Θα συναντήσεις την ομάδα σε πολλά προσφυγικά καμπ και γήπεδα μπάσκετ σε όλη την πόλη.
«Όταν κάνω skate, νιώθω σαν να είμαι πουλί». Αυτή η φράση ενός μικρού πρόσφυγα, κάνει τον Will να βλέπει τη δουλειά τους ως προνόμιο και να ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά. Οι ιδρυτές και η ομάδα του Free Movement Skateboarding διδάσκουν στα παιδιά προσφύγων skateboard, ενώ με τη βοήθεια δεκάδων εθελοντών, αλλά και φιλανθρωπικών οργανώσεων έχουν καταφέρει να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής αμέτρητων παιδιών που ήρθαν ως πρόσφυγες στη χώρα μας.
Ο Will μετακόμισε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2016, αποφασισμένος να συμβάλει στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, δουλεύοντας εθελοντικά στο κοινοτικό κέντρο KHORA/Χώρα, στα Εξάρχεια. Στην κουζίνα, όπου ήταν το πόστο του, γνώρισε την Josie, ιδρύτρια του Help Refugees, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης με έδρα τη Μεγάλη Βρετανία. Εκείνη ήταν η πρώτη με την οποία μοιράστηκε την ιδέα που είχε για ένα διαφορετικό project, με στόχο την ένταξη των παιδιών στην ελληνική πραγματικότητα. Μετά από ένα διάστημα προετοιμασίας στην Αγγλία μαζί με τη συνεργάτιδά του Ruby, επέστρεψε στην Ελλάδα με το βαν τους και ξεκίνησαν να δουλεύουν για την ολοκλήρωση του Free Movement Skateboarding.
Ο Will είναι 25 ετών και ασχολείται με το skate τα τελευταία 15 τελευταία χρόνια της ζωής του. Έχει καταναλώσει ατελείωτη φυσική και πνευματική ενέργεια στην ξύλινη σανίδα με τα ροδάκια και γνωρίζει από πρώτο χέρι τα πλεονεκτήματά της: «Η επαφή με ανθρώπους που μοιράζεστε το ίδιο πάθος, είναι ένα από τα στοιχεία που με έκαναν να το αγαπήσω. Άνθρωποι με διαφορετικό υπόβαθρο, αλλά μια κοινή αγάπη για τη σανίδα, μετατρέπονται σε μια ομάδα που στηρίζεται στην ενθάρρυνση, την εκτίμηση και την εξέλιξη. Αυτοί οι άνθρωποι με βοήθησαν να βγω από τη φούσκα στην οποία μεγάλωσα. Έτσι, θέλω να βοηθήσω κι εγώ τους νέους αθλητές να γνωρίσουν τη μαγεία του skate. Όμως, είναι και μια διαδικασία που σε κάνει να συγκεντρώνεσαι στον στόχο σου. Με έμαθε να χρησιμοποιώ την αποτυχία μου ως μέσο εξέλιξης των δυνατοτήτων μου. Με το skate έχω ταξιδέψει σε υπέροχα μέρη, έχω ανακαλύψει φοβερές τοποθεσίες, βλέπω με δημιουργικό μάτι τους αστικούς χώρους που απλώνονται μπροστά μου – και αυτό το ταξίδι δεν σταματά ποτέ».
«Τα παιδιά μπορούν να συγκεντρωθούν για μια ολόκληρη ώρα στο skate, ενώ αδυνατούν να συγκεντρωθούν σε άλλες δραστηριότητες ακόμη και για πέντε λεπτά» – Oisin
Το skateboarding έχει πολλά πλεονεκτήματα ως άθλημα, πόσο μάλλον για ένα παιδί που ζει μακριά από την πατρίδα του, κάτω από δύσκολες -αν όχι άθλιες- συνθήκες. Ο σκοπός του εδώ είναι, αρχικά, η ένταξη του παιδιού στην κοινωνία. Μέσα από το skateboarding το προσφυγόπουλο θα δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς που ξεπερνούν την εθνικότητα. Η γλώσσα εδώ δεν αποτελεί εμπόδιο, αλλά ούτε και το φύλο. Ενώ το skateboarding στη Δύση απευθύνεται κυρίως στον ανδρικό πληθυσμό, στο Free Movement θα δεις πολλά κορίτσια να συμμετάσχουν ενεργά και δυναμικά σε αυτό – η Ruby, η συνιδρύτρια του project, λειτουργεί ως πρότυπο για τα κορίτσια της ομάδας. Είναι επίσης ένα άθλημα που απαιτεί ψυχική ηρεμία. «Τα παιδιά μπορούν να συγκεντρωθούν για μια ολόκληρη ώρα στο skate, ενώ αδυνατούν να συγκεντρωθούν σε άλλες δραστηριότητες ακόμη και για πέντε λεπτά», λέει ο Will: Βάζουν ως στόχο να μάθουν το νέο κόλπο και δεν θα σταματήσουν, ώσπου να το καταφέρουν.
Οι μαθητές του Free Movement φαίνεται να αγαπούν πραγματικά το skateboarding. Είναι μια εναλλακτική δραστηριότητα και ένας μοναδικός τρόπος να εκτονώσουν την ενέργειά τους. «Έχουμε λάβει κατά καιρούς γράμματα, ζωγραφιές και θετικά σχόλια για το project. Φυσικά, έχουμε ζήσει και στιγμές έντασης, όπως είναι αναμενόμενο. Τα παιδιά έχουν φοβερά τραύματα, έχουν ζήσει πράγματα που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί και πρέπει να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό. Διαθέτουμε ένα πολύ καλό κέντρο υποστήριξης, αλλά και εμπειρία, καθώς έχουμε δουλέψει στο παρελθόν με ανθρώπους με μαθησιακά προβλήματα. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς μας, που μας κάνει ωστόσο ακόμη πιο συγκεντρωμένους στον στόχο μας», αναφέρει ο Will.
Παρά τις δυσκολίες του project, θεωρεί την ενασχόλησή του με τα προσφυγόπουλα προνόμιο: «Το να παρατηρώ παιδιά να μαθαίνουν συνεχώς νέα κόλπα με τη σανίδα με αναζωογονεί. Το να τα βλέπω να εξελίσσονται συνεχώς, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά, με γεμίζει όσο τίποτα άλλο».
Κείμενο Όλγα Νικολαΐδου φωτογραφίες Πάνος Κέφαλος
Περισσότερα :vice.com/gr
