Μία θαυμάσια μουσική παράσταση, με το πάντρεμα της παράδοσης και τους μοντέρνους ήχους, ένα μελωδικό ταξίδι υψηλής αισθητικής και συγκίνησης που καταργεί τα καθιερωμένα σύνορα, ζήσαμε εχθές το βράδυ στο ΔΑΚ Κοζάνης, με πρωταγωνιστές τον Κωνσταντίνο και Ματθαίο Τσαχουρίδη. Με εξαιρετικούς μουσικούς, μας ταξίδεψαν από την Ιταλία έως την Ανατολή με ήχους των Andrea Bocelli, Tchaikovsky, Χατζιδάκι, Πλέσσα, Θεοδωράκη, Καζαντζίδη, Χρύσανθο και ανταμώθηκαν με την ελληνική παράδοση, στις μουσικές γειτονιές του κόσμου. Φυσικά γνωρίσαμε και τις δικές τους συνθέσεις και νέα τραγούδια.
Ο Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδης, έχουν το χάρισμα να συνδυάζουν τη φωνητική ευκαμψία με τη δεξιοτεχνία της κεμεντζέ και διαδίδουν την ελληνική μουσική παράδοση με τρόπο μοναδικό, σε όποιο μέρος και εάν επισκεφτούν.
Διδάκτορες του Πανεπιστημίου του Λονδίνου στη μουσική, αγκαλιάζουν ένα διεθνές ρεπερτόριο με πρωταγωνιστή την ποντιακή λύρα αναδεικνύοντας τις απεριόριστες δυνατότητες του οργάνου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η κοινή ενέργεια των δύο καλλιτεχνών, καταργούν τα γεωγραφικά όρια και αντικαθιστούν τις καθορισμένες γραμμές και ζώνες με ενωτικά σημεία. Αυτό επιβεβαιώνεται μέσα από την μουσική αναδρομή, από το ποντιακό μοιρολόι «Πάρθεν η Ρωμανία» μέχρι «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις» και από τα «Δακρυσμένα μάτια» μέχρι το «Μα εσύ ποτέ». Η ιδιαίτερη αυτή προσέγγιση ξεδιπλώνει συνθέσεις που πάντα θα μας εμπνέουν!
Από την προσωπική ακρόαση, οι καλλιτέχνες συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν ακολουθώντας αποκλειστικά το μουσικό τους ένστικτο. Χθες το βράδυ, μας ταξίδεψαν σε χώρες μακρινές και κοντινές, ξεσήκωσαν τις ψυχές μας σε μία περίοδο που το είχαμε ανάγκη.
Στη θέαση και πρόσληψη της μελωδίας της ποντιακής λύρα, της ορχήστρας και των τραγουδιών, συγκροτείται ένας πολιτισμός μέσα από διαφορετικά συστατικά. Η «συρραφή» των μουσικών συνθετών χτίζουν μία διανοητική αντίληψη του παρελθόντος.
Ως απόγονοι της δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς χωρίς βιώματα προσφυγιάς, μέσα από την παράδοση και την μουσική συνδεόμαστε με την παρακαταθήκη των προγόνων μας και αναπτύσσουμε την πολιτιστική μας ταυτότητα. Κατά κοινή ομολογία ο πλούτος (υλική και άυλη πολιτιστική κληρονομιά), γίνεται μοχλός διαμόρφωσης της ταυτότητας. Οι συντελεστές και οι άνθρωποι της τέχνης παραμένουν θεματοφύλακες της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Πηγές:
Culturenow,
Alivizatou, M. (2007). The Unesco Programme for the Proclamation of Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity: A critical examination.
