Γιώργος Σταματόπουλος: Ένας νέος παραγωγός στην Πάτρα που κάνει τη διαφορά!
5 λέξεις που αρχίζουν από το ίδιο γράμμα με το αρχικό του ονόματός σου
γάμησέ τα, γιορτή, γη, γέννα, γίνομαι
Για ποιο πράγμα είσαι περήφανος;
Όταν είχα τα δικό μου Φροντιστήριο Αγγλικών και μία μαμά μου είχε πει: Περνάω δεκάδες φροντιστήρια για να έρθω σε σένα. Έρχομαι γιατί εκτιμώ το ήθος σου.
Ποια είναι η πιο έντονη παιδική σου ανάμνηση;
Οι πρώτες μου μνήμες είναι σ’ έναν οικισμό στον Βόρειο Καναδά, όπου είχαν πάει οι γονείς μου για δουλειά, κι εγώ έπαιζα στα χιόνια και στις λίμνες. Μάζευα βατράχια . . .
Τι σε έκανε να μείνεις στην Ελλάδα;
Δυο γυναίκες. Η γυναίκα μου και η Ελλάδα με τις ομορφιές της!
Για ποιο πράγμα έχεις μετανιώσει;
Όλα στη ζωή είναι μαθήματα, οπότε δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τίποτα.
Ακούς μουσική;
Φυσικά και ακούω μουσική, σχεδόν τα πάντα. Αγαπημένα μου είδη είναι το rock και το hip hop, όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο αυτό. Επίσης, μου αρέσει πολύ η κλασική μουσική. Ακούω όπερα.
Η αγάπη σου για τη μουσική σε οδήγησε σε αυτό που κάνεις τώρα;
Η μουσική και η τέχνη είναι καύλα. Και έτσι πρέπει να το βλέπει κάποιος, που ασχολείται επαγγελματικά με αυτό.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο;
Την ανεντιμότητα.
Τι σκέφτεσαι;
Προτιμώ να σκέφτομαι λιγότερο και να κάνω περισσότερα. Άμα καθίσεις να σκεφτείς σε πιάνει κατάθλιψη.
Ποια είναι τα σχέδια σου;
Στόχος είναι να γίνομαι καλύτερος χρησιμοποιώντας την εμπειρία μου.
Τι σημαίνει να είσαι παραγωγός;
Σημαίνει δουλειά, ρίσκο, καλή οργάνωση. Δεν είμαι από τη φύση μου οργανωτικός, αλλά χαοτικός. Συνειδητοποιώ πλέον, πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλή οργάνωση σε όλους τους τομείς της ζωής σου.
Πώς σκέφτεσαι την εταιρεία G&G events μετά από δέκα χρόνια;
Δε μου αρέσει να βάζω τόσο μακροπρόθεσμους στόχους. Προγραμματίζω πάντα για τους επόμενους 6 μήνες. Ποτέ τόσο μακριά όσο με ρωτάς.
6 αγαπημένα σου πράγματα για το τέλος
Για μουσική θα έλεγα Stairway to heaven από Led Zeppelin, ανάμεσα σε τόσα άπειρα αγαπημένα. Για βιβλίο θα έλεγα την Ασκητική του Καζαντζάκη, για ταινία το Matrix, για πίνακα αν και ο αγαπημένος μου ζωγράφος είναι ο Dali, θα πω το φιλί του Klimt, για θέατρο εντελώς υποκειμενικά θα πω τη «Σοφία». Μια δική μας παραγωγή σε ερμηνεία του Φαίδωνα Καστρή, που πήρε βραβείο ερμηνείας και κοινού από την Athens Voice κατόπιν ψηφοφορίας του κοινού. Πολλά μπράβο στον Φαίδωνα για την ερμηνεία του και ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κοινό για την στήριξη. Ενώ, αγαπημένο μου ποίημα είναι το Κοράκι του Πόε.
*Συνέντευξη στην Ελένη Γκόρα
