Οι εναπομείναντες κάτοικοι στο ιστορικό κέντρο της Βενετίας εκφράζουν φόβους ότι η πόλη τους θα μετατραπεί σε ένα υπαίθριο «μουσειακό λείψανο», καθώς ο μόνιμος πληθυσμός της υπολογίζεται για πρώτη φορά σε λιγότερους από 50.000. Από την καρδιά της ισχυρής θαλάσσιας Γαληνοτάτης Δημοκρατίας, το κύριο νησί της Βενετίας, έχουν αποχωρήσει από το 1950 περισσότεροι από 120.000 κάτοικοι, καθώς ο μαζικός τουρισμός, με χιλιάδες επισκέπτες να συνωστίζονται σε πλατείες, σοκάκια και γέφυρες, έχει υποχρεώσει πολλούς, άλλοτε μόνιμους κατοίκους, να αφήσουν την πατρίδα τους, όπως γράφει ο Guardian.
Το Venessia.com, που έχει συστήσει ομάδα ακτιβιστών, οι οποίοι επί χρόνια αγωνίζονται για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Βενετίας, έχει παρακολουθήσει τη μείωση του πληθυσμού και αναφέρει ότι ο αριθμός των κατοίκων υπολογίζεται πλέον σε κάτω από 50.000.
«Δεν έχουμε ακριβή αριθμό, αλλά, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, και χρησιμοποιώντας δεδομένα από το ληξιαρχείο, ο πληθυσμός σύντομα θα πέσει κάτω από τις 50.000», δήλωσε ο Ματέο Σέτσι, επικεφαλής του Venessia.com. «Εχουμε προειδοποιήσει για αυτό εδώ και χρόνια και συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Δεν θέλουμε να τα παρατήσουμε, αλλά καμία κυβέρνηση δεν κατάφερε να αναστρέψει την κατάσταση», συμπληρώνει ο ίδιος.
Ο Σέτσι σπεύδει να διευκρινίσει ότι οι μόνοι κάτοικοι εξαφανίζονται, διότι όσοι τελικά παραμένουν στην πόλη αισθάνονται «πνιγμένοι από μια οικονομική μηχανή που έχει επικεντρωθεί στον τουρισμό, ενώ οι κάτοικοι παλεύουν με το υψηλό κόστος ζωής και την έλλειψη οικονομικά προσιτών κατοικιών».
«Ο τουρισμός είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί παίρνεις χρήματα αλλά ταυτόχρονα διώχνεις όλες τις δραστηριότητες για τους κατοίκους», είπε ο Σέτσι, ο οποίος περιέγραψε τη Βενετία ως «ταμειακή μηχανή».
Από την πλευρά του, το δημοτικό συμβούλιο της Βενετίας απέρριψε τις ανησυχίες για τη μείωση του πληθυσμού, υποστηρίζοντας ότι ο αριθμός ενισχύεται από αλλοδαπούς φοιτητές και πολίτες που μένουν στο κοντινό Μέστρε. Παράλληλα, σημειώνουν ότι το ληξιαρχείο δεν περιλαμβάνει αυτούς που ενδέχεται να μένουν στην πόλη πολλούς μήνες τον χρόνο, αλλά δεν είναι εγγεγραμμένοι ως κάτοικοι.