Νομίζω πως οφείλω να ξεκινήσω αυτό το κείμενο, σχολιάζοντας τον τίτλο. Το θέμα μας είναι οι πανελλήνιες και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται από τους μαθητές. Οι πανελλήνιες λοιπόν, δεν είναι το «τέλος του κόσμου» και αυτή είναι μια έννοια που πρέπει να εξηγήσουμε.
Μεγαλώσαμε, εκπαιδευόμενοι σε ένα σύστημα μάθησης που εγκλωβίζει το μαθητή στην ιδέα ότι αν δεν επιτύχει την εισαγωγή στη σχολή της επιλογής του..τότε αποτυγχάνει ολοκληρωτικά στη μετέπειτα πορεία του. Αυτή η ιδέα υιοθετήθηκε από γενιά σε γενιά και ισχύει μέχρι σήμερα. Αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο στάθηκε η εικόνα που αντικρίζω από τους δικούς μου μαθητές όταν προετοιμάζονται για τις πανελλήνιες. Αν βάλουμε στην άκρη κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις(κυρίως τους μαθητές που δεν έχουν συγκεκριμένο στόχο και σχετικά αδιαφορούν για το αποτέλεσμα), οι περισσότεροι μαθητές, δείχνουν φοβερά ανήσυχοι και αγχωμένοι καθώς πλησιάζουν οι μέρες των εξετάσεων.
Ένα πρώτο στοιχείο λοιπόν που παρατηρούμε είναι το άγχος. Και πιο συγκεκριμένα, το άγχος της αποτυχίας. Το έντονο άγχος των πανελληνίων προκύπτει απ την ιδέα που αναπτύξαμε παραπάνω και φυσικά από τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο κάθε μαθητής τη συγκεκριμένη διαδικασία. Ένα πράγμα που πρέπει να τονίσουμε στους μαθητές μας είναι ότι όσο καλά και να είμαστε προετοιμασμένοι, αν μας καταβάλλει το άγχος, το μόνο που θα πετύχουμε είναι να αποσυντονιστούμε και να χάσουμε την ψυχραιμία μας. Θα καταλήξουμε δηλαδή σε αυτό που πολύ σωστά μάθαμε στα Λατινικά, το γνωστό tabula rasa.
Μέχρι ένα σημείο σημένα , το άγχος είναι λογικό, διότι τα παιδιά θέτουν συγκεκριμένους στόχους που επιθυμούν να πετύχουν. Νιώθουν πως αυτή είναι η μεγάλη τους ευκαιρία, το μεταίχμιο για να πετάξουν σε μια νέα εποχή. Ωστόσο είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το άγχος εκτός ορίων δεν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και δεν κάνει καλό στην υγεία μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην περίοδο των εξετάσεων, εκτός από καλό και προγραμματισμένο διάβασμα, χρειαζόμαστε και τη καλή ψυχολογία.
Βασικός παράγοντας στην προσπάθεια των παιδιών είναι οι γονείς. Συγκεκριμένα, η ανάλογη στάση των γονέων, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ο μαθητής την προετοιμασία του. Απευθυνόμενοι λοιπόν σους γονείς, οφείλουμε να τους θυμίσουμε τα εξής: Είναι καλό να ενθαρρύνουμε το παιδί στην προσπάθεια τους και να μην το επηρεάζουμε με διάφορες προσδοκίες( ειδικά όταν αυτές είναι προσωπικές μας προσδοκίες). Επίσης αποφεύγουμε να συγκρίνουμε το παιδί με τα υπόλοιπα παιδιά και προσπαθούμε να το ενθαρρύνουμε, τονίζοντας πόσο σημαντικός είναι ο κόπος που καταβάλλει. Τέλος είναι καλό να του υπενθυμίζουμε πως είμαστε στο πλευρό του αν ο στόχος του δεν επιτευχθεί και του δείχνουμε την αγάπη και τη στήριξης σε κάθε πιθανό επόμενο βήμα του.
Αν είσαι μαθητής και διαβάζεις αυτό το κείμενο, θέλω να εστιάσεις στον τίτλο και να τον έχεις ως οδηγό σου στη μεγάλη προσπάθεια που κάνεις. Να θυμάσαι λοιπόν πως οι πανελλήνιες είναι μια δύσκολη περίοδος που θα περάσει και θα φέρει καρπούς ως ανταμοιβή των κόπων σου. Να θυμάσαι πως τίποτα δεν τελειώνει εδώ, πόσο μάλλον όλα ξεκινούν εδώ. Να θέτεις στόχους, να διαβάζεις με πρόγραμμα και να τρέφεσαι σωστά. Μην ξεχνάς να κάνεις τα διαλείμματα που έχεις ανάγκη ώστε να βλέπεις τους φίλους σου και να ακούς την αγαπημένη σου μουσική, που ηρεμεί την ψυχή σου. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι το εξής: Είσαι ικανός να πετύχεις όλους σου τους στόχους, αρκεί να προσπαθείς και να είσαι ψύχραιμος! Κι αν δεν πετύχεις, έχεις το δικαίωμα να ξαναπροσπαθήσεις. Μην τα παρατάς!
Εξάλλου, όταν όλη αυτή η περίοδος ολοκληρωθεί και δεις τα πράγματα πιο καθαρά, θα καταλάβεις πως έχεις πολλές επιλογές που θα ικανοποιούν τους στόχους σου. Είναι πολύ σημαντικό να σκέφτεσαι θετικά και να ονειρεύεσαι, ώστε να παίρνεις δύναμη. Θυμήσου πως όλη η ζωή μας είναι μια εξεταστική, στην οποία μπορεί να θριαμβεύουμε ή και να αποτυγχάνουμε που και που. Πάντα όμως, σε κάθε περίπτωση θα ξέρεις ότι προσπάθησες και ότι στο επόμενο βήμα θα τα πας καλύτερα!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ! <3
