Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες. Στην ουσία μια απειροελάχιστη μεταβολή στη ροή των γεγονότων οδηγεί, μετά από την πάροδο αρκετού χρόνου, σε μια εξέλιξη της ιστορίας του συστήματος διαφορετική από εκείνη που θα επικρατούσε αν δεν είχε συμβεί η μεταβολή.
Διαβάζοντας το παραπάνω φαινόμενο μου ήρθε στο μυαλό η διαδικασία που κάνουμε όταν παίρνουμε κάποια απόφαση. Η λέξη απόφαση σημαίνει η τελική κρίση στην οποία καταλήγει ο άνθρωπος, σύνθετη λέξη από + φαίνω. Το αρχαίο ρήμα φαίνω σημαίνει φωτίζω, γίνομαι, δείχνω. Έχοντας αυτές τις τρεις λέξεις στο μυαλό μου σκέφτηκα πως όταν παίρνουμε αποφάσεις “φωτίζουμε” τον κοινωνικό μας περίγυρο, δείχνουμε ποιοι είμαστε και γινόμαστε αυτό που αποφασίζουμε. Είναι σημαντικό με τις επιλογές μας να δημιουργούμε μια ζωή με στόχους και νόημα για να επηρεάσουμε θετικά τις ζωές των άλλων.
Σήμερα που η γνώση “τρέχει” με τρομακτική ταχύτητα αν θέλουμε να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή, να είμαστε σίγουροι για τις πράξεις μας και για τις επιλογές μας, θα πρέπει να παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Όταν λοιπόν αποφασίσουμε να πάρουμε την τελική μας απόφαση για οτιδήποτε, πρέπει να γνωρίζουμε ότι μπορεί να προκαλέσουμε μεγάλη μεταβολή στη σημασία των πραγμάτων που υπάρχουν στη ζωή μας. Για αυτό το λόγο είναι αναγκαίο να γράφουμε τις επιλογές μας, να αναλύουμε κάθε σενάριο ξεχωριστά. Να αποφασίζουμε και να πράττουμε με αξιοπρέπεια και χωρίς φόβο. Να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα ενδεχόμενα, γιατί όπως είπε και ο Καζαντζάκης : « το κακό έρχεται μαζί με το καλό».
Είναι γεγονός ότι όταν καλούμαστε να πάρουμε μια απόφαση, νομίζουμε πως έχουμε χρόνο. Ο χρόνος βέβαια είναι δωρεάν, αλλά και ανεκτίμητος. Είναι πιο πολύτιμος από τα χρήματα. Μπορείς να τον ξοδέψεις, αλλά δεν μπορείς να αγοράσεις περισσότερο.
Κατά την διάρκεια μιας χρονικής περιόδου που παίρνουμε τις αποφάσεις, μέσα μας υπάρχουν δύο φωνές. Μια φωνή που θέλει να προοδεύσουμε και μια άλλη που μας κρατάει πίσω. Η πρώτη φωνή μας πηγαίνει μπροστά, οδηγεί στην επιτυχία και στην ευτυχία. Η δεύτερη μας κάνει οκνηρούς, μας κάνει να ικανοποιούμε μόνο τις ορέξεις μας. Είναι σίγουρο πως η φωνή που θα κερδίσει, είναι αυτή που θα ακούσουμε περισσότερο. Θα είναι αυτή που θα τρέφουμε και θα ενισχύουμε. Είναι δική μας επιλογή.
Συνοψίζοντας αυτό που θέλω να επισυνάψω είναι ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται στην κατάλληλη χρονική στιγμή. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως ο καθένας είναι οι πράξεις του και οι επιλογές του. Να είμαστε υπεύθυνοι για ότι αποτελέσματα κι αν έχουν αυτές.
