“High As Hope”- Florence And The Machine
Από το “Lungs” στο “Ceremonials” και από το “How Big How Blue How Beautiful” στο “High As Hope”, οι Florence And The Machine γράφουν μουσικές που γεμίζουν την καρδιά σου και μένουν για καιρό στα αυτιά σου. Η παραδοχή ενός οδυνηρού χωρισμού ενέπνευσε έναν ολόκληρο δίσκο, ενώ τέσσερα χρόνια μετά η κοκκινομάλλα με την μεγάλη φωνή επιστρέφει για να γιορτάσει με ένα επικό άλμπουμ την αποδοχή του εαυτού, την αυτοπεποίθηση, την καινούρια αρχή. Ένα άλμπουμ γεμάτο μυστικά, τα οποία η Florence είναι διατεθειμένη να τραγουδήσει και να ομολογήσει, και ήχους που σαρώνουν τα πάντα γύρω τους και σε κάνουν να χαθείς μέσα σε αυτούς. Ειλικρινείς στίχοι, ευάλωτες ερμηνείες απαλλαγμένες από πολλαπλές μεταφορές, τραγούδια που αντιπροσωπεύουν καλλιτεχνική γενναιότητα. Το “High As Hope” είναι ένα άλμπουμ που η Florence ευχαριστήθηκε πραγματικά τη σύνθεσή του, καθώς είναι το πρώτο που έκανε νηφάλια και χαρούμενη συναισθηματικά. Το “Hunger” είναι ένα κομμάτι, με τον πρώτο στίχο να μιλά για τον αγώνα της Welch με διατροφικές διαταραχές στα 17 της , με ρυθμικά drums και δυναμικά φωνητικά που θυμίζουν τον προηγούμενο δίσκο της. Οι τόνοι πέφτουν στο “Big God”, μια μπαλάντα με στοιχεία blues, στίχους που μιλούν για αναπάντητα μηνύματα και ένα σαξόφωνο που δίνει άλλη συναισθηματική βαρύτητα στο κομμάτι. Στο “Patricia” αποτείνεται φόρος τιμής στην Patti Smith, ενώ στο “100 Years” o ήχος έχει ένα θριαμβευτικό γνώρισμα. Το “High As Hope” είναι ένα βαθιά προσωπικό άλμπουμ που γοητεύει.
“7” – Beach House
Οι Beach House, ή αλλιώς το δίδυμο των Victoria Legrand και του Alex Scally, εδώ και μια δεκαετία έχει συνθέσει τον ήχο των πιο όμορφων dream pop ονείρων. Ο ήχος του μπορεί να μοιάζει ήπιος αλλά είναι χρωματισμένος με τις πιο ονειρικές μελωδίες, σαν αυτές που θες να ακούσεις μόνος σου στο σκοτάδι. Το 2015 κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό “Depression Cherry” ανεβάζοντας τον πήχη σε ύψη που θεωρητικά δύσκολα θα μπορούσαν να ξεπεραστούν. Και μετά ήρθε το “7”. Η εισαγωγή στο άλμπουμ γίνεται με το έντονα ψυχεδελικά ποπ “Dark Spring ”, αλλά η συνέχεια που έπεται μουσικά παίρνει ένα ηπιότερο ρυθμό, χωρίς να χάνει το συναρπαστικό στοιχείο. Ένα άλμπουμ που ακούγεται προσωπικό και συνάμα τεράστιο, φωτεινό μέσα στο σκοτάδι του, πρωτότυπο και συγχρόνως γνώριμο. Στο “7” οι Beach House άλλαξαν συνεργάτες, δούλεψαν μαζί με τον παραγωγό των Panda Bear και MGMT και τον Peter Kember, πρώην μέλος των Spacemen 3, και αυτό φάνηκε στον ήχο τους. Έγραψαν συναρπαστικά τραγούδια που είναι πραγματικά μεγάλα και ακροβατούν ανάμεσα στο shoegazing και τα glossy synths. To “Lemon Glow”, το “Dive”, το “Drunk in LA”, είναι μερικά από τα τραγούδια που θα αποκτήσουν γρήγορα το status του κλασικού για τους Beach House, ενώ το άλμπουμ στην ολότητά του θα σε συναρπάσει, θα σε τυλίξει μέσα του θα σε κάνει να ονειρευτείς.
“God’s Favorite Customer” – Father John Misty
To 2015 o Father John Misty κυκλοφόρησε το “I Love You Honeybear” μια ωδή στην αγάπη, τον πόθο και το «εγώ», με ακόλουθό του το “Pure Comedy” ένα άλμπουμ στο οποίο στοχάστηκε πάνω στη φιλόδοξη διερεύνηση της ανθρώπινης κατάστασης. Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία του τιτλοφορείται “God’s Favorite Customer” και φαίνεται θεματικά να συνδυάζει τα προηγούμενα δύο άλμπουμ μέσα από μια απλή μουσικά προσέγγιση. Μια προσέγγιση που θυμίζει την επιστροφή στους βασικούς ήχους και ρυθμούς. Ο χαρακτηριστικός soft rock ήχος είναι ακόμα παρών σε όλα τα τραγούδια, αλλά ο ακροατής τον αισθάνεται πιο σκοτεινό, περισσότερο εσωτερικό. Μαθαίνουμε πως τα πράγματα δεν είναι σωστά. Αέναα ανήσυχο, ο «αγαπημένος πελάτης του Θεού» είναι ένα άλμπουμ που μιλάει για δωμάτια ξενοδοχείου και ρεσεψιόν, εισέρχεται και βγαίνει από ένα μεταβατικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον που συχνά δεν έχει αγάπη ή άνεση. Στιχουργικά, ο Father John Misty μιλά για μια ανεκπλήρωτη σφοδρή επιθυμία που καταρρέει στην απομόνωση του εαυτού. Το μυαλό του φαίνεται να περνάει από θέμα σε θέμα, ωστόσο μένει πάντα κολλημένο σε αυτό που έχει χαθεί. Η διάθεση του άλμπουμ δεν περιορίζεται στη σοβαρότητα τέτοιων θεμάτων. Το ιδιαίτερο χιούμορ του Father John Misty είναι εκεί, η ιδιοφυία του διατρέχει κάθε στίχο και ήχο, ενώ η φωνή του παραμένει πάντα προσωπική και διεισδυτική . Εν κατακλείδι, μαθαίνουμε πως ο πόνος περνά, αλλά η ατομικότητα παραμένει κάτι που αγαπάμε αλλά και φοβόμαστε. Ένα άλμπουμ γεμάτο με ερωτήσεις που δεν βρίσκουν απάντηση. Ο Father John Misty στην πιο ειλικρινή και βαθιά εκδοχή του.
“Everything Is Love” – Beyoncé / JAY-Z
Το πιο ισχυρό ζευγάρι της μουσικής, οι Carters, κυκλοφόρησαν προς έκπληξη όλων ένα κοινό άλμπουμ που τιτλοφορείται “Everything Is Love” και κλείνουν με αυτό την τριλογία των albums τους, που αναφέρονται στο γάμο και τη σχέση τους. Στιχουργικά είναι ηπιότερο από τα προηγούμενα ατομικά τους, ωστόσο έχει τη δική του δυναμική και ιδιαίτερη αισθητική. Πρόκειται για μια εξύμνηση και απόδειξη της ανθεκτικότητας της αγάπης μέσα από τον αυτό-προβληματισμό, την ειλικρίνεια, τον συμβιβασμό και την υπερηφάνεια της μαύρη υπερβολής. Το “Everything Is Love” επικεντρώνεται στο status των συμβόλων του, μιλάει για το πλούτο, τα χρήματα και την κατάκτηση αυτών σε τραγούδια όπως το “Family Feud” και “Legacy”, ενώ το επικό “APESHIT” πραγματεύεται τη βίαιη αποικιακή ιστορία που απεικονίζεται ως υψηλή τέχνη μέσα στο μουσείο του Λούβρου. Μέσα από το σύνθετα όμορφο άλμπουμ οι Carters βρίσκουν τη δική τους αλήθεια και τελικά τη δική τους εξιλέωση!
