Περάσαμε μια εβδομάδα με τον Βασίλη Κυριακού
Ημερολόγιο μέσα από το Lada Samara
Ποιος είναι ο Βασίλης Κυριάκου;
Αρνητής δήλωσης. Γεννήθηκα από τύχη η ατυχία στο Παραλίμνι της Κύπρου. Σπούδασα Φιλολογία Ιωαννίνων και Νομική Κομοτηνής την οποία παράτησα. Σπούδασα μέσα στην κάψα και έξαρση του ελληνικού φοιτητικού κινήματος και αυτό έχει τη σημασία του. Ξέχασα να δηλώσω πως είμαι γαϊδούρι κυπριακό και γεννήθηκα τον Μάιο του ‘87 μαζί με τις συνέπειες του Τσέρνομπιλ.
Σάββατο 3 Μάρτη 2018
Αγαπητό ημερολόγιο,
Η αλήθεια είναι ότι λησμονώ πολλές φορές ποιά μέρα έχουμε αλλά ποτέ τις ημερομηνίες.
Άλλωστε, είμαι ” 29 μόλις χρόνων και το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω να ζήσω!” Για να θυμηθώ τον Αποχαιρετισμό του Γ.Ριτσου. Σήμερα παίζω στην παλαι ποτέ αστική πόλη της Ναουσας. Σήμερα γίνομαι ο μικρός και όμορφος Γρηγόρης Αυξεντίου.
“…. 3 του Μάρτη κάηκε ζωντανός στην σπηλιά της Μονής Μαχαιρά….
Και ξέρω όσο ποτέ πως είναι δυνατή η ελευθερία”.
Και που σήμερα ανακάλυψα αγαπημένε Vasili Zaitsev ( το αμάξι μου 30 ετών σαν και μένα) πόσο γελοίος είμαι.Αυτομαστίγωμα.Έμαθα σήμερα από μια μπακουνική μορφή πως ελευθερία ετυμολογικά σημαίνει το καλό – άριστο φως με τη σωστή θέση και ροή.
” Δεν το ξερα όμως. Το έμαθα “.
Κυριακή 4 Μάρτη 2018
Σηκώθηκα πουρνό πουρνο. Φορτώνω τα μπαγκάζια μου και για άλλη παραλία. Η φιλοξενία που είχα από τον Τρύφωνα και τον Δανάη άριστη. Η παράσταση επιτέλους έγινε! Το χιόνι που έγινε η αφορμή να ακυρωθεί η παράσταση την προηγούμενη φορά ελιωσε. Ο δρόμος καθαρός στην Κεντρική Μακεδονία, στον δρόμο των κρασιων. Έκανα κι ένα ανακουφιστικό μπανάκι που μ` έσωσε. Σ` αφήνω τώρα γιατί είμαι στο τιμόνι και δεν θέλω να με γράψει ξανά από υπερβάλλοντα ζήλο η ΕΛ.ΑΣ.
Δευτέρα 5 Μάρτη 2018
Το να είσαι δυο μήνες στο δρόμο δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο. Θέλει γερό στομάχι και κυρίως πολλά εσώρουχα ή τουλάχιστον εύκαιρο πλυντήριο. Σήμερα παίζω άλλο έργο νεαρέ αλλοδαπέ. Συγκεντρώσου κι αύριο έχει…
Τρίτη 6 Μάρτη 2018
Διορθώνοντας τον εαυτό μου θα πω, πως το δυσκολότερο πράγμα για ένα μπουλούκι είναι η διαμονή και τα ατυχήματα. Ευτυχώς όμως φιλοξενούμαι στην ΑΡΣΙΣ ΚΟΖΑΝΗΣ. Δυστυχώς έχασα ένα όπλο μου. Την μηχανή καπνού που μάλλον τα εφτυσε. Και γνωρίζεις πως τα εφέ είναι πολύτιμα εργαλεία στο θέατρο.
Κι ακόμη βρισκόμαστε στους πρόποδες της Σάντα Κλάρα καλέ μου Ζαιτσεβ.
– Μην ρωτάς!
– Θα νικήσουμε!
Τέταρτη 7 Μάρτη 2018
Σήμερα επιτέλους ξεκούραση. Στόχος το βαν. Καλό χρυσό το Lada ( σκυλί του πολέμου θα έλεγα) και ο συναισθηματικός του κόσμος αλλά δεν χωράει το κουφάρι μου για να κοιμηθώ.
Φώτα, εξοπλισμός, βιβλία. Όμως το κυπριακό γαϊδουρινό μου πείσμα θα κερδίσει. Το εύρημα της κατασκευής που έκανα στην ΑΡΣΙΣ ήταν εύστοχο για την παράσταση.
” Λάβετε φάγετε. Τούτο εστί το σώμα και το αίμα μου, το σώμα και το αίμα του Γρήγορη Αυξεντίου, ενός φτωχόπαιδου,29 χρονών, οδηγού ταξί στο επάγγελμα, όπου έμαθε στην μεγάλη σχολή του αγώνα και τόσα μόνο γράμματα όσα να φτιάχνουν την λέξη Ελευθερία! ”
Φιλούθκια πολλά. Αύριο πάλι.
Πέμπτη 8 Μάρτη 2018
Κάθε μέρα πρέπει να είναι η μέρα της Κλάρας Τσεσκιν.
” ετούτο το στήθος γλυκοβύζαστο ετοιμάζει γάλα ελευθερίας “. Διάβασμα της βιογραφίας κάποιου Λατινοαμερικανού και χαλάρωση. Από αύριο πάλι ταξίδι, στήσιμο και παράσταση.
Παρασκευή 9 Μάρτη 2018
Ευτυχώς η βιογραφία του ήρωα της ανθρωπότητας με έχει παρασύρει. Είμαστε και οι δυο διαρκώς στην κίνηση. Φτάνω στην όμορφη Βέροια. Σε λίγο θα παίξω σε έναν κοινωνικό χώρο σε μια πανέμορφη γειτονιά. Ο χώρος είναι ιδανικός για τον Μαρξ στο Σόχο. Νιώθω ήδη ζωντανό πτώμα. Το βράδυ παίζω. Στην ώρα της παράστασης περνάνε διερχόμενοι και σκυλάκια. Τους καθίζω ως Μαρξ. Έχω να τους πω για το όπιο του λαού μέσα από την Κριτική της Εγελιανής Φιλοσοφίας του Κράτους και του Δικαίου! Σ` αφήνω να συγκεντρωθώ. Μιλάμε αύριο.
Σάββατο 10 Μάρτη 2018
Τελικά φιλοξενήθηκα σε κάποιον άλλον ρομαντικό τύπο στα χρόνια μου, σε κάποιον ζωγράφο. Παίρνω ανάσες. Επιτέλους σήμερα θα πιω αλκοόλ. Το αλκοόλ κάνει ζημιά ως γνωστόν στην μνήμη και η μνήμη είναι το δικό μου ντουφέκι.
Αύριο φεύγω για την όμορφη Γουμένισσα. Οικονομία δυνάμεων, ντεμαραζ και κορύφωση.
– Μην ρωτάς!
– Θα νικήσουμε!
Ζω ήδη την ουτοπία και αυτό είναι κάτιτις.
