Η μεσογειακή διατροφή, πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και φτωχή σε κρέας, λίπη, αποτελεί τον λησμονημένο εθνικό μας θησαυρό, άυλο πολιτιστικό αγαθό της ανθρωπότητας από το 2010. Η μεσογειακή διατροφή απογειώνεται την άνοιξη με την πληθώρα των φρέσκων λαχανικών και φρούτων της.
Η δυσκοιλιότητα είναι ένα σύμπτωμα, που ταλαιπωρεί σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού. Τόσο για την πρόληψη, όσο και την αντιμετώπισή της συνιστάται η αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών. Αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων και μειώνουν τον χρόνο διέλευσής τους από το έντερο. Τουλάχιστον 20 γρ./ημέρα φυτικών ινών είναι απαραίτητα. Μια τροφή με άφθονες φυτικές ίνες είναι ο αρακάς με 5.5 γρ./100 γρ. Η εκκολπωμάτωση του παχέος εντέρου έχει χαρακτηριστεί η “νόσος του δυτικού πολιτισμού”, καθώς συνδέεται με τη “δυτικού τύπου” δίαιτα, πλούσια σε κρέας και λίπη. Σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες για την πρόληψη της εκκολπωμάτωσης, αλλά και μιας επιπλοκής της, της εκκολπωματίτιδας, συνιστάται διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες. Μια άλλη ανοιξιάτικη πηγή πλούσια σε φυτικές ίνες είναι τα φασολάκια με 3.4 γρ./100 γρ. Εξάλλου, τα φρούτα και τα λαχανικά αποτελούν ασπίδα προστασίας τόσο για τον καρκίνο του στομάχου, όσο και για τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Περιέχουν αντιοξειδωτικά, όπως τη βιταμίνη C και τις ανθοκυανίνες, που αποτρέπουν την οξειδωτική βλάβη στο DNA, μπλοκάροντας την καρκινογένεση. Οκτώ φράουλες προσφέρουν το σύνολο των ημερήσιων αναγκών βιταμίνης C. Τα κεράσια πάλι είναι σημαντική πηγή ανθοκυανινών, στις οποίες μάλιστα οφείλουν το χρώμα τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι αύξηση της κατανάλωσης φρούτων κατά 100 γρ./ημέρα μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου κατά 5%.
Αντίθετα, μια δίαιτα πλούσια σε κρέας και φτωχή σε φυτικές ίνες προδιαθέτει σε πολύποδες και καρκίνο του παχέος εντέρου. Τα τρισεκατομμύρια μικροβίων, που διαβιούν στο έντερο, συνιστούν το μικροβίωμα του εντέρου με σπουδαίες λειτουργίες σχετιζόμενες με το ανοσοποιητικό σύστημα, τον μεταβολισμό, την παραγωγή βιταμινών Β12 και Κ. Η σύνθεσή του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διατροφή. Τα πρεβιοτικά είναι φυτικές ίνες και ολιγασακχαρίτες, που προάγουν την αύξηση των ευνοϊκών για τον οργανισμό μικροβίων μέσα στο μικροβίωμα. Παραδείγματα τροφών με άφθονα πρεβιοτικά είναι τα παντζάρια, τα σπαράγγια και τα σκόρδα. Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος έχει καταστεί η πιο συχνή ηπατοπάθεια παγκοσμίως, αφού συνδέεται με την πανδημία της παχυσαρκίας. Η απλή λιπώδης διήθηση του ήπατος μπορεί να εξελιχθεί σε στεατοηπατίτιδα και η τελευταία με τη σειρά της σε κίρρωση. Η ανάπτυξη στεατοηπατίτιδας οφείλεται σε οξειδωτικό στρες και εδώ τα αντιοξειδωτικά παίζουν αποτρεπτικό ρόλο. Για τη θεραπεία της λιπώδους νόσου πέρα από την απώλεια βάρους, προτάσσεται ως ιδανική διατροφή και πάλι η μεσογειακή. Τα βερίκοκα περιέχουν αντιοξειδωτικά, όπως βιταμίνη C και βιταμίνη Ε. Δυστυχώς, πρόσφατη μελέτη του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου κατέδειξε ότι τρεις στους τέσσερις ενήλικες στην Ελλάδα δεν καταναλώνουν φρούτα και λαχανικά στις ενδεδειγμένες ποσότητες.
Φέτος την άνοιξη, λοιπόν, η αναγέννηση της φύσης ας συνδυαστεί με αναγέννηση της διατροφής μας.
