Οι άνθρωποι καθημερινά κάνουμε σκέψεις που μας βοηθούν να ερμηνεύουμε και να κατανοούμε την πραγματικότητα γύρω μας. Ο ιδιαίτερος τρόπος που σκέφτεται ο καθένας μας επιδρά καταλυτικά στην ποιότητα της ζωής του. Οι αρνητικές σκέψεις, ειδικότερα, όταν ξεπηδούν από το μυαλό μας καταιγιστικά, μας προκαλούν ιδιαίτερο άγχος.
Όλοι καθημερινά συλλαμβάνουμε τον εαυτό μας να κάνει αρνητικές σκέψεις και να μεμψιμοιρεί για λάθη του παρελθόντος, για μια ευκαιρία που χάθηκε, για μια αποτυχημένη σχέση, για έναν στόχο που δεν επετεύχθη και αυτή η λίστα δεν έχει τελειωμό! Καλώς ή κακώς όλοι κάνουμε λάθη και τα λάθη αυτά δεν είναι παρα ένας συνδετικός κρίκος του εαυτού που σταδιακά διαμορφώνουμε. Είναι τα κλειδιά που θα ανοίξουν την πόρτα της αυτοβελτίωσης μας. Τίθεται, όμως, το ερώτημα: η προσήλωση σε αρνητικές σκέψεις επιτρέπει την επίτευξη των στόχων που έχουμε θέσει; Η απάντηση είναι προφανής: Όχι.
Η προσκόλληση στις αρνητικές σκέψεις μας κρατά δέσμιους και αδρανείς, μας καθηλώνει. Επομένως, στην προσπάθεια μας να απαλλαγούμε από αυτές καταφεύγουμε σε στρατηγικές σύμφυτες με την αρνητική εικόνα που έχουμε πλάσει για τον εαυτό μας, την λεγόμενη αυτοαντίληψη, και λειτουργούμε βάσει αυτών. Σύμφωνα άλλωστε, με τον Carl Rogers στόχος μας και βασική επιδίωξή μας είναι η επίτευξη της αυτοσυνέπειας ανάμεσα στην αίσθηση του εαυτού και στην καθημερινή εμπειρία. Έτσι αν θεωρείς, για παράδειγμα, πως δεν μπορείς να τα καταφέρεις, θα προσπαθήσεις να συμπεριφερθείς με τρόπο συνεπή προς αυτή την εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου. Και ολο αυτό λειτουργεί σαν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Πρόκληση για όλους μας, προκειμένου να ξεφύγουμε από τον φαύλο αυτό κύκλο,είναι να αμφισβητήσουμε όλα όσα πιστεύαμε μέχρι τώρα για μας. Η αμφισβήτηση και η αλλαγή των αποκρυσταλλωμένων αυτών πεποιθήσεων για τον εαυτό μας κρίνεται σαφώς δύσκολη, αλλά, εν τέλει, εφικτή. Συνεπώς, εάν κάτι πάει στραβά κάποια στιγμή στη ζωή μας, οφείλουμε να μην αισθανθούμε ότι χάνουμε την γη κάτω από τα πόδια μας και να μην εγκαταλείψουμετον αγώνα μας. Σημασία, εξάλλου,έχει το ταξίδι και οι εμπειρίες που θα αποκομίζουμε από αυτό και όχι ο προορισμός.
Απαραίτητη προύποθεση είναι να πιστέψουμε πρώτα από όλα στον εαυτό μας και στις δυνατότητες που κρύβουμε μέσα μας. Ας μην περιμένουμε τα λόγια κάποιου άλλου να μας δώσουν κίνητρο να προσπαθήσουμε ούτε την τέλεια ευκαιρία για να κυνηγήσουμε τον στόχο μας. Μότο της ζωής μας ας γίνει να προχωρούμε μπροστά έστω με μικρά δειλά βήματα, καθώς μόνο έτσι θα προσεγγίζουμε τους στόχους μας και θα οδηγηθούμε στην αυτοπραγμάτωση.