της Δώρας Σιαλβέρα
Αμάν πια με ζάλισε κι αυτή η Μαρία να μου λέει συνέχεια «Γράψε ένα κείμενο για την Κοζάνη. Γράψε κάτι για την περιοχή.» Τι να γράψω ρε Μαρία; «Να γράψε πως φαντάζεσαι την πόλη σου».
Και τι να φαντάζομαι δηλαδή; Δεν χρειάζεται να φανταστώ. Τη βλέπω. Πως λέμε «δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι». Ε όχι. Αυτό που φαντάζομαι είναι . Έτσι τη φαντάζομαι εγώ την πόλη μου. Όπως τη βλέπω. Μ’ αρέσει που όταν βγαίνω από το σπίτι μου, περπατάω στο πεζοδρόμιο και χαλάω τα τακούνια μου. Έχω κάνει και σύμβαση με δυο τσαγκάρηδες και μια φορά την εβδομάδα έχω καινούρια τακούνια. Μ’ αρέσει που για να φτάσω εκεί που θέλω, αναγκάζομαι να κατέβω από το πεζοδρόμιο τουλάχιστον τέσσερις φορές, γιατί κάποιοι ευσυνείδητοι συμπολίτες μου έχουν παρκάρει τα αυτοκίνητά τους ΠΑΝΩ στο ΠΕΖΟδρόμιο για να πάνε να κάνουν τη δουλειά τους ή να πιούνε τον καφέ τους οι άνθρωποι. Μ’ αρέσει που έχει αδρεναλίνη η διαδρομή μου και ρισκάρω να με κόψει κανένα αυτοκίνητο, γιατί μπορεί και ο οδηγός του να μην προσέχει ο άνθρωπος βρε αδερφέ και να μιλάει στο κινητό εκείνη την ώρα.
Κι επίσης εμένα μ’ αρέσει που πάω βόλτα την κόρη μου με το καροτσάκι κι έχω αλλάξει δυο φορές αμορτισέρ, γιατί έχει παααρα πολλές λακκούβες και το καροτσάκι δεν είχε σχεδιαστεί για ανώμαλες διαδρομές. Αφού στο δεύτερο παιδί έβαλα ρόδες και αμορτισέρ από μοτοσικλέτα ανωμάλου. Θα το δεις θα γίνει και μόδα σιγά σιγά. Και να σου πως και κάτι άλλο; Βαρέθηκα να ακούω κι αυτούς όλους να λένε «έχουμε λακκούβες και δεν έχουμε πεζοδρόμια» Γιατί βρε παιδιά, είναι ωραίο να έχεις σασπένς. Να προχωράω στο δρόμο και να σκέφτομαι : «Θα σπάσω σήμερα το πόδι μου ή το καρότσι;» Αλλά και με το αυτοκίνητο. Είναι ενδιαφέρον να αναρωτιέσαι «σε ποιο δρόμο θα σπάσω σήμερα το αυτοκίνητό μου;»επειδή για παράδειγμα έσκαψαν για κάποιο λόγο και δεν έκλεισαν σωστά το άνοιγμα…. Ε και; Είναι ωραίο να πέφτεις σε λακκούβες. Αισθάνεσαι ότι παίζεις σε κάποιο παιχνίδι και πως σε όσες περισσότερες λακκούβες πέσεις, θα πάρεις μπόνους….μια βόλτα στο συνεργείο…που θα την πληρώσεις από την τσέπη σου, γιατί φυσικά σ’ αυτή τη χώρα κανένας δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη, ούτε καν για τια λακκούβες…Άντε καλέ σιγά..
Γιατί δηλαδή να είναι όλα σε τάξη και να βαριόμαστε σ’ αυτή την πόλη; Γιατί να ακούω συνέχεια γκρίνια που φτιάχνουν την κεντρική πλατεία της Κοζάνης; « δεν έβαλαν καλής ποιότητας πλακάκι, δεν είναι ωραία αυτά τα φωτιστικά, δεν θα έχουν πολλά δέντρα, δεν θα είναι για την Κοζάνη και τις καιρικές συνθήκες αυτό το σχέδιο..» Ε ας μας πούνε αυτοί που μόνο κρίνουν τι θα είναι ωραίο. Ας κάνουν μία πρόταση….Ας υπάρξει κάποιος σ’ αυτή την πόλη, αλλά και στη χώρα γενικότερα, που να μην μείνει στην κριτική, αλλά να προτείνει κιόλας. ‘Η μήπως δεν γκρίνιαζαν πάλι για την παλιά πλατεία; Αλλά εμένα κι εκείνη μ’ άρεσε. Δεν ήταν ωραίο που σηκώνονταν οι πλάκες και μόλις πατούσα επάνω με πιτσιλούσαν τα νερά που είχαν μαζευτεί από κάτω; Ευκαιρία για να πλένει κανείς πιο συχνά τα παντελόνια!!! Άμα δεν είσαι και πολύ νοικοκυρά…λέμε τώρα…. Πάντως με την καινούρια πλατεία άντε να πλύνεις σύντομα παντελόνι….Αλλά δεν στεναχωριέμαι…υπάρχουν ακόμη πολλοί δρόμοι στην Κοζάνη, που άμα περπατήσεις σ’ αυτούς όλο και σε κάποια λακκούβα θα πέσεις και θα λερωθείς.
Αμάν πια με τη γκρίνια τους. Εγώ γουστάρω την πόλη μου και δεν τη φαντάζομαι αλλιώς. Δεν φαντάζομαι να υπάρχουν κι άλλα πάρκα. Μια χαρά είναι αυτό το ένα, που μπορεί να έχει μόνο λίγες κούνιες για τα παιδάκια, μπορεί να μπαίνουν μέσα αδέσποτα και να μην μπορούμε να πατάμε στο γρασίδι από τις «νάρκες», μπορεί κατά καιρούς να βρίσκουμε διάφορα σπασμένα μπουκάλια μέσα και να φοβόμαστε μην πέσουν τα παιδιά μας πάνω, αλλά είναι ωραίο και δεν είναι πάρκο, μην ξεχνιόμαστε, είναι δημοτικός κήπος, όπως μετά μανίας λένε κάποιοι. Λες κι άμα είναι κήπος επιτρέπεται να υπάρχουν όλα αυτά . Κι εντάξει δεν έχει και φύλαξη και τι έγινε; Είμαστε free εμείς σ’ αυτή την πόλη κι αυτό μ’ αρέσει. Και που δεν έχει αναψυκτήριο στο πάρκο, κι αυτό μ’ αρέσει…Γιατί είναι ωραία να πάς στο πάρκο-κήπος με το παιδί σου και να κοντεύεις να κορακιάσεις…Ξέρεις πόσες φορές σκέφτηκα να πιω το νερό του παιδιού από το μπιμπερό;…Αλλά η συνείδηση της μάνας την οδηγεί στο κοράκιασμα…
Και να σου πω και το άλλο; Εντάξει δεν θέλω να θεωρηθώ οπισθοδρομική…. Αλλά εμένα μ’ αρέσει κι ο Νιάημερος( η εμποροπανήγυρις για να κάνω και τη μετάφραση για όσους δεν κατοικούν στην Κοζάνη). ‘Όπως είναι. Ελληνικότατος . Που δεν είναι «τύπου Λονδίνου»… Γιατί τ’ ακούσαμε κι αυτό . Δεν πάμε λέει στο Νιάημερο γιατί δεν είναι «τύπου Λονδίνου»… Είναι δεύτερο…. Ε ναι. Έχουν δίκιο οι άνθρωποι. Αν ο γύφτος που πουλάει τα χαλιά δεν μιλάει αγγλικά, είναι δεύτερος, όσο να πείς. Έχει άλλη φινέτσα να φωνάζει: « πάρε μαντάμ κάρπετς» και άλλο να σου λέει: «πάρε κ α λ ι ά καλέ κερία».
Πάντως εμένα μ’ αρέσει η πόλη μου. Και δεν τη φαντάζομαι αλλιώς. Μ’ αρέσει που έχει καυσαέριο, που τα φουγάρα της ΔΕΗ γεμίζουν με μαύρο καπνό τα πάντα πάνω από την περιοχή και που τόσοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από αυτό και κανείς δεν δίνει σημασία. Μ’ αρέσει που λένε πως όλο βάζουν πρόστιμα στη ΔΕΗ και φίλτρα και που κανείς ωστόσο δεν βλέπει καμία βελτίωση…. Α και φυσικά μ’ αρέσει και που δεν έχει νοσοκομεία….Γιατί έχει αυτή την αδρεναλίνη να σε κρατάει σε εγρήγορση… Αρρώστησε το παιδί μου, θα προλάβω να το σώσω ή όχι; Θα πεθάνω από μια απλή γρίπη ή υπάρχουν νοσοκομεία με γιατρούς και φάρμακα που μπορούν να με σώσουν; Στην Κοζάνη πάντως η απάντηση είναι μία…Θα πεθάνεις από γρίπη….Και το αποδέχεσαι γιατί εκεί που αναρωτιέσαι «ζω στο 2016 ή στο 1920»; Κοιτάς γύρω σου και αφού δεν υπάρχει ούτε γιατρός, ούτε φάρμακα, παρά μόνο εξοπλισμός που δεν χρησιμοποιείται, η απάντηση έρχεται μόνη της…Ζεις στο 1920…..
Αλλά εμένα μ’ αρέσει η πόλη μου. Και μ’ αρέσει γιατί έχει πολλούς γκρινιάρηδες ανθρώπους που μόνο γκρινιάζουν αλλά δεν συμμετέχουν πουθενά, ούτε σε διαμαρτυρίες ούτε σε ενέργειες για την καλυτέρευση της πόλης. Και φυσικά μ’ αρέσει που έχει κι αυτούς τους πολιτικούς που μόνο λένε και φωνάζουν και δεν κάνουν τίποτα… Το μόνο που δεν μ’ αρέσει είναι που αφήνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ την πόλη μου, έτσι. Όπως μ’ αρέσει εμένα δηλαδή. Και δεν αλλάζουμε τίποτα. Δεν μπορεί, σε κάποιον θα αρέσει και αλλιώς….
Και θα ήταν ωραίο κάποια στιγμή να τη φανταστούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αλλιώς…και να την κάνουμε αλλιώς…Έτσι για να δούμε και πως είναι δηλαδή….Μπορεί να μας αρέσει βρε παιδί μου…. Αλλά αφού λοιπόν δεν κάνουμε τίποτα όλοι εμείς. Κι αφού δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι’ αυτό και οι πολιτικοί…που τους ψηφίζουμε κιόλας….Τουλάχιστον ΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ…. Ξέρω ότι αυτό μπορούν να το κάνουν….
