους; Δεν γίνεται! Αυτά σκεφτόμουν και είπα να το αλλάξω το τροπάρι. Σκέφτηκα πως, τουλάχιστον το πρώτο άρθρο της χρονιάς θα έπρεπε να είναι κάπως διαφορετικό… Και έτσι μου ήρθε η ιδέα: γιατί να μην κάνω μια λίστα με τα “book resolutions” μου;
Voilà! 5 από τα βιβλία που θέλω να διαβάσω μέσα στο 2019 μαζί με τους λόγους για τους οποίους τα διάλεξα. Ακολουθήστε με…
Ματωμένη Τζαζ – Bernice McFadde (Εκδόσεις Κλειδάριθμος)
Ο λόγος: Πέρα από τα βιβλία αγαπώ και την τζαζ
Περίληψη:
Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία του Χάρολντ Άιζακ ΜακΦάντεν, κιθαρίστα της τζαζ και παππού της συγγραφέως
Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, δύο Αμερικανοί μουσικοί της τζαζ συλλαμβάνονται από τους Ναζί στο Παρίσι…
Όταν ο Χάρλαν Έλιοτ και ο καλύτερός του φίλος, ο τρομπετίστας Λίζαρντ Ρόμπινς, προσκαλούνται να παίξουν σ’ ένα δημοφιλές καμπαρέ στην παριζιάνικη γειτονιά της Μονμάρτης –το «Χάρλεμ του Παρισιού»– αρπάζουν την ευκαιρία από τα μαλλιά. Όμως σύντομα η Πόλη του Φωτός καταλαμβάνεται από τους Ναζί και ο Χάρλαν με τον Λίζαρντ καταλήγουν στο Μπούχενβαλντ, το περιβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Βαϊμάρης. Αυτό που θα ακολουθήσει είναι μια επική ιστορία επιβίωσης, φτιαγμένη από νότες της τζαζ…
Ξαναγράφω τη ζωή μου από την αρχή – Πασχάλης Λαμπαρδής (Εκδόσεις Πατάκη)
Ο λόγος: Αγαπώ τη γραφή και την προσωπικότητα του Πασχάλη
Περίληψη:
Όποιος απομακρύνεται από τον πόνο απομακρύνεται και από τη χαρά.
Ένα μυθιστόρημα για τα πάθη και τις δοκιμασίες ως μια διαδρομή αυτογνωσίας, που οδηγεί τους ανθρώπους να βρουν το βαθύτερο νόημα της ζωής, για να πάψουν να επαναλαμβάνουν μοιρολατρικά το ίδιο θλιβερό σενάριο – και να ξαναγράψουν τη ζωή τους απ’ την αρχή.
Ο Παύλος και η Αρετή, εν αγνοία τους, σαν ήρωες αρχαίας τραγωδίας, επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, που οδηγούν στην ίδια πάντοτε -προδιαγεγραμμένη- κατάληξη: να μένουν μόνοι, αν και λαχταρούν να βρουν το άλλο τους μισό. Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχουν ιδανικοί σύντροφοι παρά ιδανικές σχέσεις, αγνοούν ότι οι σχέσεις είναι τέχνη και μαθαίνεται. Χρειάζεται να φτάσουν στα άκρα, να αναμετρηθούν με την οδύνη και τον εχθρό που φωλιάζει μέσα τους, για να συνειδητοποιήσουν εν τέλει την αλήθεια.
Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη σύγχρονη πραγματικότητα, με δοκιμασίες και περιπετειώδεις αναζητήσεις σε Δύση και Ανατολή, με φόντο τα κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα της εποχής και τον εφιάλτη της τρομοκρατίας.
Όλα στη ζωή είναι θέμα ερμηνείας, και η ομορφιά και η ασχήμια. Σ’ εμάς ανήκουν οι αποχρώσεις των σκέψεών μας. Εμείς ντύνουμε τον κόσμο ανάλογα με την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Κι όταν δεν υπάρχει αγάπη, τότε ισχύει ο νόμος του δυνατού, που μπορεί να επιβληθεί και διά της βίας. Με θυμό, οργή, μίσος και αλλεπάλληλες συγκρούσεις, λεκτικές και σωματικές, που καταστρέφουν ολότελα τις σχέσεις.
Όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει και βία.
21 Μαθήματα για τον 21ο αιώνα – Yuval Noah Harari (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια)
Ο λόγος: Έχω ακούσει τόσα πολλά για τα βιβλία του Harari που πραγματικά μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον
Περίληψη:
Πώς τα κομπιούτερ και τα ρομπότ αλλάζουν το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης; Πώς αντιμετωπίζεται η επιδημία των fake news; Έχουν ακόμη σημασία τα έθνη και οι θρησκείες; Τι θα πρεπε να μαθαίνουμε στα παιδιά μας; Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται πιο γρήγορα από την αντίληψή μας γι αυτήν, το χάκιν γίνεται μια πολεμική τακτική και ο κόσμος φαίνεται πιο πολωμένος από ποτέ, καλούμαστε να πλοηγήσουμε τη ζωή μας στα αχαρτογράφητα νερά του μέλλοντος, εν μέσω συνεχών και αποπροσανατολιστικών αλλαγών. Ο Χαράρι ανταποκρίνεται στην πρόκληση. Στα είκοσι ένα εύληπτα κεφάλαια αυτού του βιβλίου προβάλλει τα κρίσιμα ερωτήματα που χρειάζεται να θέσουμε στον εαυτό μας προκειμένου να επιβιώσουμε σ’ έναν κόσμο πολύ διαφορετικό απ’ αυτόν που χούμε τώρα. Αξιοποιώντας ιδέες που εισήγαγε στα προηγούμενα έργα του, ξεδιαλύνει τα πιο περίπλοκα πολιτικά, τεχνολογικά, κοινωνικά και υπαρξιακά ζητήματα: Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε κάποια ελευθερία επιλογής όταν μας παρακολουθούν τα Μεγάλα Δεδομένα; Τι μορφή θα έχει το αυριανό εργατικό δυναμικό; Πώς αντιμετωπίζεται η απειλή της τρομοκρατίας; Γιατί η φιλελεύθερη δημοκρατία βρίσκεται σε κρίση; Η μοναδική ικανότητα του Χαράρι να δείχνει από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε έχει αιχμαλωτίσει τη φαντασία εκατομμυρίων αναγνωστών. Εδώ μας προσκαλεί να επανεξετάσουμε τις αξίες που πιστεύουμε, το νόημα της ζωής και την προσωπική μας τοποθέτηση σ’ έναν κόσμο γεμάτο θόρυβο και αβεβαιότητα. Γιατί όταν κατακλύζεται κανείς από άσχετες πληροφορίες, η διαύγεια είναι δύναμη.
Μπαρόκ – Αμάντα Μιχαλοπούλου (Εκδόσεις Καστανιώτης)
Ο λόγος: Έπεσε στα χέρια μου κάποια στιγμή, διάβασα μερικές σελίδες και μου φάνηκε ενδιαφέρουσα περίπτωση
Περίληψη:
Ποια είναι η καλύτερη κρυψώνα για χρήματα; Τι σημαίνει «kell pisilni» στα ουγγαρέζικα; Τι θα συμβεί αν ξανασυναντήσεις τον πρώτο σου έρωτα ή το φάντασμα του αγαπημένου σου ξάδερφου; Γιατί χαμογελάει η αυτοκράτειρα Θεοδώρα; Αν ένας γεωργός χρωστάει στην Αγροτική Τράπεζα 1.800 δραχμές και πληρώσει τα δύο πέμπτα του χρέους του, πόσα χρήματα χρωστάει ακόμα; Τελικά, μπορείς να ζήσεις σύμφωνα με τους κανόνες του μπαρόκ;
«Μπαρόκ σημαίνει να ζεις αποφασιστικά, να ζεις δραματικά, να τεντώνεσαι στα ξέστρωτα σεντόνια. Μπαρόκ σημαίνει να γίνεις ο Δαβίδ του Μπερνίνι τη στιγμή που ρίχνει την πέτρα. Μπαρόκ σημαίνει να τραγουδάς μόνος σου πάνω στο ηλίθιο basso continuo. Τραγούδα, λοιπόν. Τώρα.»
Το νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου είναι ένα αναπάντεχο μυθιστόρημα «ανηλικίωσης», μια περιπετειώδης αναζήτηση του εαυτού και των αντανακλάσεών του. Η ηρωίδα της μικραίνει αντί να μεγαλώνει, και μαζί της στενεύει ο τόπος. Η Ελλάδα ονειρεύεται την Ευρώπη, οι συνταγματάρχες επιστρέφουν, και το κορίτσι μπουσουλάει σ’ ένα κτήμα που δεν δόθηκε ακόμα για αντιπαροχή. Τι θα γίνει μετά; Κι αν το σασπένς δεν βρίσκεται στο τέλος, αλλά στην αρχή των πραγμάτων;
Περί έρωτος – Stendhal (Εκδόσεις Πατάκη)
Ο λόγος: Το έχω στην βιβλιοθήκη μου τουλάχιστον δύο χρόνια και νομίζω πως ήρθε η ώρα του.
Περίληψη:
Το 1818 ο Σταντάλ βγαίνει μόλις από μια βαθιά προσωπική κρίση, συνέπεια του τέλους της στρατιωτικής σταδιοδρομίας του μετά την πτώση του Ναπολέοντα, το 1814. Μέσω ενός κοινού γνωστού γνωρίζει τη Ματίλντε Ντεμπόβσκι, μια γυναίκα είκοσι οκτώ ετών, χωρισμένη με δύο παιδιά, όχι μόνον ωραία αλλά και εξαιρετικά υπερήφανη, που ζει αποτρα-βηγμένη στο σπίτι της στο Μιλάνο. Ωστόσο, ο έρωτας που αισθάνθηκε από την πρώτη στιγμή γι’ αυτήν ο Σταντάλ κάθε άλλο παρά ασυγκίνητη την αφήνει. Πιστεύει ότι εκείνος ο παχύς και διόλου όμορφος Γάλλος διαφέρει από τους επηρμένους Μιλανέζους που την πολιορκούν με ανούσια κομπλιμέντα. Του εκδηλώνει, λοιπόν, μια συγκρατημένη εύνοια. Όμως ο Σταντάλ, παρασυρμένος από το πάθος του, επιδεικνύει μια αδέξια και ασυνάρτητη συμπεριφορά, ώστε η Μετίλντ (έτσι την αποκαλεί ο συγγραφέας), καχύποπτη πια, αποσύρει ξαφνικά την εύνοια της και γίνεται παγερή και απόμακρη. Η απόρριψη αυτή στρέφει τον απελπισμένο Σταντάλ προς έναν άλλο δρόμο: τη μυθοπλασία. Στις 29 Δεκεμβρίου 1819 συλλαμβάνει ξαφνικά μια “μεγαλοφυή” ιδέα: θα πνίξει το προσωπικό μέσα στο απρόσωπο και θα μιλήσει για το άτυχο πάθος του μέσα από γενικές σκέψεις και απόψεις.
Το Περί έρωτος είναι ουσιαστικά λοιπόν μια εξομολόγηση. Εντούτοις, αυτός ο “εγωτικός” χαρακτήρας του έργου δεν αποκλείει τις γενικές ιδέες’ αντίθετα, το ένα είναι καρπός του άλλου, αφού ο Σταντάλ είναι πάνω απ’ όλα ένας μοραλιστής. Όπως γράφει ο ίδιος:”Καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για ν/χ είμαι στεγνός. Θέλω να επιβάλω σιωπή στην καρδιά μου, που νομίζει ότι έχει πολλά να πει. Τρέμω διαρκώς μην τυχόν έχω γράφει έναν αναστεναγμό, εκεί που πιστεύω ότι έχω σημειώσει μιαν αλήθεια”.
