Όλη η Ελλάδα πασχίζει να χειριστεί τον υπερτουρισμό, ειδικά στις παραθαλάσσιες περιοχές, αλλά έχουμε και αυτούς που επιλέγουν βουνό για διακοπές. Ναι, σίγουρα, ένας από τους δέκα τουρίστες που έχουν 10 ημέρες διακοπών θα σκεφτεί να κάνει μια βόλτα στην ύπαιθρο. Το πικρό αλλά αυθαίρετο αυτής της σκέψης είναι ότι, αντί να προωθούμε την υπέροχη φύση και τον πολιτισμό που έχουμε στη Δυτική Μακεδονία, αναλώνουμε πολύτιμο χρόνο σε στρατηγικά σχέδια για την τουριστική ανάπτυξη.
Μήπως θα ήταν καλύτερα να απλώσουμε λίγο το χέρι στους τουρίστες; Να τους δείξουμε ότι εδώ μπορούν να βρουν την αυθεντική Ελλάδα, χωρίς τις πολύπλοκες στρατηγικές και τα κατανομαστικά αντικείμενα; Κατανοώ ότι οι άλλες περιοχές αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά ίσως αυτό να είναι η ευκαιρία μας να ξεχωρίσουμε.
Είναι κρίμα να μένουμε πίσω, παρακολουθώντας τους άλλους να κερδίζουν τον αγώνα του τουρισμού, ενώ εδώ έχουμε τόσα να προσφέρουμε. Ας σταματήσουμε να σχεδιάζουμε και ας αρχίσουμε να δρούμε, γιατί η ώρα περνάει και οι τουρίστες περιμένουν. Ας βάλουμε τη Δυτική Μακεδονία στον τουριστικό χάρτη με τον δικό μας τρόπο, με γνήσια φιλοξενία και πραγματική εμπειρία, όχι με αναλύσεις και συνεδριάσεις.
Ίσως, με λίγη πρωτοβουλία, να φτάσουμε εκεί που όλοι θα ζηλεύουν.