Ήταν κύριος με συνόδευσε από την πλατεία μέχρι το σπίτι, πλησίασε και ζητιάνεψε ένα χάδι. Εύκολα κατάφερε να το κερδίσει, ήταν όμορφος και μεγαλόσωμος. Περπατούσε περήφανα, γιατί συνοδευόταν. Με πρόσεχε σαν τα μάτια του, στο κόκκινο φανάρι σταματούσε, φοβόταν τα αυτοκίνητα και ήταν υπομονετικός μέχρι να φύγει και το τελευταίο. Δεν φοβήθηκε όμως εμένα, αφού ενστικτωδώς προσέγγισε τον υποψήφιο κηδεμόνα του. Αυτόν που θα τον έκανε να νιώσει ασφαλής, αλλά η ασφάλεια ήταν αμφότερη. Εκείνος μου χάρισε απλόχερα τη δική μου και εγώ ερήμην μου τη δική του.
Φτάσαμε στο σπίτι και με μάτια θλιμμένα, περίμενε τη συνέχεια. Ανταμείφθηκε για τον κόπο του με ένα πρόχειρο γεύμα και κάθισε στο χαλάκι της εξώπορτας. Το πρωί καλημεριστήκαμε με ενθουσιασμό, με χάδια και αγκαλιές. Ήταν έκπληξη μεγάλη πως περίμενε εκεί, ήλπιζε πως έχει βρει κηδεμόνα, πως έχει βρει χέρια ανοιχτά και ελεύθερα, διαθέσιμα για εκείνον και ένα ίσως σπίτι για να μείνει. Η πρώτη σκέψη ήταν πως δεν μας αξίζουν τα ζώα, δεν χωράει η πίστη και η αφοσίωση τους στην ασθματική και πολυάσχολη ζωή μας. Έκτοτε δεν τον ξαναείδα.
Αδέσποτοι και οι άνθρωποι. Ο αδέσποτος θέλει αγάπη και φροντίδα, θέλει την προσοχή σου, θέλει το άγγιγμα και το φιλί σου. θέλει να ακουμπάει στο στερνό σου, άφησε τον για λίγο εκεί και θα καταλάβει που είναι το σπίτι του. Ο αδέσποτος σε λάθος χέρια, μη διαθέσιμα είναι ορφανός, άστεγος, μοναχός, δυστυχής, ανασφαλής και άδειος. Ο αδέσποτος θέλει τη φροντίδα και το ενδιαφέρον του κηδεμόνα, θέλει ένα χέρι να ξέρει να ανοίγει το κλειδί του σπιτιού, θέλει να ξέρει πως η αγάπη τελικά είναι το μόνιμο σπίτι του. Ξέρει όμως, πως αν δεν βρει ποτέ την αληθινή, θα παραμείνει αδέσποτος για πάντα. Θα τον εγκαταλείπουν ξανά και ξανά. Την επόμενη φορά που θα συναντήσεις έναν αδέσποτο, σκέψου πόσος τρόμος, φόβος και πόνος κρύβεται στα μάτια του. Βάλε στη θέση του εσένα για ένα μονάχα λεπτό και πράξε. Αν αδιαφορήσεις κάτι χάλασε μέσα σου, κάτι σαπίζει, εάν πάλι το χέρι γίνει ασυναίσθητα χάδι τότε κάτι ανθίζει ακόμη.
Η καλοσύνη είναι ανθός που κουβαλάς και βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην καρδιά σου, αν φερθείς με σεβασμό στους ανθρώπους, θα φερθείς και στα ζώα και στο περιβάλλον… Ο κόσμος μας θα αλλάξει και θα γίνει λιγότερο κακοποιητικός, βρώμικος και ανήθικος αν φροντίζεις τον ανθό σου καθημερινά, αν δεν τον αφήσεις να μαραθεί. Ξερίζωσε τα αγριόχορτα που τον περιβάλλουν. Να θυμάσαι πάντα πως ένας αδέσποτος σε έχει ανάγκη.
