Όσο πιο πολύ βουλιάζουμε στην ύφεση τόσο πιο πολύ μεγαλώνει το κύμα φυγής απο τα μεγάλα αστικά κέντρα προς τις επαρχίες και τις περιφέρειες. Η Ελλάδα βιώνει στο πετσί της μια εσωτερική μετανάστευση των ανθρώπων απο τις μεγαλουπόλεις στην επαρχία. Άνεργοι, οικογένειες, νέοι, συνταξιούχοι χάνοντας κάθε ελπίδα και προσδοκία στις πόλεις μετακινούνται προς τις περιφέρειες ελπίζοντας σε μια καλύτερη τύχη και σε ένα πιο φωτεινό αύριο. Ίσως η μετανάστευση αυτή να μην έχει πάρει ακόμα μεγάλες διαστάσεις ωστόσο είναι αξιοσημείωτη μιας και μεγάλος αριθμός ανθρώπων φαίνεται αποφασισμένος να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό και να ασχοληθεί με την κτηνοτροφία, τη γεωργία ,τις βιολογικές καλλιέργειες.
Υπάρχουν άνθρωποι που πέραν της οικονομικής κρίσης και της μιζέριας επιλέγουν να ζήσουν στην επαρχία για να εχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής κοντά στη φύση και μακριά απο τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της κυρίας Κάλλια η οποία αποφάσισε μαζί με τον συζυγό της να επιστρέψει στο χωριό της το οποίο βρισκεται στo νομό Πιερίας.
Πόσα χρόνια μένετε στο χωριό;
11 περίπου χρόνια.
Τι έχει αλλάξει στη ζωή του χωριού από παλιά;
Η αισθητική του χωριού, τα σπίτια, οι αυλές, οι δρόμοι, η νοοτροπία των ανθρώπων. Παλιά οι άνθρωποι ήταν πιο δεμένοι μεταξύ τους, τώρα είναι λίγο πιο απόμακροι ωστόσο στις πόλεις τα πράγματα είναι περισσότερο απρόσωπα. Και ο τρόπος ζωής τους στην επαρχία άλλαξε προς το καλύτερο…
Πως ήταν η μετάβαση από την πόλη στο χωριό;Eύκολη; Δύσκολη; Ήταν επιλογή σας;
Ήταν επιλογή σε λάθος χρόνο, αλλά η προσαρμογή μετΆ από χρόνια διαμονής σε μεγαλουπόλεις υπήρξε αρκετά δύσκολη.
Σας αρέσει η ζωή εδώ;
Όχι πάντα. Έχει θετικές και αρνητικές στιγμές.
Ποιά είναι η καθημερινότητά σας;
Πρωινό ξύπνημα 7.30-8.00, καφέ με τον σύζυγο και παρακολούθηση στην τηλεόραση τα νέα της ημέρας, εν συνεχεία, τάισμα των ζώων (κότες-καναρίνια-σκυλιά-γάτες), καθαριότητα του σπιτιού και της αυλής, φροντίδα για το φαγητό της ημέρας και καιρού επιτρέποντος, ασχολίες στον κήπο.
Τι σας λείπει και τι δεν σας λείπει από την μεγαλούπολη;
Μου λείπει η ανωνυμότητα που σου χαρίζει η πόλη, η βόλτα στα καταστήματα, οι φίλοι που είναι μακρυά, μα περισσότερο τα παιδιά και τα εγγόνια πουν ζουν τώρα σε μεγαλουπόλεις και δύσκολα τα βλέπουμε. Δεν μου λείπουν οι γρήγοροι ρυθμοί της πόλης,το άγχος που έχεις να τα προλάβεις όλα.
Ποιές είναι οι συνήθειες των ανθρώπων στο χωριό;
Οι ασχολίες των νεώτερων έχουν να κάνουν με τις αγροτικές δουλειές κυρίως, αν και όλο και λιγότεροι νέοι γίνονται πλέον αγρότες, προτιμώντας τις πόλεις έστω κι αν κάνουν οποιαδήποτε εργασία. Και οι γεροντότεροι που μαζεύονται στα καφενεία ή στο ΚΑΠΗ του χωριού.
Ποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν;
Προβλήματα…. Μόνο από τον καιρό, ειδικά τις περιόδους των αγροτικών εργασιών (σπορά, συγκομιδή, κλαδέματα, κλπ). Όσον αφορά την επαφή με την πόλη, υπάρχει η συγκοινωνία αλλά τώρα όλοι οι κάτοικοι του χωριού έχουν σχεδόν από 2 αυτοκίνητα κάθε σπίτι. Από ιατρικής απόψεως υπάρχει ένα αγροτικό ιατρείο που υπολειτουργεί σε απόσταση 20 χιλιομέτρων είναι το Κέντρο Υγείας Λιτοχώρου, αλλά με πολύ δύσκολη τη μετάβαση σε αυτό λόγω μεγάλης απόστασης.
Καλλιεργείτε δικά σας προϊόντα; Γιατί; Είναι εύκολο; Τι καλλιεργείτε;
Καλλιεργώ ορισμένα είδη φρούτων μέσα στον κήπο μου, κηπευτικά για τις δικές μας ανάγκες (ντομάτες, πατάτες αγγουράκια, φασολάκια, αρακά, κολοκύθια, μαϊντανό , σέλινο, σκόρδα, κρεμμύδια κλπ). Δεν είναι όμως εύκολη η καλλιέργεια τους αν δεν έχεις κάποιες γνώσεις του αντικειμένου, ειδικά για άτομα που δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με την Γη. Επίσης εκτρέφω μερικές κοτούλες και έχω πολλά πολλά λουλούδια που είναι και η αδυναμία μου.
Είναι αυτός ένας τρόπος να γεμίσετε τον χρόνο σας;
Για μένα είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος ψυχοθεραπείας.
Πόσο χρόνο αφιερώνεται την ημέρα;
Ανάλογα με την εποχή. Τον χειμώνα λίγο χρόνο, την άνοιξη και το φθινόπωρο περισσότερο.
Τι προσφέρει η ζωή στο χωριό;
Αν έχεις δικό σου σπίτι με αυλή και χώρο για να καλλιεργείς, όλα τα ανωτέρω που αναφέραμε. Επίσης το ότι μπορώ να παίρνω τα σκυλιά μου και να περπατάω μέσα στην φύση, είναι ότι καλύτερο.
Έχετε μεγαλύτερη ηρεμία;
Κάποιες φορές την θέλουμε αυτήν την ηρεμία, αλλά και κάποιες φορές αποζητούμε τον θόρυβο και τους ρυθμούς της πόλης, ρυθμοί που στην εποχή μας συμβαδίζουν με την ζωή μας.
[dropcap]Μ[/dropcap]ήπως τελικά η λύση στην κρίση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε βρίσκεται εξω απο τα τείχη του κλεινού άστεως; Τώρα με την κρίση είναι μια ευκαιρία να ξαναπιάσουμε το νήμα από την αρχή, να δούμε την επαρχία με άλλο μάτι. Να ξαναβρούμε τις ρίζες μας.
Συνέντευξη στην Ματίνα Καλύβα
Φωτογραφίες: Γιώργος Χαλεπλής