Οι Λαζαρίνες της Καισάρειας, μικρές και μεγάλες ηλικιακά, κουβαλούν στην «πλάτη» τους, παρακαταθήκη βαριά… διασώζουν μνήμες, τραγούδια και αργόσυρτους χορούς του Πατροπαράδοτου εθίμου, και μέσα από τον όρκο τους με το πήδημα στην πυροστιά, (αρχέγονο κατάλοιπο – πυρά + εστία), πηδώντας πάνω από το αυγό και από το λάπατο, δίνουν υπόσχεση αγάπης και φιλίας. Υποχρέωσή τους είναι άλλωστε. Συμπάσχουν στον πόνο της Υπεραγίας Θεοτόκου, μέσα από το δράμα που περνάει τούτες τις μέρες, με τα μαρτύρια και το αποκορύφωμα της σταύρωσης του μοναχογιού της… Κόρες και μάνες οι ίδιες, καταλαβαίνουν τον πόνο. Θα εισέλθουν στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Καισάρειας, και μπρος στο εικόνισμά της, θα μοιρολογήσουν με ευλάβεια…
«Καλημερά σου Παναγιά, καλώς τις Λαζαρίνες…»
Πιστές στο έθιμο και σε αυτά που κληρονόμησαν, οι Λαζαρίνες της Εθνογραφικής Ομάδας Καισάρειας, θα φέρουν εις πέρας και φέτος την υποχρέωση, τιμώντας, όχι μόνο το έθιμο, αλλά συνάμα και αυτές που «έφυγαν» από κοντά μας. Φόρος τιμής λοιπόν για τις Λαζαρίνες που κράτησαν αλώβητο το έθιμο στο πέρασμα των αιώνων, και το μεταλαμπάδευσαν στην επόμενη γενιά ως στοιχείο ιερό και όσιο της Φυλής μας.
Ελάτε κι εσείς εφέτος κοντά μας τούτες τις μέρες, να ¨κοινωνήσουμε¨ με το έθιμο της ΛΑΖΑΡΙΝΑΣ καθώς και με τους χαρακτηριστικούς αργόσυρτους τελετουργικούς χορούς και τραγούδια, που τραγουδιούνται και χορεύονται αποκλειστικά και μόνο τούτη τη μέρα.
