Ο Νίκος Παπαβραμίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Το 2007 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει Χρηματοοικονομικά και Λογιστική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το 2013 μετοίκησε στη Βοστώνη των Η.Π.Α, για μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στα Χρηματοοικονομικά στο Brandeis University. Παράλληλα με τις σπουδές του δούλεψε πάνω στις εξαγορές και συγχωνεύσεις εταιριών, ενώ μόλις αποφοίτησε ασχολήθηκε για ένα διάστημα με χρηματοδοτήσεις startup εταιριών στον τομέα της τεχνολογίας. Τον τελευταίο χρόνο ζει και εργάζεται στη Βοστώνη σαν σύμβουλος real estate επενδύσεων στην Ευρωπαϊκή αγορά, ενώ παράλληλα ξεκίνησε ένα δεύτερο μεταπτυχιακό στη μηχανική πληροφοριακών συστημάτων και το μάνατζμεντ. Του αρέσει να ταξιδεύει, να ανακαλύπτει νέα μέρη και διαφορετικές κουλτούρες.
Τι σε οδήγησε στην Αμερική και συγκεκριμένα στη Βοστώνη; Ήταν συνειδητή επιλογή ή ανάγκη επιβίωσης;
Από τα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια στην Ελλάδα υπήρχε η ιδέα του να σπουδάσω σε κάποια άλλη χώρα. Πάντα ήθελα να ζήσω για ένα διάστημα σε μια διαφορετική κουλτούρα ώστε να αποκτήσω διαφορετικές εμπειρίες. Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκίνησα να στέλνω αιτήσεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού η Αμερική δεν υπήρχε στο μυαλό μου, κυρίως λόγω της απόστασης από την Ελλάδα, αλλά μετά από λίγο καιρό άρχισα να ενθουσιάζομαι με την ιδέα. Πίστευα ότι θα ήταν μια πολύ διαφορετική εμπειρία λόγω του Αμερικάνικου εκπαιδευτικού συστήματος, του τρόπου με τον οποίο εργάζονται εδώ, αλλά κυρίως λόγω της πολυπολιτισμικότητας που μπορεί κάποιος να συναντήσει στις μεγάλες πόλεις των Η.Π.Α. Η Βοστώνη ήταν μια πόλη που τα συνδύαζε όλα αυτά και θεώρησα ότι θα ήταν μια καλή επιλογή. Η απόφαση ήταν σίγουρα συνειδητή, αλλά η απόφαση να μείνω και να δουλέψω μετά την αποφοίτηση μου από το μεταπτυχιακό θα έλεγα ότι είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων και σίγουρα ένας από αυτούς είναι η ανάγκη επιβίωσης αφού ήξερα ότι στην Ελλάδα, υπό τις τωρινές συνθήκες, οι ευκαιρίες που θα είχα ήταν σίγουρα πιο περιορισμένες.
Πόσο φιλόξενο είναι το μέρος που κατοικείς;
Η Βοστώνη είναι μια πανεπιστημιούπολη που υποδέχεται κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες φοιτητές από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο μπορείς να φανταστείς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και τα πανεπιστήμια να είναι πλήρως προσαρμοσμένα στην διαφορετικότητα αλλά και οι κάτοικοι της Βοστώνης να είναι πολύ φιλόξενοι και ευγενικοί με όλους αφού έχουν εξοικειωθεί με τις εισροές φοιτητών πολλές δεκαετίες τώρα. Μάλιστα θα έλεγα ότι η πλειονότητα των μόνιμων κατοίκων θεωρεί ότι αυτό το διεθνές, νέο, και μορφωμένο δυναμικό είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα της Βοστώνης.
Έχεις αντιμετωπίσει ποτέ ρατσισμό στην εμπειρία σου στο εξωτερικό.
Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει ρατσισμό σε όποιο μέρος των Η.Π.Α. βρέθηκα. Όμως μπορούν να παρατηρηθούν τέτοια φαινόμενα κυρίως που γίνονται πιο έντομα ανάλογα με τον τόπο που βρίσκεσαι, τον τόπο καταγωγής, το χρώμα, και τη θρησκεία.
Κάνε μας μια ξενάγηση στον τόπο που ζεις.
Η Βοστώνη είναι μια πολύ ασφαλής, καθαρή και για δεδομένα Αμερικής πολύ ιστορική πόλη αφού εδώ ήρθαν οι πρώτοι Ιρλανδοί που μετανάστευσαν στις Η.Π.Α. Στη Βοστώνη μπορείς να ζήσεις έντονα και τις 4 εποχές του χρόνου αλλά για μένα υπάρχουν δυο διαφορετικές πόλεις σε μια. Υπάρχει η Βοστώνη του χειμώνα και η Βοστώνη του καλοκαιριού. Η χειμωνιάτικη, είναι κρύα, με λίγο κόσμο στους δρόμους, και συνήθως αρκετό χιόνι. Αυτό το τελευταίο την κάνει πανέμορφη για κάποιους μήνες αλλά μετά από μια χρονική διάρκεια γίνεται κουραστικό. Από την άλλη πλευρά, αυτή του καλοκαιριού είναι ίσως μια από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου. Πράσινο παντού, πάρκα, λίμνες, και γεμάτα μπαρ και εστιατόρια με κουζίνες από όλα τα μέρη του κόσμου. Επίσης, λόγω του μορφωμένου δυναμικού και πολλών χαρισματικών ανθρώπων (Χάρβαρντ και ΜΙΤ είναι 2 από τα 114 πανεπιστήμια της πολιτείας της Μασαχουσέτης) γνωρίζεις συνεχώς ανθρώπους οραματίζονται να δημιουργήσουν κάτι που θα αλλάξει τον κόσμο είτε αυτό είναι μια καινούρια τεχνολογία είτε η καταπολέμηση της φτώχειας σε υποανάπτυκτες περιοχές. Η Βοστώνη είναι πρώτη στην Αμερική σε επιχειρηματικότητα στον τομέα της υγείας με πολλά startups και επενδυτές και δεύτερη στο γενικό σύνολο πίσω από το Σαν Φρανσίσκο.
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητα σου;
Τις καθημερινές κατά τις 9 πηγαίνω στο γραφείο. Μόλις τελειώσω το πρόγραμμα μου ποικίλει ανάλογα την ημέρα. Συνήθως πηγαίνω γυμναστήριο, μαγειρεύω, και κάποιες φορές βρίσκομαι με φίλους και άλλες διαβάζω για το part-time μεταπτυχιακό που ξεκίνησα πρόσφατα. Τα σαββατοκύριακα οι ρυθμοί μου είναι πιο χαλαροί και δεν έχω συγκεκριμένο πρόγραμμα. Προσπαθώ να πηγαίνω κάποιες εκδρομές, να βρίσκομαι με φίλους που μένουν σε άλλα μέρη, και να μιλάω πιο πολύ με την οικογένεια μου και τους φίλους μου από Ελλάδα.
Ποια είναι τα συναισθήματα σου. Η νοσταλγία γιατρεύεται;
Δεν νομίζω ότι η νοσταλγία είναι πρόβλημα για να γιατρευτεί. Για μένα αυτό είναι ένα ωραίο συναίσθημα γιατί σε συνδέει πάντα με πράγματα που αγαπάς ή σου φέρνουν ωραία συναισθήματα στο μυαλό. Τουλάχιστον προσωπικά προσπαθώ να το δω έτσι. Δεν μπορείς να ξεχάσεις το μέρος που μεγάλωσες, ούτε τους ανθρώπους με τους οποίους έχεις περάσει τα πρώτα χρόνια της ζωής σου και προφανώς σε καμία περίπτωση την οικογένεια σου. Επίσης Έλληνες ή ελληνικά εστιατόρια υπάρχουν παντού οπότε πάντα μπορείς να είσαι σε επαφή. Εξάλλου, με το Skype και το Viber νομίζω μιλάω με τους γονείς μου πιο πολύ από εδώ σε σχέση με το πόσο μιλούσα όταν σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη.
Τι διαφορά νομίζεις ότι έχει το να είσαι μετανάστης στην Ελλάδα σε σχέση με την χώρα που βρίσκεσαι;
Σίγουρα στην Ελλάδα είναι πιο δύσκολο. Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η γλώσσα. Μιλάμε μια γλώσσα που δεν την ξέρει κανένας άλλος λαός και αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι όποιος έρθει πρέπει να προσαρμοστεί σε κάτι τελείως διαφορετικό. Επίσης νομίζω ότι οι Έλληνες δεν είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με τα αγγλικά ή κάποια άλλη γλώσσα σε σχέση με άλλες χώρες. Όμως σαν λαός, είμαστε πολύ φιλόξενοι και ζεστοί άνθρωποι, η Ελλάδα
έχει υπέροχο κλίμα, και νομίζω ότι αν η χώρα αποκτήσει μια πιο διεθνή στόχευση θα είχε όλα τα φόντα να γίνει ένας ελκυστικός προορισμός για ξένο εργατικό δυναμικό.
Συνάντησες εμπόδια μέχρι τώρα;
Όταν πηγαίνεις σε ένα άλλο περιβάλλον πάντα θα υπάρχουν εμπόδια και προκλήσεις. Επίσης πήγα σε μια χώρα που δεν είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση οπότε η έγκριση για να μπορείς να δουλέψεις δεν είναι μια απλή υπόθεση. Στην αρχή νομίζω το πιο δύσκολο ήταν να συνηθίσω ότι τα πάντα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο πρέπει να τα εκφράζω στα Αγγλικά.
Στην Ελλάδα των αλλεπάλληλων μέτρων λιτότητας μένουν περιθώρια επιλογής;
Τα περιθώρια επιλογής είναι σίγουρα περιορισμένα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και κανένα. Είναι βασικό πάντως να έχεις πάρα πολύ καλή γνώση πάνω στο αντικείμενο σου ώστε να είσαι ανταγωνιστικός σε οποιοδήποτε περιβάλλον, πόσο μάλλον όταν οι θέσεις εργασίας είναι περιορισμένες.
Βλέπεις στο μέλλον πιθανότητα να γυρίσεις στην Ελλάδα;
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί Έλληνες που έφυγαν χωρίς να έχουν στο μυαλό τους ότι κάποια στιγμή θα γυρίσουν.
