Μια μελωδία και ένας στίχος έγινε ο ήχος της οδυνηρής φυγής και του τρομακτικού
αποχωρισμού. Σε κλάσματα δευτερολέπτων αποτυπωμένες πολύχρωμες, γεματες ζωή και
ανεμελιά εικόνες είχαν σβήσει από το παρόν. Στη θέση τους η καταστροφή, η σκληρή και
απάνθρωπη εκπνοή του τελευταίου ίχνους του ανθρώπου. Η πρωτόγονη έκπτωση.
I wanna take you somewhere…
Μια μελωδία και ένας στίχος έγινε η κραυγή της χαμένης λογικής.
Ι brought you daffodils on a pretty string…but they won’t flower like they did last spring…
Μια μελωδία και ένας στίχος έγινε η εκκωφαντική σιωπή της χαμένης ανθρώπινης υφής και της
ενσυνείδητης επανάληψης της πιο απαράδεκτης πτυχής της ιστορίας.
And I wanna kiss you, make you feel alright…
Μια μελωδία και ένας στίχος άφησε πίσω του χρώματα, άνοιξη, αγκαλιές, στιγμές, φωνές και
μουσικές.
But all my tears, have been used up…
Πώς μια μελωδία και ένας στίχος παγίδευσε σε ένα αρχείο ένα παρόν μια ισχύ που έσβησε κάθε
ελπίδα…Ειρωνικά μια άσχετη μελωδία, πώς έσωσε από τη λήθη την άνοιξη, τις αγκαλιές, τις
στιγμές, τους χορούς και τις μουσικές. Τις απλές καθημερινές αφελώς δεδομένες μοιρασιές.
***
Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει αποτυπώσει τον ξεριζωμό, την απελπισία, τον σιωπηρό και
αγανακτισμένο θυμό της καταστροφής. Άθελά του και εντελώς ασυνείδητα μια μελωδία και
ένας στίχος του έγινε ύμνος της ανάγκης να μην ξεχάσει κανείς. Ύμνος της μνήμης, που έτρεξε
να κρυφτεί και να παγιδευτεί στην πιο μικρή και απειροελάχιστη πτυχή της συνύπαρξής τους.
Έγινε το καταφύγιο του πόνου όσων εν μια νυκτί χρειάστηκε να αποχαιρετιστούν και να
ειδωθούν για τελυταία φορά. Όσων άγρια ξύπνησαν αντικρύζοντας τον πόλεμο στην πόρτα τους.
Τον μοιράστηκαν γενναιόδωρα τον πόνο αυτόν.
Δεν είναι αντιπολεμικό ή πολιτικό τραγούδι. Στην πραγματικότητα είναι ένα τραγούδι
καθαρής αγάπης. Κι όμως άγγιξε την τελευταία ευαίσθητη χορδή μας, γιατί έμεινε στην ιστορία
ως το τραγούδι του πόνου και της αγωνίας για αυτό που δε θα ξαναδούμε. Η πυγμή του στίχου,
αυτού που δεν αφορά τη φυγή στο άγνωστο έγινε το σύμβολό αυτής. Και αυτή η δύναμή του, η
ανεξίτηλη της σπαρακτικής απελπισίας είναι που μοιάζει αθάνατη. Aυτή η τελευταία ρωγμή
προς το στοργικό φως που απέμεινε…
And I’d sing a song, that’ll be just ours, but I sang them all to another heart…
Μπορείς να το ακούσεις:
Tom Odell – Another Love: https://www.youtube.com/watch?v=MwpMEbgC7DA
Μπορείς να δεις αυτό: https://www.telegraph.co.uk/music/news/tom-odells-another-love-
became-unlikely-anthem-ukraine/
και αυτό: https://globalhappenings.com/entertainment/119451.html
και αυτό: https://www.tiktok.com/@fitnessyakeven/video/7070230940278181125?lang=en
