Οι Velvet Underground με την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ το 1967 διαμόρφωσαν ένα διαφορετικό σημείο αναφοράς για τον ήχο αλλά και τη μουσική προσέγγιση μιας δεκαετίας που η μια αλλαγή διαδεχόταν την επόμενη. To “Velvet Underground & Nico “ για πολλούς είναι το πρώτο rock άλμπουμ που ουσιαστικά περικλείει την έννοια του εναλλακτικού, με στίχους που ανταποκρίνονται σε μια πιο σκληρή πραγματικότητα και ήχο που ακούγεται μέχρι σήμερα απόλυτα αυθεντικός και πρωτοποριακός.

Το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου είναι το “Sunday Morning” , ένα κομμάτι που ο ήχος του αποτελεί τη μουσική μετάφραση ενός κυριακάτικου πρωινού.

Ποια είναι όμως η ιστορία πίσω από αυτό το κομμάτι;

O Lou Reed έγραψε το τραγούδι μια Κυριακή στις 6 το πρωί. Ο Andy Warhol, ο οποίος καθοδηγούσε καλλιτεχνικά και οικονομικά το συγκρότημα, πρότεινε στον Reed να γράψει ένα τραγούδι που ο ήχος του θα περιέγραφε την παράνοια που σχετίζεται με το πέρας της επίδρασης των ναρκωτικών.

Το τραγούδι αρχικά προοριζόταν για τη φωνή της Nico, ωστόσο ο Reed αποφάσισε να το τραγουδήσει ο ίδιος “παριστάνοντας”  τη φωνή της.

Η παραγωγή του τραγουδιού ήταν πιο προσεγμένη συγκριτικά με τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ και αυτό γιατί το Sunday Morning προοριζόταν για single και έτσι έπρεπε ηχητικά να είναι περισσότερο radio friendly.

Στο  “The Velvet Underground : An Illustrated History of a Walk on the Wild Side”  αποκαλύπτεται πως η Nico πίστευε πως αυτός ο χαρούμενος ήχος ήταν κάτι σαν  “Sun Day Mourning ” , υπογραμμίζοντας τη διαφορετική μετάφραση που μπορεί να δοθεί στο τραγούδι.

Στο συγκεκριμένο τραγούδι έγιναν πολλές αλλαγές μέχρι την ηχογράφησή του . Συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ των Velvet Underground την τελευταία στιγμή με τον Lou Reed να αποφασίζει πως θα το τραγουδήσει ο ίδιος, κυριολεκτικά μερικά λεπτά πριν από την ηχογράφηση. Ο John Cale βρήκε στο στούντιο μια celesta, ένα όργανο σαν το keyboard, και αποφάσισε να το συμπεριλάβει τον ήχο του στο τραγούδι. Ο Cale επίσης παίζει και τη βιόλα στο Sunday Morning.

Πατήστε το play :