Αυτό που βλέπεις είναι το σώμα μου και μου αρέσει. Έτσι όπως είναι. Το αγαπώ γιατί μου θυμίζει όλα όσα έχω ζήσει. Οι ρυτίδες στο πρόσωπό μου δείχνουν ότι η ζωή κυλά φυσιολογικά κι ο χρόνος περνά απαλά από πάνω μου αφήνοντας τα ίχνη του. Λατρεύω όμως αυτές τις ρυτίδες γύρω από τα χείλη μου, αυτές που μου θυμίζουν πόσο έχω γελάσει, πόσα χαμόγελα σκόρπισα και πόσες φορές το πρόσωπό μου έλαμπε από ευτυχία. Η κούραση που αποτυπώνεται πολλές φορές πάνω μου, δείχνει πόσο δυνατή είμαι και τα σημάδια από στιγμές δύσκολες με κάνουν να νιώθω περήφανη που βγήκα αλώβητη από τις μπόρες που πέρασα.
Δεν ντρέπομαι ούτε για τις ραγάδες μου ούτε για τη κυτταρίτιδα μου γιατί μου θυμίζουν ότι είχα την ευλογία να νιώσω τη χαρά τη μητρότητας, να φυλάω μέσα μου για εννέα μήνες μία νέα ζωή. Μία ζωή που της έδωσα πνοή και σήμερα την αντικρίζω και νιώθω μόνο περηφάνεια. Κάποια σημάδια στο σώμα μας , μας θυμίζουν στιγμές που παλέψαμε να κρατηθούμε στη ζωή, μάχες που δόθηκαν και δυσκολίες που ξεπεράστηκαν με δύναμη ψυχής.
Μου αρέσει να περιποιούμαι το σώμα μου, ναι. Γιατί το αγαπώ και το θέλω. Το κάνω για μένα όμως όχι για να αρέσω. Κι αν κάποιες φορές το παραμελήσω, δεν νιώθω ενοχές. Ίσως να μην μου φτάνει ο χρόνος, ίσως να είμαι κουρασμένη, ίσως να βάλω άλλες προτεραιότητες. Επιλογή μου είναι.
Αρνούμαι κάθε ψεύτικο πάνω μου γιατί δεν είμαι εγώ. Αρνούμαι να γίνω μία ψεύτικη κούκλα μόνο και μόνο για να ταιριάξω σε μία κοινωνία αφιλόξενη και κομπλεξική.
Σέβομαι τον εαυτό μου και τον φροντίζω. Δεν θέλω την τελειότητα γιατί είναι μια ουτοπία. Κάθε ατέλεια πάνω μου, κάθε σημάδι αποτελεί τη δική μου τελειότητα.
Αυτό που βλέπεις είναι το σώμα μου και μου αρέσει. Το προστατεύω και το φυλάω γι’ αυτούς που θα το αγαπήσουν όπως είναι , τέλειο με ατέλειες.
